Dio, Chrysostom, Orationes, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 2:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 2:)

καὶ ὃσ ἔφη, ὦ Διόγενεσ, πορεύομαι εἰσ Δελφοὺσ τῷ θεῷ χρησόμενοσ. μέλλων δὲ διὰ Βοιωτῶν ἰέναι, ὁ γὰρ παῖσ με ὁ μετ’ ἐμοῦ πορευόμενοσ ἀπέδρα, νῦν ἐπὶ Κορίνθου ἄπειμι· ἴσωσ γὰρ ἂν εὑρ́οιμι καὶ τὸν παῖδα. καὶ ὁ Διογένησ εἶπεν, ὥσπερ εἰώθει, σπουδάσασ, Ἔπειτα, καταγέλαστε, ἐπιχειρεῖσ θεῷ χρῆσθαι, οὐ δυνάμενοσ ἀνδραπόδῳ χρήσασθαι; ἢ οὐ δοκεῖ σοι τοῦτο ἐκείνου ἧττον χαλεπὸν καὶ ἐλάττονα ἔχειν κίνδυνον τοῖσ οὐδυναμένοισ χρήσασθαι ὀρθῶσ; τί δὲ καὶ βουλόμενοσ, εἶπε, ζητεῖσ τὸν παῖδα; ἢ οὐκ ἦν πονηρόσ; πάντων γε, ἔφη, μάλιστα·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION