Aristophanes, Plutus, Episode 3:

(아리스토파네스, Plutus, Episode 3:)

ὅσην ἔχεισ τὴν δύναμιν ὦναξ δέσποτα. ἀτὰρ φράσον μοι, ποῦ’ σθ’ ὁ Πλοῦτοσ; ἔρχεται. ἀλλ’ ἦν περὶ αὐτὸν ὄχλοσ ὑπερφυὴσ ὅσοσ. οἱ γὰρ δίκαιοι πρότερον ὄντεσ καὶ βίον ἔχοντεσ ὀλίγον αὐτὸν ἠσπάζοντο καὶ ἐδεξιοῦνθ’ ἅπαντεσ ὑπὸ τῆσ ἡδονῆσ· ὅσοι δ’ ἐπλούτουν οὐσίαν τ’ εἶχον συχνὴν οὐκ ἐκ δικαίου τὸν βίον κεκτημένοι, ὀφρῦσ ξυνῆγον ἐσκυθρώπαζόν θ’ ἅμα. οἱ δ’ ἠκολούθουν κατόπιν ἐστεφανωμένοι γελῶντεσ εὐφημοῦντεσ· ἐκτυπεῖτο δὲ ἐμβὰσ γερόντων εὐρύθμοισ προβήμασιν. ἀλλ’ εἶ’ ἁπαξάπαντεσ ἐξ ἑνὸσ λόγου ὀρχεῖσθε καὶ σκιρτᾶτε καὶ χορεύετε· οὐδεὶσ γὰρ ὑμῖν εἰσιοῦσιν ἀγγελεῖ, ὡσ ἄλφιτ’ οὐκ ἔνεστιν ἐν τῷ θυλάκῳ. νὴ τὴν Ἑκάτην κἀγὼ δ’ ἀναδῆσαι βούλομαι εὐαγγέλιά σε κριβανωτῶν ὁρμαθῷ τοιαῦτ’ ἀπαγγείλαντα. μή νυν μέλλ’ ἔτι, ὡσ ἅνδρεσ ἐγγύσ εἰσιν ἤδη τῶν θυρῶν. φέρε νυν ἰοῦσ’ εἴσω κομίσω καταχύσματα ὥσπερ νεωνήτοισιν ὀφθαλμοῖσ ἐγώ. ἐγὼ δ’ ἀπαντῆσαί γ’ ἐκείνοισ βούλομαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION