Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 65:

(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 65:)

καὶ σὺ δὲ ἐλήλυθασ, ἔφη, οὐκ ἄνευ θείασ τύχησ εἰσ τόνδε τὸν τόπον· οὐ γὰρ ἐάσω σε ἀπελθεῖν μάτην. καὶ μετὰ τοῦτο ἤδη προέλεγεν ὅτι οὐ πολὺσ χρόνοσ ἔσοιτόμοι τῆσ ἄλησ καὶ τῆσ ταλαιπωρίασ, οὔτε σοί, εἶπεν, οὔτε τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ.