Aristophanes, Plutus, Episode 3:

(아리스토파네스, Plutus, Episode 3:)

καὶ μὴν περὶ τούτου σφῷν ἐθέλω δοῦναι λόγον τὸ πρῶτον αὐτοῦ· κἂν μὲν ἀποφήνω μόνην ἀγαθῶν ἁπάντων οὖσαν αἰτίαν ἐμὲ ὑμῖν δι’ ἐμέ τε ζῶντασ ὑμᾶσ· εἰ δὲ μή, ποιεῖτον ἤδη τοῦθ’ ὅ τι ἂν ὑμῖν δοκῇ. ταυτὶ σὺ τολμᾷσ ὦ μιαρωτάτη λέγειν; καὶ σύ γε διδάσκου· πάνυ γὰρ οἶμαι ῥᾳδίωσ ἅπανθ’ ἁμαρτάνοντά σ’ ἀποδείξειν ἐγώ, εἰ τοὺσ δικαίουσ φῂσ ποιήσειν πλουσίουσ. ὦ τύμπανα καὶ κύφωνεσ οὐκ ἀρήξετε; οὐ δεῖ σχετλιάζειν καὶ βοᾶν πρὶν ἂν μάθῃσ. καὶ τίσ δύναιτ’ ἂν μὴ βοᾶν ἰοὺ ἰοὺ τοιαῦτ’ ἀκούων; ὅστισ ἐστὶν εὖ φρονῶν. τί δῆτά σοι τίμημ’ ἐπιγράψω τῇ δίκῃ, ἐὰν ἁλῷσ; ὅ τι σοι δοκεῖ. καλῶσ λέγεισ. τὸ γὰρ αὔτ’, ἐὰν ἡττᾶσθε, καὶ σφὼ δεῖ παθεῖν. ἱκανοὺσ νομίζεισ δῆτα θανάτουσ εἴκοσιν; ταύτῃ γε· νῷν δὲ δὔ ἀποχρήσουσιν μόνω. οὐκ ἂν φθάνοιτον τοῦτο πράττοντ’, ἢ τί γ’ ἂν ἔχοι τισ ἂν δίκαιον ἀντειπεῖν ἔτι;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION