Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 46:

οὐκοῦν, Οὐκοῦν, ἦ δ’ ὃσ ὁ Φίλιπποσ, ἐνταῦθα τὸν Ὅμηρον οὐκ ἂν ἔχοισ ἐπαινεῖν. τὰ γὰρ τοῦ Ἀλκίνου βασίλεια, ἀνδρὸσ Ἕλληνοσ καὶ νησιώτου, διεκόσμησεν οὐ μόνον κήποισ καὶ φυτοῖσ καὶ ὕδασιν, ὡσ ἥδιστα ἐνοικεῖν, ἀλλὰ καὶ ἀγάλμασιχρυσοῖσ. ἔτι δὲ μᾶλλον τὴν τοῦ Μενελάου οἴκησιν, καὶ ταῦτα ἀπὸ στρατείασ ἥκοντοσ, ἆρ’ οὐ Περσικήν τινα καὶ Μηδικὴν ἐξηγεῖται, σχεδόν τε οὐ πολὺ ἀποδέουσαν Σεμιράμιδοσ ἢ Δαρείου τε καὶ Ξέρξου τῶν βασιλείων;