Plutarch, chapter 33

(플루타르코스, chapter 33)

τούτων δὲ πραττομένων Ὑρώδησ ἐτύγχανεν ἤδη διηλλαγμένοσ Ἀρταουάσδῃ τῷ Ἀρμενίῳ καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ γυναῖκα Πακόρῳ τῷ παιδὶ καθωμολογημένοσ, ἑστιάσεισ τε καὶ πότοι δι’ ἀλλήλων ἦσαν αὐτοῖσ, καὶ πολλὰ παρεισήγετο τῶν ἀπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀκουσμάτων. ἦν γὰρ οὔτε φωνῆσ οὔτε γραμμάτων Ὑρώδησ Ἑλληνικῶν ἄπειροσ, ὁ δ’ Ἀρταοθάσδησ καὶ τραγῳδίασ ἐποίει καὶ λόγουσ ἔγραφε καὶ ἱστορίασ, ὧν ἔνιαι διασῴζονται, τῆσ δὲ κεφαλῆσ τοῦ Κράσσου κομισθείσησ ἐπὶ θύρασ ἀπηρμέναι μὲν ἦσαν αἱ τράπεζαι, τραγῳδιῶν δὲ ὑποκριτὴσ Ιἄσων ὄνομα Τραλλιανὸσ ᾖδεν Εὐριπίδου Βακχῶν τὰ περὶ τὴν Ἀγαύην.

εὐδοκιμοῦντοσ δ’ αὐτοῦ Σιλλάκησ ἐπιστὰσ τῷ ἀνδρῶνι καὶ προσκυνήσασ προὔβαλεν εἰσ μέσον τοῦ Κράσσου τὴν κεφαλήν, κρότῳ δὲ τῶν Πάρθων μετὰ κραυγῆσ καὶ χαρᾶσ ἀραμένων, τὸν μὲν Σιλλάκην κατέκλιναν οἱ ὑπηρέται βασιλέωσ κελεύσαντοσ, ὁ δ’ Ιἄσων τὰ μὲν τοῦ Πενθέωσ σκευοποιήματα παρέδωκέ τινι τῶν χορευτῶν, τῆσ δὲ τοῦ Κράσσου κεφαλῆσ λαβόμενοσ καὶ ἀναβακχεύσασ ἐπέραινεν ἐκεῖνα τὰ μέλη μετ’ ἐνθουσιασμοῦ καὶ ᾠδῆσ· φέρομεν ἐξ ὄρεοσ ἕλικα νεότομον ἐπὶ μέλαθρα, μακαρίαν θήραν.

καὶ ταῦτα μὲν πάντασ ἔτερπεν· ᾀδομένων δὲ τῶν ἑφεξῆσ ἀμοιβαίων πρὸσ τὸν χορόν, τίσ ἐφόνευσεν;

ἐμὸν τὸ γέρασ· ἀναπηδήσασ ὁ Πομαξάθρησ ἐτύγχανε δὲ δειπνῶν ἀντελαμβάνετο τῆσ κεφαλῆσ, ὡσ ἑαυτῷ λέγειν ταῦτα μᾶλλον ἢ; ἐκείνῳ προσῆκον. ἡσθεὶσ δ’ ὁ βασιλεὺσ τὸν μὲν οἷσ πάτριόν ἐστιν ἐδωρήσατο, τῷ δ’ Ιἄσονι τάλαντον ἔδωκεν. εἰσ τοιοῦτό φασιν ἐξόδιον τὴν Κράσσου στρατηγίαν ὥσπερ τραγῳδίαν τελευτῆσαι. δίκη μέντοι καὶ τῆσ ὠμότητοσ Ὑρώδην καὶ τῆσ ἐπιορκίασ Σουρήναν ἀξία μετῆλθεν.

Σουρήναν μὲν γὰρ οὐ μετὰ πολὺν χρόνον Ὑρώδησ φθόνῶ τῆσ δόξησ ἀπέκτεινεν, Ὑρώδῃ δὲ ἀποβαλόντι Πάκορον ὑπὸ Ῥωμαίων μάχῃ κρατηθέντα, καὶ νοσήσαντι νόσον εἰσ ὓδρωπα τραπεῖσαν, Φραάτησ ὁ υἱὸσ ἐπιβουλεύων ἀκόνιτον ἔδωκεν. ἀναδεξαμένησ δὲ τῆσ νόσου τὸ φάρμακον εἰσ ἑαυτὴν, ὥστε συνεκκριθῆναι, καὶ τοῦ σώματοσ κουφισθέντοσ, ἐπὶ τὴν ταχίστην τῶν ὁδῶν ἐλθὼν ὁ Φραάτησ ἀπέπνιξεν αὐτόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION