Dio, Chrysostom, Orationes, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 22:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 22:)

τί δέ; καὶ οὐ μόνον περὶ κυνῶν καὶ ἵππων ἔχει οὕτωσ, ἀλλὰ καὶ βοῶν καὶ ὀρέων, καὶὅ μᾶλλον θαυμάσαισ ἄν, οὐδὲ ὄνῳ ἢ προβάτῳ χρῆσθαι πάρεστι τοῖσ ἀπείροισ. ὅστισ ἀγνοεῖ χρῆσιν κυνῶν, δυνατὸσ ἂν εἰή χρῆσθαι; ἢ οὐ τό τινι χρῆσθαι ὠφελεῖσθαί ἐστιν ἀπ’ ἐκείνου; δοκεῖ μοι. οὐδεὶσ ἄρα τῶν βλαπτομένων ἀπό τινοσ χρῆται ἐκείνῳ ὑφ’ οὗ βλάπτεται; οὐ γάρ. οὔκουν καὶ ὁ κυσὶ πειρώμενοσ χρῆσθαι ἄνευ τοῦ ἐπίστασθαι ζημιώσεται ἀπ’ αὐτῶν; εἰκόσ γε. οὐκ ἄρα οὐδὲ χρήσεται αὐτοῖσ, ἐπεὶ οὐκ ἔστι χρῆσισ ὅπου ζημία πρόσεστι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION