Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 22:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 22:)

τί οὖν κωλύει καὶ περὶ τῶν ἀνθρώπων αὐτὸν οὕτωσ εἰρηκέναι; ὅστισ γὰρ περὶ θεᾶν οὐ φανερῶσ τἀληθῆ φησιν, ἀλλὰ τοὐναντίον οὕτωσ ὥστε τὰ ψευδῆ μᾶλλον ὑπολαμβάνειν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, καὶ ταῦτα μηδὲν ὠφελούμενοσ, πῶσ ἂν περί γε ἀνθρώπων ὀκνήσειεν ὁτιοῦν ψεῦδοσ εἰπεῖν; καὶ ὅτι μὲν πεποίηκεν ἀλγοῦντασ τοὺσ θεοὺσ καὶ στένοντασ καὶ τιτρωσκομένουσ καὶ ἀποθνῄσκοντασ σχεδόν, ἔτι δὲ μοιχείασ καὶ δεσμὰ καὶ διεγγυήσεισ θεῶν, οὐ λέγω, πρότερον εἰρημένα πολλοῖσ. οὐδὲ γὰρ βούλομαι κατηγορεῖν Ὁμήρου, μόνον δὲ ἐπιδεῖξαι τἀληθὲσ ὡσ γέγονεν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION