Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 76:

τούτοισ γε μὴν ξυνέπεται μηδὲ εὐχὰσ εὔχεσθαι τὸν βασιλέα τοῖσ ἄλλοισ ὁμοίασ μηδὲ αὖ τοὺσ θεοὺσ καλεῖν οὕτωσ εὐχόμενον ὥσπερ ὁ Ιὤνων ποιητὴσ Ἀνακρέων, ὦναξ, ᾧ δαμάλησ Ἔρωσ καὶ Νύμφαι κυανώπιδεσ πορφυρέη τ’ Ἀφροδίτη συμπαίζουσιν, ἐπιστρέφεαι δ’ ὑψηλὰσ ὀρέων κορυφάσ, γουνοῦμαί σε, σὺ δ’ εὐμενὴσ ἔλθοισ μοι, κεχαρισμένησ δ’ εὐχωλῆσ ἐπακούειν·