헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί1́08́

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 7)

Τάδε μὲν δὴ φόνοι καὶ στάσεισ ἔτι ἦσαν ἐμφύλιοι κατὰ μέρη· μετὰ δὲ τοῦτο στρατοῖσ μεγάλοισ οἱ στασίαρχοι πολέμου νόμῳ συνεπλέκοντο ἀλλήλοισ, καὶ ἡ πατρὶσ ἆθλον ἔκειτο ἐν μέσῳ. ἀρχὴ δ’ ἐσ ταῦτα καὶ πάροδοσ, εὐθὺσ ἐπὶ τῷ συμμαχικῷ πολέμῳ, ἥδε ἐγίγνετο. Ἐπειδὴ Μιθριδάτησ ὁ τοῦ Πόντου καὶ ἄλλων ἐθνῶν βασιλεὺσ ἐσ Βιθυνίαν καὶ Φρυγίαν καὶ τὴν ὅμορον αὐταῖσ Ἀσίαν ἐνέβαλεν, ὥσ μοι κατὰ τὴν βίβλον εἴρηται τὴν πρὸ τῆσδε, Σύλλασ μὲν ὑπατεύων ἔλαχε στρατηγεῖν τῆσ Ἀσίασ καὶ τοῦδε τοῦ Μιθριδατείου πολέμου ̔καὶ ἦν ἔτι ἐν Ῥώμᾐ, Μάριοσ δὲ τὸν πόλεμον εὐχερῆ τε καὶ πολύχρυσον ἡγούμενοσ εἶναι καὶ ἐπιθυμῶν τῆσ στρατηγίασ ὑπηγάγετό οἱ συμπράσσειν ἐσ τοῦτο Πούπλιον Σουλπίκιον δήμαρχον ὑποσχέσεσι πολλαῖσ καὶ τοὺσ ἐκ τῆσ Ἰταλίασ νεοπολίτασ, μειονεκτοῦντασ ἐπὶ ταῖσ χειροτονίαισ, ἐπήλπιζεν ἐσ τὰσ φυλὰσ ἁπάσασ διαιρήσειν, οὐ προλέγων μέν τι περὶ τῆσ ἑαυτοῦ χρείασ, ὡσ δὲ ὑπηρέταισ ἐσ πάντα χρησόμενοσ εὔνοισ. καὶ νόμον αὐτίκα ὁ Σουλπίκιοσ ἐσέφερε περὶ τοῦδε· οὗ κυρωθέντοσ ἔμελλε πᾶν ὅ τι βούλοιτο Μάριοσ ἢ Σουλπίκιοσ ἔσεσθαι, τῶν νεοπολιτῶν πολὺ παρὰ τοὺσ ἀρχαίουσ πλειόνων ὄντων. οἱ δ’ ἀρχαιότεροι συνορῶντεσ ταῦτα ἐγκρατῶσ τοῖσ νεοπολίταισ διεφέροντο. ξύλοισ δὲ καὶ λίθοισ χρωμένων αὐτῶν ἐσ ἀλλήλουσ καὶ μείζονοσ αἰεὶ γιγνομένου τοῦ κακοῦ, δείσαντεσ οἱ ὕπατοι περὶ τῇ δοκιμασίᾳ τοῦ νόμου πλησιαζούσῃ προύγραψαν ἡμερῶν ἀργίασ πολλῶν, ὁποῖον ἐν ταῖσ ἑορταῖσ εἰώθε γίγνεσθαι, ἵνα τισ ἀναβολὴ γένοιτο τῆσ χειροτονίασ καὶ τοῦ κακοῦ. Σουλπίκιοσ δὲ τὴν ἀργίαν οὐκ ἀναμένων ἐκέλευε τοῖσ στασιώταισ ἐσ τὴν ἀγορὰν ἥκειν μετὰ κεκρυμμένων ξιφιδίων καὶ δρᾶν, ὅ τι ἐπείγοι, μηδ’ αὐτῶν φειδομένουσ τῶν ὑπάτων, εἰ δέοι.

ὡσ δὲ αὐτῷ πάντα ἕτοιμα ἦν, κατηγόρει τῶν ἀργιῶν ὡσ παρανόμων καὶ τοὺσ ὑπάτουσ Κορνήλιον Σύλλαν καὶ Κόιντον Πομπήιον ἐκέλευεν αὐτὰσ αὐτίκα ἀναιρεῖν, ἵνα προθείη τὴν δοκιμασίαν τῶν νόμων. θορύβου δ’ ἀναστάντοσ οἱ παρεσκευασμένοι τὰ ξιφίδια ἐπεσπάσαντο καὶ τοὺσ ὑπάτουσ ἀντιλέγοντασ ἠπείλουν κτενεῖν, μέχρι Πομπήιοσ μὲν λαθὼν διέφυγε, Σύλλασ δ’ ὡσ βουλευσόμενοσ ὑπεχώρει. κἀν τῷδε Πομπηίου τὸν υἱόν, κηδεύοντα τῷ Σύλλᾳ, παρρησιαζόμενόν τι καὶ λέγοντα κτείνουσιν οἱ τοῦ Σουλπικίου στασιῶται. καὶ ὁ Σύλλασ ἐπελθὼν ἐβάστασε τὴν ἀργίαν ἔσ τε Καπύην ἐπὶ τὸν ἐκεῖ στρατόν, ὡσ ἐκ Καπύησ ἐσ τὴν Ἀσίαν ἐπὶ τὸν Μιθριδάτου πόλεμον διαβαλῶν, ἠπείγετο· οὐ γάρ πώ τινοσ τῶν ἐπ’ αὐτῷ πραττομένων ᾔσθετο. ὁ δὲ Σουλπίκιοσ, ἀναιρεθείσησ τῆσ ἀργίασ καὶ Σύλλα τῆσ πόλεωσ ἀποστάντοσ, ἐκύρου τὸν νόμον καί, οὗ χάριν ἅπαντα ταῦτα ἐγίγνετο, Μάριον εὐθὺσ ἐχειροτόνει τοῦ πρὸσ Μιθριδάτην πολέμου στρατηγεῖν ἀντὶ Σύλλα. Πυθόμενοσ δ’ ὁ Σύλλασ καὶ πολέμῳ κρίνασ διακριθῆναι συνήγαγε τὸν στρατὸν εἰσ ἐκκλησίαν, καὶ τόνδε τῆσ ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην στρατείασ ὀρεγόμενόν τε ὡσ ἐπικερδοῦσ καὶ νομίζοντα Μάριον ἐσ αὐτὴν ἑτέρουσ καταλέξειν ἀνθ’ ἑαυτῶν.

Σύλλασ δὲ καὶ Πομπήιοσ τὸ ἐνθύμημα σαφῶσ εἰδότεσ ὑπέσχοντο μὲν ὧδε πράξειν, εὐθὺσ δὲ τοῖσ πρέσβεσιν ἀπιοῦσιν εἵποντο. τὴν δ’ ὕβριν ὁ Σύλλασ τὴν ἐσ αὑτὸν εἰπὼν Σουλπικίου τε καὶ Μαρίου καὶ σαφὲσ οὐδὲν ἄλλο ἐπενεγκών οὑ̓ γὰρ ἐτόλμα πω λέγειν περὶ τοιοῦδε πολέμοὐ, παρῄνεσεν ἑτοίμοισ ἐσ τὸ παραγγελλόμενον εἶναι. οἱ δὲ συνιέντεσ τε ὧν ἐπενόει καὶ περὶ σφῶν δεδιότεσ, μὴ τῆσ στρατείασ ἀποτύχοιεν, ἀπεγύμνουν αὐτοὶ τὸ ἐνθύμημα τοῦ Σύλλα καὶ ἐσ Ῥώμην σφᾶσ ἄγειν θαρροῦντα ἐκέλευον. ὁ δὲ ἡσθεὶσ ἦγεν ἓξ τέλη στρατιωτῶν αὐτίκα. καὶ αὐτὸν οἱ μὲν ἄρχοντεσ τοῦ στρατοῦ χωρὶσ ἑνὸσ ταμίου διέδρασαν ἐσ Ῥώμην, οὐχ ὑφιστάμενοι στρατὸν ἄγειν ἐπὶ τὴν πατρίδα· πρέσβεισ δ’ ἐν ὁδῷ καταλαβόντεσ ἠρώτων, τί μεθ’ ὅπλων ἐπὶ τὴν πατρίδα ἐλαύνοι. ὁ δ’ εἶπεν, ἐλευθερώσων αὐτὴν ἀπὸ τῶν τυραννούντων. Καὶ τοῦτο δὶσ τρὶσ ἑτέροισ καὶ ἑτέροισ πρέσβεσιν ἐλθοῦσιν εἰπὼν ἐπήγγελλεν ὅμωσ, εἰ θέλοιεν τήν τε σύγκλητον αὑτῷ καὶ Μάριον καὶ Σουλπίκιον ἐσ τὸ Ἄρειον πεδίον συναγαγεῖν, καὶ πράξειν, ὅ τι ἂν βουλευομένοισ δοκῇ. πλησιάζοντι δὲ Πομπήιοσ μὲν ὁ σύναρχοσ ἐπαινῶν καὶ ἀρεσκόμενοσ τοῖσ γιγνομένοισ ἀφίκετο συμπράξων ἐσ ἅπαντα, Μάριοσ δὲ καὶ Σουλπίκιοσ ἐσ παρασκευὴν ὀλίγου διαστήματοσ δεόμενοι πρέσβεισ ἑτέρουσ ἔπεμπον ὡσ δὴ καὶ τούσδε ὑπὸ τῆσ βουλῆσ ἀπεσταλμένουσ, δεόμενοι μὴ ἀγχοτέρω τεσσαράκοντα σταδίων τῇ Ῥώμῃ παραστρατοπεδεύειν, μέχρι ἐπισκέψαιντο περὶ τῶν παρόντων. Καὶ Σύλλασ μὲν τὰσ Αἰσκυλείασ πύλασ καὶ τὸ παρ’ αὐτὰσ τεῖχοσ ἑνὶ τέλει στρατιωτῶν κατελάμβανε, Πομπήιοσ δὲ τὰσ Κολλίνασ ἑτέρῳ τέλει·

καὶ τρίτον ἐπὶ τὴν ξυλίνην γέφυραν ἐχώρει, καὶ τέταρτον πρὸ τῶν τειχῶν ἐσ διαδοχὴν ὑπέμενε. τοῖσ δ’ ὑπολοίποισ ὁ Σύλλασ ἐσ τὴν πόλιν ἐχώρει δόξῃ καὶ ἔργῳ πολεμίου· ὅθεν αὐτὸν οἱ περιοικοῦντεσ ἄνωθεν ἠμύνοντο βάλλοντεσ, μέχρι τὰσ οἰκίασ ἠπείλησεν ἐμπρήσειν· τότε δ’ οἱ μὲν ἀνέσχον, Μάριοσ δὲ καὶ Σουλπίκιοσ ἀπήντων περὶ τὴν Αἰσκύλειον ἀγορὰν μεθ’ ὅσων ἐφθάκεσαν ὁπλίσαι. καὶ γίγνεταί τισ ἀγὼν ἐχθρῶν, ὅδε πρῶτοσ ἐν Ῥώμῃ, οὐχ ὑπὸ εἰκόνι στάσεωσ ἔτι, ἀλλὰ ἀπροφασίστωσ ὑπὸ σάλπιγγι καὶ σημείοισ, πολέμου νόμῳ· ἐσ τοσοῦτον αὐτοῖσ κακοῦ τὰ τῶν στάσεων ἀμεληθέντα προέκοψε. Τρεπομένων δὲ τῶν Σύλλα στρατιωτῶν, ὁ Σύλλασ σημεῖον ἁρπάσασ προεκινδύνευεν, ὡσ αἰδοῖ τε τοῦ στρατηγοῦ καὶ δέει τῆσ ἐπὶ τῷ σημείῳ εἰ ἀπέχοιντο, ἀτιμίασ εὐθὺσ ἐκ τῆσ τροπῆσ αὐτοὺσ μετατίθεσθαι. καὶ ὁ Σύλλασ ἐκάλει τε τοὺσ νεαλεῖσ ἐκ τοῦ στρατοπέδου καὶ ἑτέρουσ κατὰ τὴν καλουμένην Σιβούραν ὁδὸν περιέπεμπεν, ᾗ κατὰ νώτου τῶν πολεμίων ἔμελλον ἔσεσθαι περιδραμόντεσ. οἱ δ’ ἀμφὶ τὸν Μάριον πρόσ τε τοὺσ ἐπελθόντασ ἀκμῆτασ ἀσθενῶσ μαχόμενοι καὶ ἐπὶ τοῖσ περιοδεύουσι δείσαντεσ περικύκλωσιν τούσ τε ἄλλουσ πολίτασ ἐκ τῶν οἰκιῶν ἔτι μαχομένουσ συνεκάλουν καὶ τοῖσ δούλοισ ἐκήρυττον ἐλευθερίαν εἰ μετάσχοιεν τοῦ πόνου. οὐδενὸσ δὲ προσιόντοσ ἀπογνόντεσ ἁπάντων ἔφευγον εὐθὺσ ἐκ τῆσ πόλεωσ καὶ σὺν αὐτοῖσ ὅσοι τῶν ἐπιφανῶν συνεπεπράχεσαν. Ὁ δὲ Σύλλασ τότε μὲν ἐσ τὴν λεγομένην Ιἑρὰν ὁδὸν παρῆλθε καὶ τοὺσ διαρπάζοντάσ τι τῶν ἐν ποσὶν αὐτίκα ἐν μέσῳ πάντων ἐφορώντων ἐκόλαζε, φρουρὰν δὲ κατὰ μέροσ ἐπιστήσασ τῇ πόλει διενυκτέρευεν αὐτόσ τε καὶ ὁ Πομπήιοσ, περιθέοντεσ ἑκάστουσ, ἵνα μή τι δεινὸν ἢ παρὰ τῶν δεδιότων ἢ παρὰ τῶν νενικηκότων ἐπιγένοιτο.

ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τὸν δῆμον ἐσ ἐκκλησίαν συναγαγόντεσ ὠδύροντο περὶ τῆσ πολιτείασ ὡσ ἐκ πολλοῦ τοῖσ δημοκοποῦσιν ἐκδεδομένησ, καὶ αὐτοὶ τάδε πράξαντεσ ὑπ’ ἀνάγκησ. εἰσηγοῦντό τε μηδὲν ἔτι ἀπροβούλευτον ἐσ τὸν δῆμον ἐσφέρεσθαι, νενομισμένον μὲν οὕτω καὶ πάλαι, παραλελυμένον δ’ ἐκ πολλοῦ, καὶ τὰσ χειροτονίασ μὴ κατὰ φυλάσ, ἀλλὰ κατὰ λόχουσ, ὡσ Τύλλιοσ βασιλεὺσ ἔταξε, γίνεσθαι, νομίσαντεσ διὰ δυοῖν τοῖνδε οὔτε νόμον οὐδένα πρὸ τῆσ βουλῆσ ἐσ τὸ πλῆθοσ ἐσφερόμενον οὔτε τὰσ χειροτονίασ ἐν τοῖσ πένησι καὶ θρασυτάτοισ ἀντὶ τῶν ἐν περιουσίᾳ καὶ εὐβουλίᾳ γιγνομένασ δώσειν ἔτι στάσεων ἀφορμάσ. πολλά τε ἄλλα τῆσ τῶν δημάρχων ἀρχῆσ, τυραννικῆσ μάλιστα γεγενημένησ, περιελόντεσ κατέλεξαν ἐσ τὸ βουλευτήριον, ὀλιγανθρωπότατον δὴ τότε μάλιστα ὂν καὶ παρὰ τοῦτ’ εὐκαταφρόνητον ἀθρόουσ ἐκ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν τριακοσίουσ. ὅσα τε ὑπὸ Σουλπικίου κεκύρωτο μετὰ τὴν κεκηρυγμένην ὑπὸ τῶν ὑπάτων ἀργίαν, ἅπαντα διελύετο ὡσ οὐκ ἔννομα. Ὧδε μὲν αἱ στάσεισ ἐξ ἔριδοσ καὶ φιλονικίασ ἐπὶ φόνουσ καὶ ἐκ φόνων ἐσ πολέμουσ ἐντελεῖσ προέκοπτον, καὶ στρατὸσ πολιτῶν ὅδε πρῶτοσ ἐσ τὴν πατρίδα ὡσ πολεμίαν ἐσέβαλεν.

οὐδ’ ἔληξαν ἀπὸ τοῦδε αἱ στάσεισ ἔτι κρινόμεναι στρατοπέδοισ, ἀλλ’ ἐσβολαὶ συνεχεῖσ ἐσ τὴν Ῥώμην ἐγίνοντο καὶ τειχομαχίαι καὶ ὅσα ἄλλα πολέμων ἔργα, οὐδενὸσ ἔτι ἐσ αἰδῶ τοῖσ βιαζομένοισ ἐμποδὼν ὄντοσ, ἢ νόμων ἢ πολιτείασ ἢ πατρίδοσ. τότε δὲ Σουλπίκιον δημαρχοῦντα ἔτι καὶ σὺν αὐτῷ Μάριον, ἑξάκισ ὑπατευκότα, καὶ τὸν Μαρίου παῖδα καὶ Πούπλιον Κέθηγον καὶ Ιοὔνιον Βροῦτον καὶ Γναῖον καὶ Κοίντον Γράνιον καὶ Πούπλιον Ἀλβινοουανὸν καὶ Μᾶρκον Λαιτώριον ἑτέρουσ τε, ὅσοι μετ’ αὐτῶν, ἐσ δώδεκα μάλιστα, ἐκ Ῥώμησ διεπεφεύγεσαν, ὡσ στάσιν ἐγείραντασ καὶ πολεμήσαντασ ὑπάτοισ καὶ δούλοισ κηρύξαντασ ἐλευθερίαν εἰσ ἀπόστασιν πολεμίουσ Ῥωμαίων ἐψήφιστο εἶναι καὶ τὸν ἐντυχόντα νηποινεὶ κτείνειν ἢ ἀνάγειν ἐπὶ τοὺσ ὑπάτουσ· τά τε ὄντα αὐτοῖσ δεδήμευτο. Καὶ ζητηταὶ διέθεον ἐπὶ τοὺσ ἄνδρασ, οἳ Σουλπίκιον μὲν καταλαβόντεσ ἔκτειναν· ὁ δὲ Μάριοσ αὐτοὺσ ἐσ Μιντούρνασ διέφυγεν, ἔρημοσ ὑπηρέτου τε καὶ θεράποντοσ.

καὶ αὐτὸν οἱ τῆσ πόλεωσ ἄρχοντεσ ἀναπαυόμενον ἐν οἴκῳ ζοφώδει δεδιότεσ μὲν τὸ κήρυγμα τοῦ δήμου, φυλαττόμενοι δὲ ἀνδρὸσ ἑξάκισ ὑπατεύσαντοσ καὶ πολλὰ καὶ λαμπρὰ εἰργασμένου αὐθένται γενέσθαι, Γαλάτην ἄνδρα ἐπιδημοῦντα μετὰ ξίφουσ ἐσέπεμψαν ἀνελεῖν. τὸν δὲ Γαλάτην φασὶν ἐν τῷ σκότῳ προσιόντα τῷ στιβαδίῳ δεῖσαι, δόξαντα τοὺσ ὀφθαλμοὺσ τοῦ Μαρίου πυρὸσ αὐγὴν καὶ φλόγα ἀφιέναι· ὡσ δὲ καὶ ὁ Μάριοσ αὐτὸσ ὑπανιστάμενοσ ἐκ τῆσ εὐνῆσ ἐνεβόησε παμμέγεθεσ αὐτῷ· "σὺ τολμᾷσ κτεῖναι Γάιον Μάριον; προτροπάδην ὁ Γαλάτησ ἔφευγεν ἔξω διὰ θυρῶν μεμηνότι ἐοικὼσ καὶ βοῶν· "οὐ δύναμαι κτεῖναι Γάιον Μάριον. " ὅθεν καὶ τοῖσ ἄρχουσιν, ἅτε καὶ τέωσ ταῦτα σὺν ὄκνῳ κεκρικόσιν, ἐνέπιπτέ τι δαιμόνιον δέοσ καὶ μνήμη τῆσ ἐκ παιδὸσ ἐπιφημισθείσησ τῷ ἀνδρὶ ἑβδόμησ ὑπατείασ· παιδὶ γὰρ ὄντι φασὶν ἐσ τὸν κόλπον ἀετοῦ νεοττοὺσ ἑπτὰ καταρρυῆναι καὶ τοὺσ μάντεισ εἰπεῖν, ὅτι ἑπτάκισ ἐπὶ τῆσ μεγίστησ ἀρχῆσ ἔσοιτο. Ταῦτ’ οὖν οἱ τῆσ Μιντούρνησ ἄρχοντεσ ἐνθυμούμενοι καὶ τὸν Γαλάτην ἔνθουν κατὰ δαίμονα καὶ περιδεᾶ νομίζοντεσ γεγονέναι, τὸν Μάριον αὐτίκα τῆσ πόλεωσ ἐξέπεμπον, ὅπῃ δύναιτο, σῴζεσθαι.

ὁ δὲ συγγιγνώσκων ἑαυτῷ ζητουμένῳ τε ἐκ Σύλλα καὶ πρὸσ ἱππέων διωκομένῳ, ὁδοὺσ ἀτριβεῖσ ἐπὶ θάλασσαν ἠλᾶτο καὶ καλύβησ ἐπιτυχὼν ἀνεπαύετο, φυλλάδα ἐπιβαλόμενοσ τῷ σώματι. ψόφου δ’ αἰσθόμενοσ ἐσ τὴν φυλλάδα ὑπεκρύφθη καὶ μᾶλλον ἔτι αἰσθόμενοσ ἐσ σκάφοσ ἁλιέωσ πρεσβύτου παρορμοῦν, βιασάμενοσ τὸν πρεσβύτην, ἐσήλατο χειμῶνοσ ὄντοσ καὶ τὸ πεῖσμα κόψασ καὶ τὸ ἱστίον πετάσασ ἐπέτρεψε τῇ τύχῃ φέρειν. κατήχθη δὲ ἔσ τινα νῆσον, ὅθεν νεὼσ οἰκείων ἀνδρῶν παραπλεούσησ ἐπιτυχὼν ἐσ Λιβύην ἐπέρα. εἰργόμενοσ δὲ καὶ Λιβύησ ὡσ πολέμιοσ ὑπὸ Σεξστιλίου ἡγουμένου, διεχείμαζεν ἐν τῇ θαλάσσῃ, μικρὸν ὑπὲρ Λιβύην ἄνω, ἐν τοῖσ Νομάδων ὁρ́οισ. καὶ αὐτῷ θαλασσεύνοτι δεῦρο κατὰ πύστιν ἐπέπλευσαν τῶν συγκατεγνωσμένων Κέθηγόσ τε καὶ Γράνιοσ καὶ Ἀλβινοουανὸσ καὶ Λαιτώριοσ καὶ ἕτεροι καὶ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ Μαρίου· οἳ ἐσ μὲν Ιἑμψάλαν τὸν Νομάδων δυνάστην ἀπὸ Ῥώμησ διέφυγον, ὑποψίᾳ δ’ ἐκδόσεωσ ἐκεῖθεν ἀπέδρασαν. Οἱ μὲν δή, καθὰ καὶ Σύλλασ ἐπεπράχει, βιάσασθαι τὴν πατρίδα διανοούμενοι, στρατιὰν δ’ οὐκ ἔχοντεσ, περιέβλεπον, εἴ τι συμβαίη· ἐν δὲ Ῥώμῃ Σύλλασ μέν, ὅπλοισ τὴν πόλιν ὅδε πρῶτοσ καταλαβών τε καὶ δυνηθεὶσ ἂν ἴσωσ ἤδη μοναρχεῖν, ἐπεὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ἠμύνατο, τὴν βίαν ἑκὼν ἀπέθετο καὶ τὸν στρατὸν ἐσ Καπύην προπέμψασ αὖθισ ἦρχεν ὡσ ὕπατοσ·

οἱ δὲ τῶν ἐξελαθέντων στασιῶται, ὅσοι τῶν πλουσίων, καὶ γύναια πολλὰ πολυχρήματα, τοῦ δέουσ τῶν ὅπλων ἀναπνεύσαντεσ ἠρεθίζοντο ὑπὲρ καθόδου τῶνδε τῶν ἀνδρῶν καὶ οὐδὲν σπουδῆσ ἢ δαπάνησ ἐσ τοῦτο ἀπέλειπον, ἐπιβουλεύοντεσ καὶ τοῖσ τῶν ὑπάτων σώμασιν ὡσ οὐκ ἐνὸν τῶνδε περιόντων ἐκείνοισ κατελθεῖν. Σύλλᾳ μὲν δὴ καὶ παυσαμένῳ τῆσ ἀρχῆσ στρατὸσ ἦν, ὁ ἐψηφισμένοσ ἐπὶ Μιθριδάτην, ἐσ σωτηρίαν αὐτοῦ φύλαξ· Κόιντον δὲ Πομπήιον, τὸν ἕτερον ὕπατον, ὁ δῆμοσ οἰκτείρων τοῦ δέουσ ἐψηφίσατο ἄρχειν Ἰταλίασ καὶ ἑτέρου τοῦ περὶ αὐτὴν στρατοῦ, τότε ὄντοσ ὑπὸ Γναίῳ Πομπηίῳ. τοῦθ’ ὁ Γναῖοσ πυθόμενόσ τε καὶ δυσχεράνασ ἥκοντα μὲν τὸν Κόιντον ἐσ τὸ στρατόπεδον ἐσεδέξατο, καὶ τῆσ ἐπιούσησ τι χρηματίζοντοσ ὑπεχώρησε μικρὸν οἱᾶ ἰδιώτησ, μέχρι τὸν ὕπατον πολλοὶ καθ’ ὑπόκρισιν ἀκροάσεωσ περιστάντεσ ἔκτειναν. καὶ φυγῆσ τῶν λοιπῶν γενομένησ ὁ Γναῖοσ αὐτοῖσ ὑπήντα, χαλεπαίνων ὡσ ὑπάτου παρανόμωσ ἀνῃρημένου· δυσχεράνασ δ’ ὅμωσ εὐθὺσ ἦρχεν αὐτῶν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 7

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION