헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί1́15́

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 14)

Τοῦ δ’ αὐτοῦ χρόνου περὶ τὴν Ἰταλίαν μονομάχων ἐσ θέασ ἐν Καπύῃ τρεφομένων, Σπάρτακοσ Θρᾲξ ἀνήρ, ἐστρατευμένοσ ποτὲ Ῥωμαίοισ, ἐκ δὲ αἰχμαλωσίασ καὶ πράσεωσ ἐν τοῖσ μονομάχοισ ὤν, ἔπεισεν αὐτῶν ἐσ ἑβδομήκοντα ἄνδρασ μάλιστα κινδυνεῦσαι περὶ ἐλευθερίασ μᾶλλον ἢ θέασ ἐπιδείξεωσ καὶ βιασάμενοσ σὺν αὐτοῖσ τοὺσ φυλάσσοντασ ἐξέδραμε· καί τινων ὁδοιπόρων ξύλοισ καὶ ξιφιδίοισ ὁπλισάμενοσ ἐσ τὸ Βέσβιον ὄροσ ἀνέφυγεν, ἔνθα πολλοὺσ ἀποδιδράσκοντασ οἰκέτασ καί τινασ ἐλευθέρουσ ἐκ τῶν ἀγρῶν ὑποδεχόμενοσ ἐλῄστευε τὰ ἐγγύσ, ὑποστρατήγουσ ἔχων Οἰνόμαόν τε καὶ Κρίξον μονομάχουσ. μεριζομένῳ δ’ αὐτῷ τὰ κέρδη κατ’ ἰσομοιρίαν ταχὺ πλῆθοσ ἦν ἀνδρῶν· καὶ πρῶτοσ ἐπ’ αὐτὸν ἐκπεμφθεὶσ Οὐαρίνιοσ Γλάβροσ, ἐπὶ δ’ ἐκείνῳ Πόπλιοσ Οὐαλέριοσ, οὐ πολιτικὴν στρατιὰν ἄγοντεσ, ἀλλ’ ὅσουσ ἐν σπουδῇ καὶ παρόδῳ συνέλεξαν οὑ̓ γάρ πω Ῥωμαῖοι πόλεμον, ἀλλ’ ἐπιδρομήν τινα καὶ λῃστηρίῳ τὸ ἔργον ὅμοιον ἡγοῦντο εἶναἰ, συμβαλόντεσ ἡττῶντο. Οὐαρινίου δὲ καὶ τὸν ἵππον αὐτὸσ Σπάρτακοσ περιέσπασεν· παρὰ τοσοῦτον ἦλθε κινδύνου Ῥωμαίων ὁ στρατηγὸσ αὐτὸσ αἰχμάλωτοσ ὑπὸ μονομάχου γενέσθαι. Μετὰ δὲ τοῦτο Σπαρτάκῳ μὲν ἔτι μᾶλλον πολλοὶ συνέθεον, καὶ ἑπτὰ μυριάδεσ ἦσαν ἤδη στρατοῦ, καὶ ὅπλα ἐχάλκευε καὶ παρασκευὴν συνέλεγεν, οἱ δ’ ἐν ἄστει τοὺσ ὑπάτουσ ἐξέπεμπον μετὰ δύο τελῶν. καὶ τούτων ὑπὸ μὲν θατέρου Κρίξοσ, ἡγούμενοσ τρισμυρίων ἀνδρῶν, περὶ τὸ Γάργανον ὄροσ ἡττᾶτο, καὶ δύο μέρη τοῦ στρατοῦ καὶ αὐτὸσ συναπώλετο αὐτοῖσ·

Σπάρτακον δὲ διὰ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν ἐπὶ τὰ Ἄλπεια καὶ ἐσ Κελτοὺσ ἀπὸ τῶν Ἀλπείων ἐπειγόμενον ὁ ἕτεροσ ὕπατοσ προλαβὼν ἐκώλυε τῆσ φυγῆσ, καὶ ὁ ἕτεροσ ἐδίωκεν. ὁ δ’ ἐφ’ ἑκάτερον αὐτῶν ἐπιστρεφόμενοσ παρὰ μέροσ ἐνίκα. καὶ οἱ μὲν σὺν θορύβῳ τὸ ἀπὸ τοῦδε ὑπεχώρουν, ὁ δὲ Σπάρτακοσ τριακοσίουσ Ῥωμαίων αἰχμαλώτουσ ἐναγίσασ Κρίξῳ, δυώδεκα μυριάσι πεζῶν ἐσ Ῥώμην ἠπείγετο, τὰ ἄχρηστα τῶν σκευῶν κατακαύσασ καὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ πάντασ ἀνελὼν καὶ ἐπισφάξασ τὰ ὑποζύγια, ἵνα κοῦφοσ εἰή· αὐτομόλων τε πολλῶν αὐτῷ προσιόντων οὐδένα προσίετο. καὶ τῶν ὑπάτων αὐτὸν αὖθισ περὶ τὴν Πικηνίτιδα γῆν ὑποστάντων, μέγασ ἀγὼν ἕτεροσ ὅδε γίγνεται καὶ μεγάλη καὶ τότε ἧσσα Ῥωμαίων. Ὁ δὲ τῆσ μὲν ἐσ Ῥώμην ὁδοῦ μετέγνω, ὡσ οὔπω γεγονὼσ ἀξιόμαχοσ οὐδὲ τὸν στρατὸν ὅλον ἔχων στρατιωτικῶσ ὡπλισμένον οὑ̓ γάρ τισ αὐτοῖσ συνέπραττε πόλισ, ἀλλὰ θεράποντεσ ἦσαν καὶ αὐτόμολοι καὶ σύγκλυδεσ̓, τὰ δ’ ὄρη τὰ περὶ Θουρίουσ καὶ τὴν πόλιν αὐτὴν κατέλαβε, καὶ χρυσὸν μὲν ἢ ἄργυρον τοὺσ ἐμπόρουσ ἐσφέρειν ἐκώλυε καὶ κεκτῆσθαι τοὺσ ἑαυτοῦ, μόνον δὲ σίδηρον καὶ χαλκὸν ὠνοῦντο πολλοῦ καὶ τοὺσ ἐσφέροντασ οὐκ ἠδίκουν. ὅθεν ἀθρόασ ὕλησ εὐπορήσαντεσ εὖ παρεσκευάσαντο καὶ θαμινὰ ἐπὶ λεηλασίασ ἐξῄεσαν. Ῥωμαίοισ τε πάλιν συνενεχθέντεσ ἐσ χεῖρασ ἐκράτουν καὶ τότε καὶ λείασ πολλῆσ γέμοντεσ ἐπανῄεσαν. Τριέτησ τε ἦν ἤδη καὶ φοβερὸσ αὐτοῖσ ὁ πόλεμοσ, γελώμενοσ ἐν ἀρχῇ καὶ καταφρονούμενοσ ὡσ μονομάχων.

προτεθείσησ τε στρατηγῶν ἄλλων χειροτονίασ ὄκνοσ ἐπεῖχεν ἅπαντασ καὶ παρήγγελλεν οὐδείσ, μέχρι Λικίνιοσ Κράσσοσ, γένει καὶ πλούτῳ Ῥωμαίων διαφανήσ, ἀνεδέξατο στρατηγήσειν καὶ τέλεσιν ἓξ ἄλλοισ ἤλαυνεν ἐπὶ τὸν Σπάρτακον· ἀφικόμενοσ δὲ καὶ τὰ τῶν ὑπάτων δύο προσέλαβε. καὶ τῶνδε μὲν αὐτίκα διακληρώσασ ὡσ πολλάκισ ἡττημένων ἐπὶ θανάτῳ μέροσ δέκατον διέφθειρεν. οἱ δ’ οὐχ οὕτω νομίζουσιν, ἀλλὰ παντὶ τῷ στρατῷ συμβαλόντα καὶ τόνδε καὶ ἡττημένον, πάντων διακληρῶσαι τὸ δέκατον καὶ ἀνελεῖν ἐσ τετρακισχιλίουσ, οὐδὲν διὰ τὸ πλῆθοσ ἐνδοιάσαντα. ὁποτέρωσ δ’ ἔπραξε, φοβερώτεροσ αὐτοῖσ τῆσ τῶν πολεμίων ἥττησ φανεὶσ αὐτίκα μυρίων Σπαρτακείων ἐφ’ ἑαυτῶν που στρατοπεδευόντων ἐκράτει καὶ δύο αὐτῶν μέρη κατακανὼν ἐπ’ αὐτὸν ἤλαυνε τὸν Σπάρτακον σὺν καταφρονήσει. νικήσασ δὲ καὶ τόνδε λαμπρῶσ ἐδίωκε φεύγοντα ἐπὶ τὴν θάλασσαν ὡσ διαπλευσούμενον ἐσ Σικελίαν καὶ καταλαβὼν ἀπετάφρευε καὶ ἀπετείχιζε καὶ ἀπεσταύρου. Βιαζομένου δ’ ἐσ τὴν Σαυνίτιδα τοῦ Σπαρτάκου διαδραμεῖν, ἔκτεινεν ὁ Κράσσοσ ἐσ ἑξακισχιλίουσ ἄλλουσ περὶ ἑώ καὶ περὶ δείλην ἐσ τοσούσδε ἑτέρουσ, τριῶν ἐκ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ μόνων ἀποθανόντων καὶ ἑπτὰ τρωθέντων·

τοσήδε ἦν αὐτίκα διὰ τὴν κόλασιν ἐσ τὸ τῆσ νίκησ θάρσοσ μεταβολή. Σπάρτακοσ δὲ ἱππέασ ποθὲν προσιόντασ αὐτῷ περιμένων οὐκέτι μὲν ἐσ μάχην ᾔει τῷ στρατῷ παντί, πολλὰ δ’ ἠνώχλει τοῖσ περικαθημένοισ ἀνὰ μέροσ, ἄφνω τε καὶ συνεχῶσ αὐτοῖσ ἐπιπίπτων, φακέλουσ τε ξύλων ἐσ τὴν τάφρον ἐμβάλλων κατέκαιε καὶ τὸν πόνον αὐτοῖσ δύσεργον ἐποίει. αἰχμάλωτόν τε Ῥωμαῖον ἐκρέμασεν ἐν τῷ μεταιχμίῳ, δεικνὺσ τοῖσ ἰδίοισ τὴν ὄψιν ὧν πείσονται, μὴ κρατοῦντεσ. οἱ δ’ ἐν ἄστει Ῥωμαῖοι τῆσ πολιορκίασ πυνθανόμενοι καὶ ἀδοξοῦντεσ, εἰ χρόνιοσ αὑτοῖσ ἔσται πόλεμοσ μονομάχων, προσκατέλεγον ἐπὶ τὴν στρατείαν Πομπήιον ἄρτι ἀφικόμενον ἐξ Ἰβηρίασ, πιστεύοντεσ ἤδη δυσχερὲσ εἶναι καὶ μέγα τὸ Σπαρτάκειον ἔργον. Διὰ δὲ τὴν χειροτονίαν τήνδε καὶ Κράσσοσ, ἵνα μὴ τὸ κλέοσ τοῦ πολέμου γένοιτο Πομπηίου, πάντα τρόπον ἐπειγόμενοσ ἐπεχείρει τῷ Σπαρτάκῳ, καὶ ὁ Σπάρτακοσ, τὸν Πομπήιον προλαβεῖν ἀξιῶν, ἐσ συνθήκασ τὸν Κράσσον προυκαλεῖτο.

ὑπερορώμενοσ δ’ ὑπ’ αὐτοῦ διακινδυνεύειν τε ἔγνω καί, παρόντων οἱ τῶν ἱππέων ἤδη, ὤσατο παντὶ τῷ στρατῷ διὰ τοῦ περιτειχίσματοσ καὶ ἔφυγεν ἐπὶ Βρεντέσιον, Κράσσου διώκοντοσ. ὡσ δὲ καὶ Λεύκολλον ἔμαθεν ὁ Σπάρτακοσ ἐσ τὸ Βρεντέσιον, ἀπὸ τῆσ ἐπὶ Μιθριδάτῃ νίκησ ἐπανιόντα, εἶναι, πάντων ἀπογνοὺσ ἐσ χεῖρασ ᾔει τῷ Κράσσῳ μετὰ πολλοῦ καὶ τότε πλήθουσ· γενομένησ δὲ τῆσ μάχησ μακρᾶσ τε καὶ καρτερᾶσ ὡσ ἐν ἀπογνώσει τοσῶνδε μυριάδων, τιτρώσκεται ἐσ τὸν μηρὸν ὁ Σπάρτακοσ δορατίῳ καὶ συγκάμψασ τὸ γόνυ καὶ προβαλὼν τὴν ἀσπίδα πρὸσ τοὺσ ἐπιόντασ ἀπεμάχετο, μέχρι καὶ αὐτὸσ καὶ πολὺ πλῆθοσ ἀμφ’ αὐτὸν κυκλωθέντεσ ἔπεσον. ὅ τε λοιπὸσ αὐτοῦ στρατὸσ ἀκόσμωσ ἤδη κατεκόπτοντο κατὰ πλῆθοσ, ὡσ φόνον γενέσθαι τῶν μὲν οὐδ’ εὐαρίθμητον, Ῥωμαίων δὲ ἐσ χιλίουσ ἄνδρασ, καὶ τὸν Σπαρτάκου νέκυν οὐχ εὑρεθῆναι. πολὺ δ’ ἔτι πλῆθοσ ἦν ἐν τοῖσ ὄρεσιν, ἐκ τῆσ μάχησ διαφυγόν· ἐφ’ οὓσ ὁ Κράσσοσ ἀνέβαινεν. οἱ δὲ διελόντεσ ἑαυτοὺσ ἐσ τέσσαρα μέρη ἀπεμάχοντο, μέχρι πάντεσ ἀπώλοντο πλὴν ἑξακισχιλίων, οἳ ληφθέντεσ ἐκρεμάσθησαν ἀνὰ ὅλην τὴν ἐσ Ῥώμην ἀπὸ Καπύησ ὁδόν. Καὶ τάδε Κράσσοσ ἓξ μησὶν ἐργασάμενοσ ἀμφήριστοσ ἐκ τοῦδε αὐτίκα μάλα τῇ δόξῃ τῇ Πομπηίου γίνεται.

καὶ τὸν στρατὸν οὐ μεθίει, διότι μηδὲ Πομπήιοσ. ἐσ δὲ ὑπατείαν ἄμφω παρήγγελλον, ὁ μὲν ἐστρατηγηκὼσ κατὰ τὸν νόμον Σύλλα, ὁ δὲ Πομπήιοσ οὔτε στρατηγήσασ οὔτε ταμιεύσασ ἔτοσ τε ἔχων τέταρτον ἐπὶ τοῖσ τριάκοντα· τοῖσ δὲ δημάρχοισ ὑπέσχητο πολλὰ τῆσ ἀρχῆσ ἐσ τὸ ἀρχαῖον ἐπανάξειν. αἱρεθέντεσ δὲ ὕπατοι οὐδ’ ὣσ μεθίεσαν τὸν στρατόν, ἔχοντεσ ἀγχοῦ τῆσ πόλεωσ, ἑκάτεροσ πρόφασιν τήνδε ποιούμενοσ, Πομπήιοσ μὲν ἐσ τὸν Ἰβηρικὸν θρίαμβον περιμένειν ἐπανιόντα Μέτελλον, ὁ δὲ Κράσσοσ, ὡσ Πομπήιον δέον προδιαλῦσαι. Καὶ ὁ δῆμοσ, ἑτέραν ἀρχὴν στάσεωσ ὁρῶν καὶ φοβούμενοσ δύο στρατοὺσ περικαθημένουσ, ἐδέοντο τῶν ὑπάτων ἐν ἀγορᾷ προκαθημένων συναλλαγῆναι πρὸσ ἀλλήλουσ. καὶ τὰ μὲν πρῶτα ἑκάτεροσ ἀπεκρούετο· ὡσ δὲ καὶ θεόληπτοί τινεσ προύλεγον πολλὰ καὶ δεινά, εἰ μὴ συναλλαγεῖεν οἱ ὕπατοι, ὁ δῆμοσ αὖθισ αὐτοὺσ μετ’ οἰμωγῆσ παρεκάλει πάνυ ταπεινῶσ, ἔτι τῶν Σύλλα καὶ Μαρίου κακῶν ἀναφέροντεσ. καὶ ὁ Κράσσοσ πρότεροσ ἐνδοὺσ ἀπὸ τοῦ θρόνου κατέβαινε καὶ ἐσ τὸν Πομπήιον ἐχώρει, τὴν χεῖρα προτείνων ἐπὶ διαλλαγαῖσ· ὁ δ’ ὑπανίστατο καὶ προσέτρεχε. καὶ δεξιωσαμένων ἀλλήλουσ εὐφημίαι τε ἦσαν ἐσ αὐτοὺσ ποικίλαι, καὶ οὐ πρὶν ὁ δῆμοσ ἀπέστη τῆσ ἐκκλησίασ ἢ προγράψαι τοὺσ ὑπάτουσ τὰσ ἀφέσεισ τῶν στρατοπέδων. οὕτω μὲν δὴ δόξασα καὶ ἥδε μεγάλη στάσισ ἔσεσθαι κατελύετο εὐσταθῶσ· καὶ ἔτοσ ἦν τῷδε τῷ μέρει τῶν ἐμφυλίων ἀμφὶ τὰ ἑξήκοντα μάλιστ’ ἀπὸ τῆσ ἀναιρέσεωσ Τιβερίου Γράκχου.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 14

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 14)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION