Dio, Chrysostom, Orationes, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ.

(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ.)

τάχα γὰρ ἄν ποτε καὶ ἡμῖν χρείαν οὐ φαύλην παράσχοι ἑλκόμενά πῃ πρὸσ τὸ δέον καὶ παραβαλλόμενα τοῖσ οὖσι καὶ ἀληθέσιν. ἡ δὲ τοιαύτη δύναμισ καὶ ἐπιχείρησισ ὁμοία μοι δοκεῖ τῇ τῶν γεωργῶν ἐμπειρίᾳ περὶ τὰ φυτά, ἐάνπερ ἱκανῶσ γίγνηται·

ἐκεῖνοι γὰρ ἐνίοτε τοῖσ ἀκάρποισ καὶ ἀγρίοισ ἐνθέντεσ καὶ ἐμφυτεύσαντεσ τὰ ἥμερα καὶ καρποφόρα χρήσιμον ἀντ’ ἀχρήστου καὶ ὠφέλιμον ἀντὶ ἀνωφελοῦσ ἀπέδειξαν τὸ φυτόν. οὕτω δὴ καὶ τοῖσ ἀνωφελέσι μυθεύμασι λόγοσ ἐμβληθεὶσ χρήσιμοσ καὶ συμφέρων οὐδὲ ἐκεῖνα εἰάσεν εἶναι μάτην λεγόμενα.

συνέθεσαν, αἰνιττόμενοι καὶ μεταφέροντεσ τοῖσ δυναμένοισ ὀρθῶσ ὑπολαμβάνειν.

τόδε μὲν δὴ προοίμιον, ὡσ ἔφη τισ, τοῦ νόμου.

λοιπὸν δ’ ἂν εἰή αὐτὸν τὸν νόμον λέγειν τε καὶ ᾅδειν, ὁποίῳ μάλιστα ἀφομοιοῦμεν εἰκάσματι τὰσ ἐπιθυμίασ. λέγεται γὰρ πάλαι ποτὲ θηρίων εἶναί τι γένοσ χαλεπὸν καὶ ἄγριον, πλεῖστον καὶ μάλιστα γιγνόμενον ἐν τοῖσ ἀοικήτοισ τῆσΛιβύησ.

ἥδε γὰρ ἡ χώρα καὶ νῦν ἔτι δοκεῖ παντοδαπὰσ φέρειν ζῴων φύσεισ, ἑρπετῶν τε καὶ ἄλλων θηρίων. ἐν οἷσ εἶναι καὶ τοῦτο τὸ γένοσ, ὑπὲρ οὗ νῦν ὁ λόγοσ, σύνθετον τὴν τοῦ σώματοσ ἰδέαν σχεδὸν ἐκ τῶν πλεῖστον διαφερόντων, παντελῶσ ἄτοπον.

πλανᾶσθαι δὲ αὐτὸ μέχρι τῆσδε τῆσ θαλάττησ ἐπὶ τὴν Σύρτιν τροφῆσ ἕνεκα. θηρᾶν μὲν γὰρ καὶ τἄλλα θηρία, τούσ τε λέοντασ καὶ παρδάλεισ τάσ τε ἐλάφουσ καὶ τοὺσ ἀγρίουσ ὄνουσ καὶ τὰ πρόβατα, μάλιστα δὲ ἥδεσθαι τῇ τῶν ἀνθρώπων ἄγρᾳ.

ὧν δὴ καὶ ἕνεκεν ἐγγὺσ ἀφικνεῖσθαι τῶν οἰκουμένων μέχρι τῆσ Σύρτεωσ. ἔστι δὲ ἡ Σύρτισ κόλποσ θαλάττησ εἰσέχων ἐπὶ πολὺτῆσ χώρασ καὶ τριῶν ἡμερῶν, φασί, πλοῦσ ἀκωλύτωσ πλέουσι. τοῖσ δὲ κατενεχθεῖσιν οὐκ εἶναι τὸν ἔκπλουν δυνατόν·

βραχέα γὰρ καὶ διθάλαττα καὶ ταινίαι μακραὶ μέχρι πολλοῦ διήκουσαι παντάπασιν ἄπορον καὶ δύσκολον παρέχουσι τὸ πέλαγοσ. οὐ γάρ ἐστι κατ’ ἐκεῖνα τὸ τῆσ θαλάττησ ἀγγεῖον καθαρόν, κοῖλοσ δὲ καὶ ψαμμώδησὁ τόποσ ὢν ἐκδέχεται τὸ πέλαγοσ, οὐδὲν ἔχων στερεόν. ὅθεν οἶμαι θῖνέσ τε μεγάλαι καὶ χώματα ἐν αὐτῷ γίγνονται τῆσ ψάμμου, καθάπερ ἐν τῇ χώρᾳ συμβαίνει τὸ τοιοῦτον ἀπὸ πνευμάτων, ἐκεῖ μᾶλλον ὑπὸ τοῦ κλύδωνοσ.

ἔστι δὲ καὶ τὰ κύκλῳ τοιαῦτα σχεδόν, ἐρημία καὶ θῖνεσ. ἀλλὰ γὰρ δὴ τούσ τε ναυαγοὺσἀπὸ τῆσ θαλάττησ ἐπανιόντασ καὶ εἴ τινασ τῶν Λιβύων κατ’ ἀνάγκην διεξιόντασ ἢ πλανωμένουσ ἐπιφαινόμενα ἡρ́παζε τὰ θηρία.

ἡ δὲ φύσισ αὐτῶν τοῦ σώματοσ καὶ ἡ ἰδέα τοιάδε·

τὸ μὲν πρόσωπον γυναικεῖον εὐειδοῦσ γυναικόσ, μαστοὶ δὲ καὶ στήθη πολύ τι κάλλιστα καὶ τράχηλοσ, ὁποῖα οὔτε παρθένου γένοιτ’ ἂν οὔτε νύμφησ ἀκμαζούσησ οὔτε πλάττων ἢ γράφων οὐδεὶσ δυνήσεται ἀπεικάσαι· τὸ δὲ χρῶμα λαμπρότατον, καὶ ἀπὸ τῶν ὀμμάτων φιλοφροσύνη καὶ ἵμεροσ ταῖσ ψυχαῖσ ἐνέπιπτεν, ὁπότε προσίδοι τισ·

τὸ δὲ λοιπὸν σῶμα σκληρόν τε καὶ ἄρρηκτον φολίσι, καὶ τὸ κάτω πᾶν ὄφισ·

ὑστάτη δὲ κεφαλὴ τοῦ ὄφεωσ μάλα ἀναιδήσ. τὰ δὲ θηρία ταῦτα πτερωτὰ μὲν οὐ λέγεται γενέσθαι, καθάπερ αἱ σφίγγεσ, οὐδὲ διαλέγεσθαι, ὡσ ἐκεῖναι, οὐδὲ ἄλλην ἱέναι φωνήν, ἀλλὰ συρίττειν μόνον, ὥσπερ οἱ δράκοντεσ, ὀξύτατα· τῶν δὲ πεζῶν ἁπάντων τάχιστα, ὡσ μηδένα ἄν ποτε ἐκφυγεῖν αὐτά·

καὶ τῶν μὲν ἄλλων ἀλκῇ κρατεῖν, ἀνθρώπων δὲ ἀπάτῃ, παραφαίνοντα τὰ στήθη καὶ τοὺσ μαστούσ, καὶ ἅμα προσβλέποντα καταγοητεύειν τε καὶ ἔρωτα ἐμβάλλειν δεινὸν τῆσ ὁμιλίασ· καὶ τοὺσ μὲν προσιέναι καθάπερ γυναιξί, τὰ δὲ μένειν ἀτρεμοῦντα καὶ κάτω πολλάκισ βλέποντα, μιμούμενα γυναῖκα κοσμίαν, γενόμενον δ’ ἐγγὺσ συναρπάζειν· ἔχειν γὰρ δὴ καὶ χεῖρασ θηριώδεισ, ἃσ ὑποκρύπτειν τέωσ.

ὁ μὲν οὖν ὄφισ εὐθὺσ δακὼν ἀπέκτεινεν ἀπὸ τοῦ ἰοῦ· τὸν δὲ νεκρὸν κατεσθίουσιν ἅμα τε ὁ ὄφισ καὶ τὸ ἄλλο θηρίον. ὅδε μὲν δὴ ὁ μῦθοσ, οὐ παιδίῳ πλασθείσ, ὡσ ἂν ἧττον ᾖ θρασὺ καὶ ἀκόλαστον, ἀλλὰ τοῖσ μείζω καὶ τελειοτέραν ἀφροσύνην ἔχουσιν, ὑφ’ ἡμῶν δεῦρο μετενεχθεὶσ τάχ’ ἂν ἱκανῶσ ἐπιδεῖξαι δύναιτο ὁποῖόν ἐστι τὸ τῶν ἐπιθυμιῶν γένοσ, ὅτι ἄλογοι οὖσαι καὶ θηριώδεισ, ἔπειτα ἡδονήν τινα παραδεικνύουσαι, προσαγόμεναι τοὺσ ἀνοήτουσ ἀπάτῃ καὶ γοητείᾳ, διαφθείρουσιν οἴκτιστα καὶ ἐλεεινότατα.

ἢ δόξησ ἢ ἄλλησ τινὸσ ἡδονῆσ ἐρῶμεν, μήποτε προσιόντεσ ταῖσ πανούργοισ ταύταισ συναρπασθῶμεν ὑπ’ αὐτῶν ἐπ’ ὀλέθρῳ καὶ διαφθορᾷ πασῶν αἰσχίστῃ.

καὶ γάρ τοι καὶ τὸ λοιπὸν τοῦ μύθου ταύτῃ τρέπειν οὐ χαλεπὸν ἀνδρὶ ἀδολέσχῃ καὶ πλείω σχεδὸν ἢ ἔδει σχολὴν ἄγοντι.

προστιθέασι γὰρ ὡσ δὴ βασιλεύσ τισ τῶν Λιβύων ἐπεχείρησεν ἀνελεῖν τόδε τὸ φῦλον τῶν θηρίων, ἀγανακτῶν τῇ διαφθορᾷ τοῦ λαοῦ. τυγχάνειν δὲ αὐτῶν πολλὰσ αὐτοῦ κατῳκισμένασ, ὑπὲρ τὴν Σύρτιν δρυμὸν καταλαβούσασ πυκνόν τε καὶ ἄγριον. συναγαγόντα δὴ πλῆθοσ στρατοῦ πολύ εἶναι γὰρ οὐκ ἀφανεῖσ τοῖσ τε σύρμασι τῶν ὄφεων καὶ ὀσμῆσ αὐτόθεν δεινῆσ φερομένησ·

οὕτω περισχόντα πανταχόθεν πῦρ ἐμβαλεῖν, καὶ τὰσ μὲν ἀποληφθείσασ ἀπολέσθαι μετὰ τῶν σκύμνων, τοὺσ δὲ Λίβυασ φεύγειν κατὰ τάχοσ ἀπὸ τοῦχωρίου, μήτε νύκτα μήτε ἡμέραν ἀναπαυομένουσ, μέχρι νομίζοντεσ πολὺ προειληφέναι κατέζευξαν παρὰ ποταμόν τινα. τῶν δὲ θηρίων ὁπόσα ἀπῆν κατὰ θήραν, ἐπειδὴ τάχιστα ᾔσθοντο ἀπολωλότασ τοὺσ φωλεούσ, καταδιώξαντα τὴν στρατιὰν πρὸσ τὸν ποταμὸν τοὺσ μὲν ἐν ὕπνῳ καταλαβόντα, τοὺσ δὲ ἄλλουσ ἀπειρηκότασ ὑπὸ τοῦ κόπου, διαφθεῖραι πανσυδί.

τότε μὲν οὖν ἀτελὲσ αὐτῷ γενέσθαι τὸ ἔργον τῆσ διαφθορᾶσ τοῦ γένουσ. ὕστερον δὲ Ἡρακλέα τὴν σύμπασαν γῆν καθαίροντα ἀπό τε τῶν θηρίων καὶ τῶν τυράννων κἀκεῖσε ἀφικέσθαι, καὶ τόν τε τόπον ἐμπρῆσαι καὶ τὰ φεύγοντα ἐκ τοῦ πυρὸσ τὰ μὲν τῷ ῥοπάλῳ παίοντα κατακαίνειν, ὁπόσα ὁμόσε ᾔει, τὰ δὲ ἀποδιδράσκοντα τοῖσ βέλεσι.

τυχὸν οὖν ὁ μῦθοσ αἰνίττεται λέγων τοὺσ πολλοὺσ μὲν εἴ πού τισ ἐπεχείρησε καθῆραι τὴν αὑτοῦ ψυχὴν ὥσπερ ἄβατον καὶ μεστόν τινα θηρίων χαλεπῶν τόπον, ἐξελὼν δὴ καὶ ἀπολέσασ τι τῶν ἐπιθυμιῶν εἶδοσ, ἐλπίσαντασ ἀπηλλάχθαι καὶ διαπεφευγέναι, οὐκ ἰσχυρῶσ αὐτὸ δράσαντασ, ὀλίγον ὕστερον ὑπὸ τῶν λειπομένων ἐπιθυμιῶν ἀπολέσθαι καὶ διαφθαρῆναι.

Ἡρακλέα δὲ τὸν Διὸσ καὶ Ἀλκμήνησ ἐπεξελθεῖν καὶ ἀποφῆναι καθαρὰν καὶ ἥμερον τὴν αὑτοῦ διάνοιαν.

καὶ τοῦτο αὐτῷ δηλοῦν τῆσ γῆσ τὴν ἡμέρωσιν. βούλεσθε οὖν βραχύ τι καὶ τοῖσ νεωτέροισ ἐπιχαρισώμεθα τοῦ μυθολογήματοσ;

οὕτω γὰρ πάνυ πείθονται αὐτῷ καὶ νομίζουσιν ἀληθὲσ ὥστε ὕστερόν ποτέ φασιν ἐπιφανῆναι τοῦ γένουσ τούτου βαδίζουσιν εἰσ Ἄμμωνοσ Ἕλλησι θεωροῖσ μετὰ πολλῆσ λῆσ δυνάμεωσ παραπεμπούσησ ἱππέων καὶ τοξοτῶν. δόξαι γὰρ αὐτοῖσ ἐπὶ θινόσ τινοσ κατακεῖσθαι γυναῖκα, διφθέραν ἐπιβεβλημένην ἄνωθεν, ὥσπερ αἱ Λίβυσσαι, ἐπιδεικνύειν δὲ τὰ στήθη καὶ τοὺσ μαστοὺσ τὸν τράχηλον ἀνακλῶσαν.

καὶ τοὺσ ὑπολαβεῖν ἔκ τινοσ κώμησ τῶν ἑταιρουσῶν τινα γυναικῶν ἐνταῦθα ἰέναι πρὸσ τὸν ὄχλον. δύο δέ τινασ νεανίσκουσ ἐκπλαγέντασ τὸ εἶδοσ ἰέναι πρὸσ αὐτήν, τὸν ἕτερον φθάνοντα.

τὸ δὲ θηρίον, ὡσ ἔλαβεν αὐτόν, κατασῦραν εἰσ κοῖλόν τι τῆσ ψάμμου κατεσθίειν. καὶ τὸν ἕτερον νεανίσκον ὑπερβαλόντα θεάσασθαι καὶ ἀνακραγεῖν, καὶ οὕτωσ ἐπιβοηθῆσαι τὸ λοιπὸν πλῆθοσ.

τὸ δὲ θηρίον ἐφορμῆσαι τῷ νεανίσκῳ, προϊσχόμενον τὸν ὄφιν, καὶ ἀποκτεῖναν οἴχεσθαι μετὰ συριγμοῦ. τὸν δὲ νεκρὸν εὑρεθῆναι σαπρόν τε καὶ μυδῶντα· καὶ τοὺσ Λίβυασ τοὺσ ἡγεμόνασ τῆσ ὁδοῦ οὐκ ἐᾶν ἅπτεσθαι τοῦ σώματοσ, ὡσ ἅπαντασ ἀπολουμένουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION