Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 1

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 1)

Ῥωμαῖοι τὴν Ἰταλίαν πολέμῳ κατὰ μέρη χειρούμενοι γῆσ μέροσ ἐλάμβανον καὶ πόλεισ ἐνῴκιζον ἢ ἐσ τὰσ πρότερον οὔσασ κληρούχουσ ἀπὸ σφῶν κατέλεγον. καὶ τάδε μὲν ἀντὶ φρουρίων ἐπενόουν, τῆσ δὲ γῆσ τῆσ δορικτήτου σφίσιν ἑκάστοτε γιγνομένησ τὴν μὲν ἐξειργασμένην αὐτίκα τοῖσ οἰκιζομένοισ ἐπιδιῄρουν ἢ ἐπίπρασκον ἢ ἐξεμίσθουν, τὴν δ’ ἀργὸν ἐκ τοῦ πολέμου τότε οὖσαν, ἣ δὴ καὶ μάλιστα ἐπλήθυεν, οὐκ ἄγοντέσ πω σχολὴν διαλαχεῖν ἐπεκήρυττον ἐν τοσῷδε τοῖσ ἐθέλουσιν ἐκπονεῖν ἐπὶ τέλει τῶν ἐτησίων καρπῶν, δεκάτῃ μὲν τῶν σπειρομένων, πέμπτῃ δὲ τῶν φυτευομένων. ὡρ́ιστο δὲ καὶ τοῖσ προβατεύουσι τέλη μειζόνων τε καὶ ἐλαττόνων ζῴων. καὶ τάδε ἔπραττον ἐσ πολυανδρίαν τοῦ Ἰταλικοῦ γένουσ, φερεπονωτάτου σφίσιν ὀφθέντοσ, ἵνα συμμάχουσ οἰκείουσ ἔχοιεν. ἐσ δὲ τοὐναντίον αὐτοῖσ περιῄει. οἱ γὰρ πλούσιοι τῆσδε τῆσ ἀνεμήτου γῆσ τὴν πολλὴν καταλαβόντεσ καὶ χρόνῳ θαρροῦντεσ οὔ τινα σφᾶσ ἔτι ἀφαιρήσεσθαι τά τε ἀγχοῦ σφίσιν ὅσα τε ἦν ἄλλα βραχέα πενήτων, τὰ μὲν ὠνούμενοι πειθοῖ, τὰ δὲ βίᾳ λαμβάνοντεσ, πεδία μακρὰ ἀντὶ χωρίων ἐγεώργουν, ὠνητοῖσ ἐσ αὐτὰ γεωργοῖσ καὶ ποιμέσι χρώμενοι τοῦ μὴ τοὺσ ἐλευθέρουσ ἐσ τὰσ στρατείασ ἀπὸ τῆσ γεωργίασ περισπᾶν, φερούσησ ἅμα καὶ τῆσδε τῆσ κτήσεωσ αὐτοῖσ πολὺ κέρδοσ ἐκ πολυπαιδίασ θεραπόντων ἀκινδύνωσ αὐξομένων διὰ τὰσ ἀστρατείασ. ἀπὸ δὲ τούτων οἱ μὲν δυνατοὶ πάμπαν ἐπλούτουν, καὶ τὸ τῶν θεραπόντων γένοσ ἀνὰ τὴν χώραν ἐπλήθυε, τοὺσ δ’ Ἰταλιώτασ ὀλιγότησ καὶ δυσανδρία κατελάμβανε, τρυχομένουσ πενίᾳ τε καὶ ἐσφοραῖσ καὶ στρατείαισ. εἰ δὲ καὶ σχολάσειαν ἀπὸ τούτων, ἐπὶ ἀργίασ διετίθεντο, τῆσ γῆσ ὑπὸ τῶν πλουσίων ἐχομένησ καὶ γεωργοῖσ χρωμένων θεράπουσιν ἀντὶ ἐλευθέρων. Ἐφ’ οἷσ ὁ δῆμοσ ἐδυσφόρει μὲν ὡσ οὔτε συμμάχων ἐξ Ἰταλίασ ἔτι εὐπορήσων οὔτε τῆσ ἡγεμονίασ οἱ γενησομένησ ἀκινδύνου διὰ πλῆθοσ τοσόνδε θεραπόντων·

διόρθωσιν δ’ οὐκ ἐπινοοῦντεσ, ὡσ οὐδὲ ῥᾴδιον ὂν οὐδὲ πάντῃ δίκαιον ἄνδρασ τοσούσδε ἐκ τοσοῦδε χρόνου κτῆσιν τοσήνδε ἀφελέσθαι φυτῶν τε ἰδίων καὶ οἰκοδομημάτων καὶ κατασκευῆσ, μόλισ ποτὲ τῶν δημάρχων εἰσηγουμένων ἔκριναν μηδένα ἔχειν τῆσδε τῆσ γῆσ πλέθρα πεντακοσίων πλείονα μηδὲ προβατεύειν ἑκατὸν πλείω τὰ μείζονα καὶ πεντακοσίων τὰ ἐλάσσονα. καὶ ἐσ ταῦτα δ’ αὐτοῖσ ἀριθμὸν ἐλευθέρων ἔχειν ἐπέταξαν, οἳ τὰ γιγνόμενα φυλάξειν τε καὶ μηνύσειν ἔμελλον. Οἱ μὲν δὴ τάδε νόμῳ περιλαβόντεσ ἐπώμοσαν ἐπὶ τῷ νόμῳ καὶ ζημίαν ὡρ́ισαν, ἡγούμενοι τὴν λοιπὴν γῆν αὐτίκα τοῖσ πένησι κατ’ ὀλίγον διαπεπράσεσθαι· φροντὶσ δ’ οὐδεμία ἦν οὔτε τῶν νόμων οὔτε τῶν ὁρ́κων, ἀλλ’ οἵτινεσ καὶ ἐδόκουν φροντίσαι, τὴν γῆν ἐσ τοὺσ οἰκείουσ ἐπὶ ὑποκρίσει διένεμον, οἱ δὲ πολλοὶ τέλεον κατεφρόνουν, μέχρι Τιβέριοσ Σεμπρώνιοσ Γράκχοσ, ἀνὴρ ἐπιφανὴσ καὶ λαμπρὸσ ἐσ φιλοτιμίαν εἰπεῖν τε δυνατώτατοσ καὶ ἐκ τῶνδε ὁμοῦ πάντων γνωριμώτατοσ ἅπασι, δημαρχῶν ἐσεμνολόγησε περὶ τοῦ Ἰταλικοῦ γένουσ ὡσ εὐπολεμωτάτου τε καὶ συγγενοῦσ, φθειρομένου δὲ κατ’ ὀλίγον εἰσ ἀπορίαν καὶ ὀλιγανδρίαν καὶ οὐδὲ ἐλπίδα ἔχοντοσ ἐσ διόρθωσιν. ἐπὶ δὲ τῷ δουλικῷ δυσχεράνασ ὡσ ἀστρατεύτῳ καὶ οὔποτε ἐσ δεσπότασ πιστῷ, τὸ ἔναγχοσ ἐπήνεγκεν ἐν Σικελίᾳ δεσποτῶν πάθοσ ὑπὸ θεραπόντων γενόμενον, ηὐξημένων κἀκείνων ἀπὸ γεωργίασ, καὶ τὸν ἐπ’ αὐτοὺσ Ῥωμαίων πόλεμον οὐ ῥᾴδιον οὐδὲ βραχύν, ἀλλὰ ἔσ τε μῆκοσ χρόνου καὶ τροπὰσ κινδύνων ποικίλασ ἐκτραπέντα.

ταῦτα δὲ εἰπὼν ἀνεκαίνιζε τὸν νόμον μηδένα τῶν πεντακοσίων πλέθρων πλέον ἔχειν. παισὶ δ’ αὐτῶν ὑπὲρ τὸν παλαιὸν νόμον προσετίθει τὰ ἡμίσεα τούτων· καὶ τὴν λοιπὴν τρεῖσ αἱρετοὺσ ἄνδρασ, ἐναλλασσομένουσ κατ’ ἔτοσ, διανέμειν τοῖσ πένησι. Τοῦτο δ’ ἦν, ὃ μάλιστα ἠνώχλει τοὺσ πλουσίουσ, οὐ δυναμένουσ ἔτι ὡσ προτερον τοῦ νόμου καταφρονεῖν διὰ τοὺσ διαιροῦντασ οὐδὲ ὠνεῖσθαι παρὰ τῶν κληρουμένων·

ὁ γάρ τοι Γράκχοσ καὶ τόδε προϊδόμενοσ ἀπηγόρευε μὴ πωλεῖν. συνιστάμενοι δὴ κατὰ μέροσ ὠλοφύροντο καὶ προύφερον τοῖσ πένησιν ἀρχαῖά τε ἔργα ἑαυτῶν καὶ φυτὰ καὶ οἰκοδομίασ, καὶ τιμὴν ἔνιοι δεδομένην γείτοσιν, εἰ καὶ τήνδε μετὰ τῆσ γῆσ ἀπολέσουσι, τάφουσ τε ἔνιοι πατέρων ἐν τῇ γῇ καὶ διαιρέσεισ ἐπὶ τοῖσ κλήροισ ὡσ πατρῴοισ, οἱ δὲ καὶ προῖκασ γυναικῶν ἐσ ταῦτα ἀνηλωμένασ ἢ τὴν γῆν παισὶν ἐμπροίκιον δεδομένην, δανεισταί τε χρέα καὶ ταύτησ ἐπεδείκνυον, καὶ ἄκοσμοσ ἦν ὅλωσ οἰμωγὴ καὶ ἀγανάκτησισ. οἱ δ’ αὖ πένητεσ ἀντωδύροντο ἐξ εὐπορίασ ἐσ πενίαν ἐσχάτην καὶ ἀπ’ αὐτῆσ ἐσ ἀγονίαν, οὐ δυνάμενοι παιδοτροφεῖν, περιφέρεσθαι. στρατείασ τε ὅσασ στρατεύσαιντο τὴν γῆν τήνδε περιποιούμενοι, κατέλεγον καὶ ἠγανάκτουν, εἰ τῶν κοινῶν ἀποστερήσονται, ὠνείδιζόν τε ἅμα αὐτοῖσ αἱρουμένοισ ἀντὶ ἐλευθέρων καὶ πολιτῶν καὶ στρατιωτῶν θεράποντασ, ἄπιστον ἔθνοσ καὶ δυσμενὲσ αἰεὶ διὰ τοῦτο ἀστράτευτον. τοιαῦθ’ ἑκατέρων ὀδυρομένων τε καὶ ἀλλήλοισ ἐπικαλούντων, πλῆθοσ ἄλλο, ὅσον ἐν ταῖσ ἀποίκοισ πόλεσιν ἢ ταῖσ ἰσοπολίτισιν ἢ ἄλλωσ ἐκοινώνει τῆσδε τῆσ γῆσ, δεδιότεσ ὁμοίωσ ἐπῄεσαν καὶ ἐσ ἑκατέρουσ αὐτῶν διεμερίζοντο. πλήθει τε θαρροῦντεσ ἐξετραχύνοντο καὶ στάσεισ ἐξάπτοντεσ ἀμέτρουσ τὴν δοκιμασίαν τοῦ νόμου περιέμενον, οἱ μὲν ὡσ οὐδενὶ τρόπῳ συγχωρήσοντεσ αὐτὸν γενέσθαι κύριον, οἱ δ’ ὡσ κυρώσοντεσ ἐξ ἅπαντοσ. φιλονικία δὲ ἑκατέροισ προσέπιπτεν ἐπὶ τῇ χρείᾳ καὶ ἐσ τὴν κυρίαν ἡμέραν παρασκευὴ κατ’ ἀλλήλων. Γράκχῳ δ’ ὁ μὲν νοῦσ τοῦ βουλεύματοσ ἦν οὐκ ἐσ εὐπορίαν, ἀλλ’ ἐσ εὐανδρίαν, τοῦ δὲ ἔργου τῇ ὠφελείᾳ μάλιστα αἰωρούμενοσ, ὡσ οὔ τι μεῖζον οὐδὲ λαμπρότερον δυναμένησ ποτὲ παθεῖν τῆσ Ἰταλίασ, τοῦ περὶ αὐτὸ δυσχεροῦσ οὐδὲν ἐνεθυμεῖτο.

ἐνστάσησ δὲ τῆσ χειροτονίασ πολλὰ μὲν ἄλλα προεῖπεν ἐπαγωγὰ καὶ μακρά, διηρώτα δ’ ἐπ’ ἐκεινοισ, εἰ δίκαιον τὰ κοινὰ κοινῇ διανέμεσθαι καὶ εἰ γνησιώτεροσ αἰεὶ θεράποντοσ ὁ πολίτησ καὶ χρησιμώτεροσ ὁ στρατιώτησ ἀπολέμου καὶ τοῖσ δημοσίοισ εὐνούστεροσ ὁ κοινωνόσ. οὐκ ἐσ πολὺ δὲ τὴν σύγκρισιν ὡσ ἄδοξον ἐπενεγκὼν αὖθισ ἐπῄει τὰσ τῆσ πατρίδοσ ἐλπίδασ καὶ φόβουσ διεξιών, ὅτι πλείστησ γῆσ ἐκ πολέμου βίᾳ κατέχοντεσ καὶ τὴν λοιπὴν τῆσ οἰκουμένησ χώραν ἐν ἐλπίδι ἔχοντεσ κινδυνεύουσιν ἐν τῷδε περὶ ἁπάντων, ἢ κτήσασθαι καὶ τὰ λοιπὰ δι’ εὐανδρίαν ἢ καὶ τάδε δι’ ἀσθένειαν καὶ φθόνον ὑπ’ ἐχθρῶν ἀφαιρεθῆναι. ὧν τοῦ μὲν τὴν δόξαν καὶ εὐπορίαν, τοῦ δὲ τὸν κίνδυνον καὶ φόβον ὑπερεπαίρων ἐκέλευε τοὺσ πλουσίουσ ἐνθυμουμένουσ ταῦτα ἐπιδόσιμον, εἰ δέοι, παρὰ σφῶν αὐτῶν τήνδε τὴν γῆν εἰσ τὰσ μελλούσασ ἐλπίδασ τοῖσ παιδοτροφοῦσι χαρίσασθαι καὶ μή, ἐν ᾦ περὶ μικρῶν διαφέρονται, τῶν πλεόνων ὑπεριδεῖν, μισθὸν ἅμα τῆσ πεπονημένησ ἐξεργασίασ αὐτάρκη φερομένουσ τὴν ἐξαίρετον ἄνευ τιμῆσ κτῆσιν ἐσ αἰεὶ βέβαιον ἑκάστῳ πεντακοσίων πλέθρων, καὶ παισίν, οἷσ εἰσὶ παῖδεσ, ἑκάστῳ καὶ τούτων τὰ ἡμίσεα. τοιαῦτα πολλὰ ὁ Γράκχοσ εἰπὼν τούσ τε πένητασ καὶ ὅσοι ἄλλοι λογισμῷ μᾶλλον ἢ πόθῳ κτήσεωσ ἐχρῶντο, ἐρεθίσασ ἐκέλευε τῷ γραμματεῖ τὸν νόμον ἀναγνῶναι. Μᾶρκοσ δ’ Ὀκτάουιοσ δήμαρχοσ ἕτεροσ, ὑπὸ τῶν κτηματικῶν διακωλύειν παρεσκευασμένοσ, καὶ ὢν ἀεὶ παρὰ Ῥωμαίοισ ὁ κωλύων δυνατώτεροσ.

ἐκέλευε τὸν γραμματέα σιγᾶν. καὶ τότε μὲν αὐτῷ πολλὰ μεμψάμενοσ ὁ Γράκχοσ ἐσ τὴν ἐπιοῦσαν ἀγορὰν ἀνέθετο . . . φυλακήν τε παραστησάμενοσ ἱκανὴν ὡσ καὶ ἄκοντα βιασόμενοσ Ὀκτάουιον ἐκέλευε σὺν ἀπειλῇ τῷ γραμματεῖ τὸν νόμον εἰσ τὸ πλῆθοσ ἀναγινώσκειν. καὶ ἀνεγίνωσκε καὶ Ὀκταουίου κωλύοντοσ ἐσιώπα. λοιδοριῶν δὲ τοῖσ δημάρχοισ ἐσ ἀλλήλουσ γενομένων καὶ τοῦ δήμου θορυβοῦντοσ ἱκανῶσ, οἱ δυνατοὶ τοὺσ δημάρχουσ ἠξίουν ἐπιτρέψαι τῇ βουλῇ, περὶ ὧν διαφέρονται, καὶ ὁ Γράκχοσ ἁρπάσασ τὸ λεχθέν, ὡσ δὴ πᾶσι τοῖσ εὖ φρονοῦσιν ἀρέσοντοσ τοῦ νόμου, διέτρεχεν ἐσ τὸ βουλευτήριον. ἐκεῖ δ’ ὡσ ἐν ὀλίγοισ ὑβριζόμενοσ ὑπὸ τῶν πλουσίων, αὖθισ ἐκδραμὼν εἰσ τὴν ἀγορὰν ἔφη διαψήφισιν προθήσειν ἐσ τὴν ἐπιοῦσαν ἀγορὰν περί τε τοῦ νόμου καὶ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ Ὀκταουίου, εἰ χρὴ δήμαρχον ἀντιπράττοντα τῷ δήμῳ τὴν ἀρχὴν ἐπέχειν. καὶ ἔπραξεν οὕτωσ· ἐπείτε γὰρ Ὀκτάουιοσ οὐδὲν καταπλαγεὶσ αὖθισ ἐνίστατο, ὁ δὲ προτέραν τὴν περὶ αὐτοῦ ψῆφον ἀνεδίδου. Καὶ τῆσ πρώτησ φυλῆσ καταψηφισαμένησ τὴν ἀρχὴν τὸν Ὀκτάουιον ἀποθέσθαι, ἐπιστραφεὶσ πρὸσ αὐτὸν ὁ Γράκχοσ ἐδεῖτο μεταθέσθαι. οὐ πειθομένου δὲ τὰσ ἄλλασ ψήφουσ ἐπῆγεν. οὐσῶν δὲ τότε φυλῶν πέντε καὶ τριάκοντα καὶ συνδραμουσῶν ἐσ τὸ αὐτὸ σὺν ὀργῇ τῶν προτέρων ἑπτακαίδεκα, ἡ μὲν ὀκτωκαιδεκάτη τὸ κῦροσ ἔμελλεν ἐπιθήσειν, ὁ δὲ Γράκχοσ αὖθισ, ἐν ὄψει τοῦ δήμου, τότε μάλιστα κινδυνεύοντι τῷ Ὀκταουίῳ λιπαρῶσ ἐνέκειτο μὴ ἔργον ὁσιώτατον καὶ χρησιμώτατον Ἰταλίᾳ πάσῃ συγχέαι μηδὲ σπουδὴν τοῦ δήμου τοσήνδε ἀνατρέψαι, ᾧ τι καὶ παρενδοῦναι προθυμουμένῳ δήμαρχον ὄντα ἡρ́μοζε, καὶ μὴ αὑτοῦ τὴν ἀρχὴν ἀφαιρουμένην περιιδεῖν ἐπὶ καταγνώσει. καὶ τάδε λέγων καὶ θεοὺσ μαρτυρόμενοσ ἄκων ἄνδρα σύναρχον ἀτιμοῦν, ὡσ οὐκ ἔπειθεν, ἐπῆγε τὴν ψῆφον. καὶ ὁ μὲν Ὀκτάουιοσ αὐτίκα ἰδιώτησ γενόμενοσ διαλαθὼν ἀπεδίδρασκε, Κόιντοσ δὲ Μούμμιοσ ἀντ’ αὐτοῦ δήμαρχοσ ᾑρεῖτο, καὶ ὁ νόμοσ ὁ περὶ τῆσ γῆσ ἐκυροῦτο. Διανέμειν τε αὐτὴν ἐκεχειροτόνηντο πρῶτοι Γράκχοσ αὐτόσ, ὁ νομοθέτησ, καὶ ἀδελφὸσ ὁμώνυμοσ ἐκείνου καὶ ὃσ ἐκήδευε τῷ νομοθέτῃ Κλαύδιοσ Ἄππιοσ, πάνυ τοῦ δήμου καὶ ὣσ δεδιότοσ, μὴ τὸ ἔργον ἐκλειφθείη τοῦ νόμου, εἰ μὴ Γράκχοσ αὐτοῦ σὺν ὅλῃ τῇ οἰκίᾳ κατάρχοιτο.

Γράκχοσ δὲ μεγαλαυχούμενοσ ἐπὶ τῷ νόμῳ ὑπὸ τοῦ πλήθουσ οἱᾶ δὴ κτίστησ οὐ μιᾶσ πόλεωσ οὐδὲ ἑνὸσ γένουσ, ἀλλὰ πάντων, ὅσα ἐν Ἰταλίᾳ ἔθνη, ἐσ τὴν οἰκίαν παρεπέμπετο. καὶ μετὰ ταῦθ’ οἱ μὲν κεκρατηκότεσ ἐσ τοὺσ ἀγροὺσ ἀνεχώρουν, ὅθεν ἐπὶ ταῦτ’ ἐληλύθεσαν, οἱ δ’ ἡσσημένοι δυσφοροῦντεσ ἔτι παρέμενον καὶ ἐλογοποίουν οὐ χαιρήσειν Γράκχον, αὐτίκα ὅτε γένοιτο ἰδιώτησ, ἀρχήν τε ὑβρίσαντα ἱερὰν καὶ ἄσυλον καὶ στάσεωσ τοσήνδε ἀφορμὴν ἐσ τὴν Ἰταλίαν ἐμβαλόντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION