Demosthenes, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 4:

(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 4:)

ἐγὼ δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἥδιστα μὲν ἂν ἐμαυτὸν εἶδον εὐτυχοῦντα ὥσπερ πρότερον τῇ οὐσίᾳ καὶ μένοντα ἐν τοῖσ τριακοσίοισ· ἐπειδὴ δὲ τὰ μὲν τῆσ κοινῆσ ἀτυχίασ μετασχὼν τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ ἐργαζομένοισ ἐν τοῖσ ἔργοισ, τὰ δ’ ἰδίᾳ μεγάλαισ περιπεπτωκὼσ ζημίαισ ἀπολώλεκα τὴν οὐσίαν, καὶ τὸ τελευταῖον νυνί με δεῖ τῇ πόλει τρία τάλαντα καταθεῖναι, τάλαντον κατὰ τὴν μερίδα μετέσχον γάρ, ὡσ μή ποτ’ ὤφελον, κἀγὼ τοῦ δημευθέντοσ μετάλλου, ἀναγκαῖόν ἐστιν εἰσ τὴν ἐμὴν τάξιν πειρᾶσθαι καθιστάναι τὸν οὐ μόνον ἐμοῦ νῦν ὄντα πλουσιώτερον, ἀλλὰ καὶ πρότερον, καὶ οὐδεπώποτ’ οὐδὲν λελῃτουργηκότα ὑμῖν οὐδ’ εἰσενηνοχότα τῇ πόλει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION