헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί4́3́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 3)

ὁ δ’ Ἀγησίλαοσ σπεύδων μὲν ἐκ τῆσ Ἀσίασ ἐβοήθει· ὄντι δ’ αὐτῷ ἐν Ἀμφιπόλει ἀγγέλλει Δερκυλίδασ ὅτι νικῷέν τε αὖ Λακεδαιμόνιοι, καὶ αὐτῶν μὲν τεθνάναι ὀκτώ, τῶν δὲ πολεμίων παμπλήθεισ· ἐδήλου δὲ ὅτι καὶ τῶν συμμάχων οὐκ ὀλίγοι πεπτωκότεσ εἰε͂ν. ἐρομένου δὲ τοῦ Ἀγησιλάου·

Ἆρ’ ἄν, ὦ Δερκυλίδα, ἐν καιρῷ γένοιτο, εἰ αἱ συμπέμπουσαι πόλεισ ἡμῖν τοὺσ στρατιώτασ τὴν νίκην ὡσ τάχιστα πύθοιντο; ἀπεκρίνατο δὴ ὁ Δερκυλίδασ· Εὐθυμοτέρουσ γοῦν εἰκὸσ ταῦτ’ ἀκούσαντασ εἶναι. Οὐκοῦν σύ, ἐπεὶ παρεγένου, κάλλιστα ἂν ἀπαγγείλαισ; ὁ δὲ ἄσμενοσ ἀκούσασ, καὶ γὰρ ἀεὶ φιλαπόδημοσ ἦν, εἶπεν· Εἰ σὺ τάττοισ. Ἀλλὰ τάττω, ἔφη, καὶ προσαπαγγέλλειν γε κελεύω ὅτι ἐὰν καὶ τάδε εὖ γένηται, πάλιν παρεσόμεθα, ὥσπερ καὶ ἔφαμεν. ὁ μὲν δὴ Δερκυλίδασ ἐφ’ Ἑλλησπόντου πρῶτον ἐπορεύετο·

ὁ δ’ Ἀγησίλαοσ διαλλάξασ Μακεδονίαν εἰσ Θετταλίαν ἀφίκετο. Λαρισαῖοι μὲν οὖν καὶ Κραννώνιοι καὶ Σκοτουσσαῖοι καὶ Φαρσάλιοι, σύμμαχοι ὄντεσ Βοιωτοῖσ, καὶ πάντεσ δὲ Θετταλοί, πλὴν ὅσοι αὐτῶν φυγάδεσ τότ’ ἐτύγχανον, ἐκακούργουν αὐτὸν ἐπακολουθοῦντεσ. ὁ δὲ τέωσ μὲν ἦγεν ἐν πλαισίῳ τὸ στράτευμα, τοὺσ ἡμίσεισ μὲν ἔμπροσθεν, τοὺσ ἡμίσεισ δ’ ἐπ’ οὐρᾷ ἔχων τῶν ἱππέων·

ἐπεὶ δ’ ἐκώλυον τῆσ πορείασ οἱ Θετταλοὶ ἐπελαύνοντεσ τοῖσ ὄπισθεν, παραπέμπει ἐπ’ οὐρὰν καὶ τὸ ἀπὸ τοῦ στόματοσ ἱππικὸν πλὴν τῶν περὶ αὐτόν. ὡσ δὲ παρετάξαντο ἀλλήλοισ, οἱ μὲν Θετταλοὶ νομίσαντεσ οὐκ ἐν καλῷ εἶναι πρὸσ τοὺσ ὁπλίτασ ἱππομαχεῖν, στρέψαντεσ βάδην ἀπεχώρουν.

οἱ δὲ μάλα σωφρόνωσ ἐπηκολούθουν.

γνοὺσ δὲ ὁ Ἀγησίλαοσ ἃ ἑκάτεροι ἡμάρτανον, πέμπει τοὺσ περὶ αὑτὸν μάλα εὐρώστουσ ἱππέασ, καὶ κελεύει τοῖσ τε ἄλλοισ παραγγέλλειν καὶ αὐτοὺσ διώκειν ὡσ τάχιστα καὶ μηκέτι δοῦναι αὐτοῖσ ἀναστροφήν. οἱ δὲ Θετταλοὶ ὡσ εἶδον παρὰ δόξαν ἐλαύνοντασ, οἱ μὲν αὐτῶν ἔφυγον, οἱ δ’ ἀνέστρεψαν, οἱ δὲ πειρώμενοι τοῦτο ποιεῖν, πλαγίουσ ἔχοντεσ τοὺσ ἵππουσ ἡλίσκοντο.

Πολύχαρμοσ μέντοι ὁ Φαρσάλιοσ ἱππαρχῶν ἀνέστρεψέ τε καὶ μαχόμενοσ σὺν τοῖσ περὶ αὐτὸν ἀποθνῄσκει.

ὡσ δὲ τοῦτ’ ἐγένετο, φυγὴ τῶν Θετταλῶν ἐξαισία γίγνεται· ὥστε οἱ μὲν ἀπέθνῃσκον αὐτῶν, οἱ δὲ καὶ ἡλίσκοντο. ἔστησαν δ’ οὖν οὐ πρόσθεν, πρὶν ἐν τῷ ὄρει τῷ Ναρθακίῳ ἐγένοντο. καὶ τότε μὲν δὴ ὁ Ἀγησίλαοσ τροπαῖόν τ’ ἐστήσατο μεταξὺ Πραντὸσ καὶ Ναρθακίου, καὶ αὐτοῦ ἔμεινε, μάλα ἡδόμενοσ τῷ ἔργῳ, ὅτι τοὺσ μέγιστον φρονοῦντασ ἐπὶ ἱππικῇ ἐνενικήκει σὺν ᾧ αὐτὸσ συνέλεξεν ἱππικῷ.

τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ὑπερβάλλων τὰ Ἀχαϊκὰ τῆσ Φθίασ ὄρη τὴν λοιπὴν πᾶσαν διὰ φιλίασ ἐπορεύετο μέχρι πρὸσ τὰ Βοιωτῶν ὁρ́ια. ὄντοσ δ’ αὐτοῦ ἐπὶ τῇ ἐμβολῇ ὁ ἥλιοσ μηνοειδὴσ ἔδοξε φανῆναι, καὶ ἠγγέλθη ὅτι ἡττημένοι εἰε͂ν Λακεδαιμόνιοι τῇ ναυμαχίᾳ καὶ ὁ ναύαρχοσ Πείσανδροσ τεθναίη.

ἐλέγετο δὲ καὶ ᾧ τρόπῳ ἡ ναυμαχία ἐγένετο. εἶναι μὲν γὰρ περὶ Κνίδον τὸν ἐπίπλουν ἀλλήλοισ, Φαρνάβαζον δὲ ναύαρχον ὄντα σὺν ταῖσ Φοινίσσαισ εἶναι, Κόνωνα δὲ τὸ Ἑλληνικὸν ἔχοντα τετάχθαι ἔμπροσθεν αὐτοῦ.

ἀντιπαραταξαμένου δὲ τοῦ Πεισάνδρου, καὶ πολὺ ἐλαττόνων αὐτῷ τῶν νεῶν φανεισῶν τῶν αὑτοῦ τοῦ μετὰ Κόνωνοσ τοῦ Ἑλληνικοῦ, τοὺσ μὲν ἀπὸ τοῦ εὐωνύμου συμμάχουσ εὐθὺσ αὐτῷ φεύγειν, αὐτὸν δὲ συμμείξαντα τοῖσ πολεμίοισ ἐμβολὰσ ἐχούσῃ τῇ τριήρει πρὸσ τὴν γῆν ἐξωσθῆναι·

καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ ὅσοι εἰσ τὴν γῆν ἐξεώσθησαν ἀπολιπόντασ τὰσ ναῦσ σῴζεσθαι ὅπῃ δύναιντο εἰσ τὴν Κνίδον, αὐτὸν δ’ ἐπὶ τῇ νηὶ μαχόμενον ἀποθανεῖν. ὁ οὖν Ἀγησίλαοσ πυθόμενοσ ταῦτα τὸ μὲν πρῶτον χαλεπῶσ ἤνεγκεν·

ἐπεὶ μέντοι ἐνεθυμήθη ὅτι τοῦ στρατεύματοσ τὸ πλεῖστον εἰή αὐτῷ οἱο͂ν ἀγαθῶν μὲν γιγνομένων ἡδέωσ μετέχειν, εἰ δέ τι χαλεπὸν ὁρῷεν, οὐκ ἀνάγκην εἶναι κοινωνεῖν αὐτοῖσ, ἐκ τούτου μεταβαλὼν ἔλεγεν ὡσ ἀγγέλλοιτο ὁ μὲν Πείσανδροσ τετελευτηκώσ, νικῴη δὲ τῇ ναυμαχίᾳ. ἅμα δὲ ταῦτα λέγων καὶ ἐβουθύτει ὡσ εὐαγγέλια καὶ πολλοῖσ διέπεμπε τῶν τεθυμένων·

ὥστε ἀκροβολισμοῦ ὄντοσ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ἐκράτησαν οἱ τοῦ Ἀγησιλάου τῷ λόγῳ ὡσ Λακεδαιμονίων νικώντων τῇ ναυμαχίᾳ. ἦσαν δ’ οἱ μὲν ἀντιτεταγμένοι τῷ Ἀγησιλάῳ Βοιωτοί, Ἀθηναῖοι, Ἀργεῖοι, Κορίνθιοι, Αἰνιᾶνεσ, Εὐβοεῖσ, Λοκροὶ ἀμφότεροι·

σὺν Ἀγησιλάῳ δὲ Λακεδαιμονίων μὲν μόρα ἡ ἐκ Κορίνθου διαβᾶσα, ἥμισυ δὲ μόρασ τῆσ ἐξ Ὀρχομενοῦ, ἔτι δ’ οἱ ἐκ Λακεδαίμονοσ νεοδαμώδεισ συστρατευσάμενοι αὐτῷ, πρὸσ δὲ τούτοισ οὗ Ἡριππίδασ ἐξενάγει ξενικοῦ, ἔτι δὲ οἱ ἀπὸ τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ πόλεων Ἑλληνίδων, καὶ ἀπὸ τῶν ἐν τῇ Εὐρώπῃ ὅσασ διιὼν παρέλαβεν· αὐτόθεν δὲ προσεγένοντο ὁπλῖται Ὀρχομένιοι καὶ Φωκεῖσ. πελτασταί γε μὴν πολὺ πλείουσ οἱ μετ’ Ἀγησιλάου· ἱππεῖσ δ’ αὖ παραπλήσιοι ἀμφοτέροισ τὸ πλῆθοσ. ἡ μὲν δὴ δύναμισ αὕτη ἀμφοτέρων·

διηγήσομαι δὲ καὶ τὴν μάχην, καὶ πῶσ ἐγένετο οἱά οὐκ ἄλλη τῶν γ’ ἐφ’ ἡμῶν. συνῇσαν μὲν γὰρ εἰσ τὸ κατὰ Κορώνειαν πεδίον οἱ μὲν σὺν Ἀγησιλάῳ ἀπὸ τοῦ Κηφισοῦ, οἱ δὲ σὺν Θηβαίοισ ἀπὸ τοῦ Ἑλικῶνοσ. εἶχε δ’ Ἀγησίλαοσ μὲν δεξιὸν τοῦ μετ’ αὐτοῦ, Ὀρχομένιοι δ’ αὐτῷ ἔσχατοι ἦσαν τοῦ εὐωνύμου. οἱ δ’ αὖ Θηβαῖοι αὐτοὶ μὲν δεξιοὶ ἦσαν, Ἀργεῖοι δ’ αὐτοῖσ τὸ εὐώνυμον εἶχον. συνιόντων δὲ τέωσ μὲν σιγὴ πολλὴ ἀπ’ ἀμφοτέρων ἦν·

ἡνίκα δ’ ἀπεῖχον ἀλλήλων ὅσον στάδιον, ἀλαλάξαντεσ οἱ Θηβαῖοι δρόμῳ ὁμόσε ἐφέροντο. ὡσ δὲ τριῶν ἔτι πλέθρων ἐν μέσῳ ὄντων, ἀντεξέδραμον ἀπὸ τῆσ Ἀγησιλάου φάλαγγοσ ὧν Ἡριππίδασ ἐξενάγει καὶ σὺν αὐτοῖσ Ιὤνεσ καὶ Αἰολεῖσ καὶ Ἑλλησπόντιοι, καὶ πάντεσ οὗτοι τῶν συνεκδραμόντων τε ἐγένοντο καὶ εἰσ δόρυ ἀφικόμενοι ἔτρεψαν τὸ καθ’ αὑτούσ. Ἀργεῖοι μέντοι οὐκ ἐδέξαντο τοὺσ περὶ Ἀγησίλαον, ἀλλ’ ἔφυγον ἐπὶ τὸν Ἑλικῶνα. κἀνταῦθα οἱ μέν τινεσ τῶν ξένων ἐστεφάνουν ἤδη τὸν Ἀγησίλαον, ἀγγέλλει δέ τισ αὐτῷ ὅτι οἱ Θηβαῖοι τοὺσ Ὀρχομενίουσ διακόψαντεσ ἐν τοῖσ σκευοφόροισ εἰήσαν.

καὶ ὁ μὲν εὐθὺσ ἐξελίξασ τὴν φάλαγγα ἦγεν ἐπ’ αὐτούσ· οἱ δ’ αὖ Θηβαῖοι ὡσ εἶδον τοὺσ συμμάχουσ πρὸσ Ἑλικῶνι πεφευγότασ, διαπεσεῖν βουλόμενοι πρὸσ τοὺσ ἑαυτῶν, συσπειραθέντεσ ἐχώρουν ἐρρωμένωσ. ἐνταῦθα δὴ Ἀγησίλαον ἀνδρεῖον μὲν ἔξεστιν εἰπεῖν ἀναμφισβητήτωσ·

οὐ μέντοι εἵλετό γε τὰ ἀσφαλέστατα. ἐξὸν γὰρ αὐτῷ παρέντι τοὺσ διαπίπτοντασ ἀκολουθοῦντι χειροῦσθαι τοὺσ ὄπισθεν, οὐκ ἐποίησε τοῦτο, ἀλλ’ ἀντιμέτωποσ συνέρραξε τοῖσ Θηβαίοισ· καὶ συμβαλόντεσ τὰσ ἀσπίδασ ἐωθοῦντο, ἐμάχοντο, ἀπέκτεινον, ἀπέθνῃσκον. τέλοσ δὲ τῶν Θηβαίων οἱ μὲν διαπίπτουσι πρὸσ τὸν Ἑλικῶνα, πολλοὶ δ’ ἀποχωροῦντεσ ἀπέθανον. ἐπεὶ δ’ ἡ μὲν νίκη Ἀγησιλάου ἐγεγένητο, τετρωμένοσ δ’ αὐτὸσ προσενήνεκτο πρὸσ τὴν φάλαγγα, προσελάσαντέσ τινεσ τῶν ἱππέων λέγουσιν αὐτῷ ὅτι τῶν πολεμίων ὡσ ὀγδοήκοντα σὺν ὅπλοισ ὑπὸ τῷ νεῷ εἰσι, καὶ ἠρώτων τί χρὴ ποιεῖν.

ὁ δέ, καίπερ πολλὰ τραύματα ἔχων, ὅμωσ οὐκ ἐπελάθετο τοῦ θείου, ἀλλ’ ἐᾶν τε ἀπιέναι ᾗ βούλοιντο ἐκέλευε καὶ ἀδικεῖν οὐκ εἰά. τότε μὲν οὖν, καὶ γὰρ ἦν ἤδη ὀψέ, δειπνοποιησάμενοι ἐκοιμήθησαν. πρῲ δὲ Γῦλιν τὸν πολέμαρχον παρατάξαι τε ἐκέλευε τὸ στράτευμα καὶ τροπαῖον ἵστασθαι, καὶ στεφανοῦσθαι πάντασ τῷ θεῷ καὶ τοὺσ αὐλητὰσ πάντασ αὐλεῖν.

καὶ οἱ μὲν ταῦτ’ ἐποίουν. οἱ δὲ Θηβαῖοι ἔπεμψαν κήρυκασ, ὑποσπόνδουσ τοὺσ νεκροὺσ αἰτοῦντεσ θάψαι. καὶ οὕτω δὴ αἵ τε σπονδαὶ γίγνονται καὶ Ἀγησίλαοσ μὲν εἰσ Δελφοὺσ ἀφικόμενοσ δεκάτην τῶν ἐκ τῆσ λείασ τῷ θεῷ ἀπέθυσεν οὐκ ἐλάττω ἑκατὸν ταλάντων· Γῦλισ δὲ ὁ πολέμαρχοσ ἔχων τὸ στράτευμα ἀπεχώρησεν εἰσ Φωκέασ, ἐκεῖθεν δ’ εἰσ τὴν Λοκρίδα ἐμβάλλει. καὶ τὴν μὲν ἄλλην ἡμέραν οἱ στρατιῶται καὶ σκεύη ἐκ τῶν κωμῶν καὶ σῖτον ἡρ́παζον·

ἐπεὶ δὲ πρὸσ ἑσπέραν ἦν, τελευταίων ἀποχωρούντων τῶν Λακεδαιμονίων ἐπηκολούθουν αὐτοῖσ οἱ Λοκροὶ βάλλοντεσ καὶ ἀκοντίζοντεσ. ὡσ δ’ αὐτῶν οἱ Λακεδαιμόνιοι ὑποστρέψαντεσ καὶ διώξαντεσ κατέβαλόν τινασ, ἐκ τούτου ὄπισθεν μὲν οὐκέτι ἐπηκολούθουν, ἐκ δὲ τῶν ὑπερδεξίων ἔβαλλον. οἱ δ’ ἐπεχείρησαν μὲν καὶ πρὸσ τὸ σιμὸν διώκειν·

ἐπεὶ δὲ σκότοσ τε ἐγίγνετο καὶ ἀποχωροῦντεσ οἱ μὲν διὰ τὴν δυσχωρίαν ἔπιπτον, οἱ δὲ καὶ διὰ τὸ μὴ προορᾶν τὰ ἔμπροσθεν, οἱ δὲ καὶ ὑπὸ τῶν βελῶν, ἐνταῦθα ἀποθνῄσκουσι Γῦλίσ τε ὁ πολέμαρχοσ καὶ τῶν παραστατῶν Πελλῆσ, καὶ οἱ πάντεσ ὡσ ὀκτωκαίδεκα τῶν Σπαρτιατῶν, οἱ μὲν καταλευσθέντεσ, οἱ δὲ καὶ τραυματισθέντεσ. εἰ δὲ μὴ ἐβοήθησαν αὐτοῖσ ἐκ τοῦ στρατοπέδου δειπνοῦντεσ, ἐκινδύνευσαν ἂν ἅπαντεσ ἀπολέσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 3

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION