Aristophanes, Plutus, Parodos

(아리스토파네스, Plutus, Parodos)

ὦ πολλὰ δὴ τῷ δεσπότῃ ταὐτὸν θύμον φαγόντεσ, ἄνδρεσ φίλοι καὶ δημόται καὶ τοῦ πονεῖν ἐρασταί, ἴτ’ ἐγκονεῖτε σπεύδεθ’, ὡσ ὁ καιρὸσ οὐχὶ μέλλειν, ἀλλ’ ἔστ’ ἐπ’ αὐτῆσ τῆσ ἀκμῆσ, ᾗ δεῖ παρόντ’ ἀμύνειν. οὔκουν ὁρᾷσ ὁρμωμένουσ ἡμᾶσ πάλαι προθύμωσ, ὡσ εἰκόσ ἐστιν ἀσθενεῖσ γέροντασ ἄνδρασ ἤδη; σὺ δ’ ἀξιοῖσ ἴσωσ με θεῖν, πρὶν ταῦτα καὶ φράσαι μοι ὅτου χάριν μ’ ὁ δεσπότησ ὁ σὸσ κέκληκε δῦρο. οὔκουν πάλαι δήπου λέγω; σὺ δ’ αὐτὸσ οὐκ ἀκούεισ. ὁ δεσπότησ γάρ φησιν ὑμᾶσ ἡδέωσ ἅπαντασ ψυχροῦ βίου καὶ δυσκόλου ζήσειν ἀπαλλαγέντασ. ἔστιν δὲ δὴ τί καὶ πόθεν τὸ πρᾶγμα τοῦθ’ ὅ φησιν; ἔχων ἀφῖκται δεῦρο πρεσβύτην τιν’ ὦ πόνηροι ῥυπῶντα κυφὸν ἄθλιον ῥυσὸν μαδῶντα νωδόν· οἶμαι δὲ νὴ τὸν οὐρανὸν καὶ ψωλὸν αὐτὸν εἶναι. ὦ χρυσὸν ἀγγείλασ ἐπῶν πῶσ φῄσ; πάλιν φράσον μοι. δηλοῖσ γὰρ αὐτὸν σωρὸν ἥκειν χρημάτων ἔχοντα. πρεσβυτικῶν μὲν οὖν κακῶν ἔγωγ’ ἔχοντα σωρόν. μῶν ἀξιοῖσ φενακίσασ ἔπειτ’ ἀπαλλαγῆναι ἀζήμοισ, καὶ ταῦτ’ ἐμοῦ βακτηρίαν ἔχοντοσ; πάντωσ γὰρ ἄνθρωπον φύσει τοιοῦτον ἐσ τὰ πάντα ἡγεῖσθέ μ’ εἶναι κοὐδὲν ἂν νομίζεθ’ ὑγιὲσ εἰπεῖν; ὡσ σεμνὸσ οὑπίτριπτοσ· αἱ κνῆμαι δέ σου βοῶσιν ἰοὺ ἰού, τὰσ χοίνικασ καὶ τὰσ πέδασ ποθοῦσαι. ἐν τῇ σορῷ νυνὶ λαχὸν τὸ γράμμα σου δικάζειν, σὺ δ’ οὐ βαδίζεισ, ὁ δὲ Χάρων τὸ ξύμβολον δίδωσιν. διαρραγείησ, ὡσ μόθων εἶ καὶ φύσει κόβαλοσ, ὅστισ φενακίζεισ, φράσαι δ’ οὔπω τέτληκασ ἡμῖν, οἳ πολλὰ μοχθήσαντεσ οὐκ οὔσησ σχολῆσ προθύμωσ δεῦρ’ ἤλθομεν, πολλῶν θύμων ῥίζασ διεκπερῶντεσ. ἀλλ’ οὐκέτ’ ἂν κρύψαιμι. τὸν Πλοῦτον γὰρ ὦνδρεσ ἥκει ἄγων ὁ δεσπότησ, ὃσ ὑμᾶσ πλουσίουσ ποιήσει. ὄντωσ γὰρ ἔστι πλουσίοισ ἡμῖν ἅπασιν εἶναι; νὴ τοὺσ θεοὺσ Μίδαισ μὲν οὖν, ἢν ὦτ’ ὄνου λάβητε. ὡσ ἥδομαι καὶ τέρπομαι καὶ βούλομαι χορεῦσαι ὑφ’ ἡδονῆσ, εἴπερ λέγεισ ὄντωσ σὺ ταῦτ’ ἀληθῆ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION