Dio, Chrysostom, Orationes, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 48:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 48:)

καίτοι πάντα ὅσα δεινὰ τοῖσ ἀνθρώποισ παραμυθίαν ἔχει τὸ τυχὸν ἂν παύσασθαι αὐτῶν. καὶ γὰρ ὅστισ ὑπὸ δεσμῶν ἔχεται, προσδοκᾷ ποτε λυθῆναι, καὶ τῷ τὴν πατρίδα φεύγοντι οὐκ ἀδύνατον κατελθεῖν, καὶ τῷ νοσοῦντι μέχρι τῆσ τελευτῆσ ἔστιν ἐλπίζειν τὴν ὑγίειαν· τῷ δὲ οὐκ ἔστιν ἀπαλλαγῆναι τοῦ πράγματοσ, ἀλλ’ οὐδ’ εὔξασθαι γοῦν, εἰ μή τι ἕτερον. ὅσοισ δὲ ἀνιᾶσθαι συμβέβηκε τῶν φίλων τινὸσ ἀποθανόντοσ, σαφῶσ ἐπίστανται ὅτι παύσονταί ποτε λυπούμενοι τῷ χρόνῳ· τῷ δὲ τοὐναντίον ἐπιτείνεται μᾶλλον τὰ χαλεπά.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION