Plutarch, Σόλων, chapter 3

(플루타르코스, Σόλων, chapter 3)

τὸ δ’ οὖν εὐδάπανον τῷ Σόλωνι καὶ ὑγρὸν πρὸσ τὴν δίαιταν, καὶ τὸ φορτικώτερον ἢ φιλοσοφώτερον ἐν τοῖσ ποιήμασι διαλέγεσθαι περὶ τῶν ἡδονῶν, τὸν ἐμπορικὸν οἰόνται βίον προστετρῖφθαι· πολλοὺσ γὰρ ἔχοντα κινδύνουσ καὶ μεγάλουσ ἀνταπαιτεῖν πάλιν εὐπαθείασ τινὰσ καὶ ἀπολαύσεισ. ὅτι δ’ αὑτὸν ἐν τῇ τῶν πενήτων μερίδι μᾶλλον ἢ τῇ τῶν πλουσίων ἔταττε, δῆλόν ἐστιν ἐκ τούτων·

πολλοὶ γὰρ πλουτεῦσι κακοί, ἀγαθοὶ δὲ πένονται· ἀλλ’ ἡμεῖσ αὐτοῖσ οὐ διαμειψόμεθα τῆσ ἀρετῆσ τὸν πλοῦτον· ἐπεὶ τὸ μὲν ἔμπεδον αἰεί, χρήματα δ’ ἀνθρώπων ἄλλοτε ἄλλοσ ἔχει. τῇ δὲ ποιήσει κατ’ ἀρχὰσ μὲν εἰσ οὐδὲν ἄξιον σπουδῆσ, ἀλλὰ παίζων ἐοίκε προσχρήσασθαι καὶ παράγων ἑαυτὸν ἐν τῷ σχολάζειν·

ὕστερον δὲ καὶ γνώμασ ἐνέτεινε φιλοσόφουσ καὶ τῶν πολιτικῶν πολλὰ συγκατέπλεκε τοῖσ ποιήμασιν, οὐχ ἱστορίασ ἕνεκεν καὶ μνήμησ, ἀλλ’ ἀπολογισμούσ τε τῶν πεπραγμένων ἔχοντα καὶ προτροπὰσ ἐνιαχοῦ καὶ νουθεσίασ καὶ ἐπιπλήξεισ πρὸσ τοὺσ Ἀθηναίουσ. ἔνιοι δέ φασιν ὅτι καὶ τοὺσ νόμουσ ἐπεχείρησεν ἐντείνασ εἰσ ἔποσ ἐξενεγκεῖν, καὶ διαμνημονεύουσι τὴν ἀρχὴν οὕτωσ ἔχουσαν·

πρῶτα μὲν εὐχώμεσθα Διὶ̈ Κρονίδῃ βασιλῆϊ θεσμοῖσ τοῖσδε τύχην ἀγαθὴν καὶ κῦδοσ ὀπάσσαι. φιλοσοφίασ δὲ τοῦ ἠθικοῦ μάλιστα τὸ πολιτικόν, ὥσπερ οἱ πλεῖστοι τῶν σοφῶν, ἠγάπησεν. ἐν δὲ τοῖσ φυσικοῖσ ἁπλοῦσ ἐστι λίαν καὶ ἀρχαῖοσ, ὡσ δῆλον ἐκ τούτων· ἐκ νεφέλησ πέλεται χιόνοσ μένοσ ἠδὲ χαλάζησ·

βροντὴ δ’ ἐκ λαμπρᾶσ γίνεται ἀστεροπῆσ. ἐξ ἀνέμων δὲ θάλασσα ταράσσεται· ἢν δέ τισ αὐτὴν μὴ κινῇ, πάντων ἐστὶ δικαιοτάτη. καὶ ὅλωσ ἐοίκεν ἡ Θάλεω μόνου σοφία τότε περαιτέρω τῆσ χρείασ ἐξικέσθαι τῇ θεωρίᾳ· τοῖσ δὲ ἄλλοισ ἀπὸ τῆσ πολιτικῆσ ἀρετῆσ τοὔνομα τῆσ σοφίασ ὑπῆρξε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION