헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Ξρασσυσ́25́

(플루타르코스, chapter 25)

ἄχρι μὲν οὖν ἤλπιζον αὐτοὺσ ἐκχεαμένουσ τὰ βέλη σχήσεσθαι μάχησ ἢ συνάψειν εἰσ χεῖράσ, ἐκαρτέρουν· ὡσ δ’ ἔγνωσαν ὅτι πολλαὶ κάμηλοι παρεστᾶσι τοξευμάτων πλήρεισ, ἀφ’ ὧν περιελαύνοντεσ οἱ πρῶτοι λαμβάνουσιν, οὐδὲν πέρασ ὁρῶν ὁ Κράσσοσ ἠθύμει, καὶ σκοπεῖν ἐκέλευεν, ἀγγέλουσ πέμψασ πρὸσ τὸν υἱόν, ὅπωσ προσμῖξαι βιάσεται τοῖσ ἐναντίοισ πρὶν ἢ κυκλωθῆναι. μάλιστα γὰρ ἐκείνῳ προσέπιπτον καὶ περιίππευον τὸ κέρασ ὡσ κατὰ νώτου γενησόμενοι. λαβὼν οὖν ὁ νεανίασ ἱππεῖσ τε χιλίουσ τριακοσίουσ, ὧν οἱ χίλιοι παρὰ Καίσαροσ ἦσαν, καὶ τοξότασ πεντακοσίουσ καὶ τῶν ἔγγιστα θυρεοφόρων ὀκτὼ σπείρασ συνήγαγεν εἰσ ἐμβολήν.

τῶν δὲ Πάρθων οἱ περιελαύνοντεσ, εἴτε τέλμασιν ἐντυχόντεσ, ὡσ ἔνιοί φασιν, εἴτε λαβεῖν τὸν Κράσσον ἀπωτάτω τοῦ πατρὸσ στρατηγοῦντεσ, ὀπίσω στρέψαντεσ ἐδίωκον. ὁ δὲ βοήσασ ὡσ οὐ μένουσιν οἱ ἄνδρεσ, ἤλαυνε, καὶ σὺν αὐτῷ Κηνσωρῖνόσ τε καὶ Μεγάβακχοσ, ὁ μὲν εὐψυχίᾳ καὶ ῥώμῃ διαφέρων, Κηνσωρῖνοσ δὲ βουλευτικὸν ἔχων ἀξίωμα καὶ δεινὸσ εἰπεῖν, ἑταῖροι δὲ Κράσσου καὶ παραπλήσιοι καθ’ ἡλικίαν.

, ἐπισπομένων δὲ τῶν ἱππέων οὐδὲ τὸ πεζὸν ἀπελείπετο προθυμίᾳ καὶ χαρᾷ τῆσ ἐλπίδοσ· νικᾶν γὰρ ᾤοντο καὶ διώκειν, ἄχρι οὗ πολὺ προελθόντεσ ᾔσθοντο τὴν ἀπάτην, μεταβαλλομένων ἅμα τῶν φεύγειν δοκούντων καὶ πλειόνων ἄλλων ἐπιφερομένων. εἱλουμένουσ δὲ ἐν ὀλίγῳ καὶ συμπίπτοντασ ἀλλήλοισ βάλλεσθαι καὶ ἀποθνῄσκειν οὐ ῥᾴδιον οὐδ’ ὀξὺν θάνατον, ἀλλ’ ὑπὸ σπασμοῦ καὶ ὀδύνησ δυσανασχετοῦντασ καὶ κυλινδουμένουσ περὶ τοῖσ ὀιστοῖσ ἐναποθραύειν τοῖσ τραύμασι, βίᾳ τε πειρωμένουσ ἐξέλκειν ἠγκιστρωμένασ ἀκίδασ καὶ δεδυκυίασ διὰ φλεβῶν καὶ νεύρων προσαναρρηγνύναι καὶ λυμαίνεσθαι σφᾶσ αὐτούσ.

οὕτω δὲ πολλῶν ἀποθνῃσκόντων ἄπρακτοι καὶ οἱ ζῶντεσ ἦσαν πρὸσ ἀλκήν·

καὶ τοῦ Ποπλίου παρακαλοῦντοσ ἐμβαλεῖν εἰσ τὴν κατάφρακτον, ἐπεδείκνυσαν ἑαυτῶν χεῖράσ τε θυρεοῖσ πεπερονημένασ καὶ πόδασ διαμπὰξ προσεληλαμένουσ πρὸσ τοὔδαφοσ, ὥστε καὶ πρὸσ φυγὴν ἀμηχάνουσ εἶναι καὶ πρὸσ ἄμυναν. αὐτὸσ οὖν τοὺσ ἱππεῖσ παρορμήσασ προσέβαλε μὲν ἐρρωμένωσ καὶ συνῆψε τοῖσ ἀνδράσιν, ἦν δὲ ἄνισοσ ἔν τε ταῖσ πληγαῖσ καὶ τῷ φυλάττεσθαι, παίων μὲν ἀσθενέσι καὶ μικροῖσ δορατίοισ θώρακασ ὠμοβύρσουσ καὶ σιδηροῦσ, παιόμενοσ δὲ κοντοῖσ εἰσ εὐσταλῆ καὶ γυμνὰ σώματα τῶν Γαλατῶν τούτοισ γὰρ ἐθάρρει μάλιστα, καὶ μετὰ τούτων ἔργα θαυμαστὰ διεπράττετο.

τῶν τε γὰρ κοντῶν ἐπελαμβάνοντο, καὶ συμπλεκόμενοι τοὺσ ἄνδρασ ἀπὸ τῶν ἵππων ἐώθουν τῇ βαρύτητι τοῦ ὁπλισμοῦ δυσκινήτουσ ὄντασ, πολλοὶ δὲ τοὺσ ἑαυτῶν ἀπολείποντεσ ἵππουσ καὶ ὑποδυόμενοι τοῖσ ἐκείνων ἔτυπτον εἰσ τὰσ γαστέρασ·

οἱ δ’ ἀνεσκίρτων ὑπ’ ὀδύνησ, καὶ συμπατοῦντεσ ἐν ταὐτῷ τοὺσ ἐπιβάτασ καὶ τοὺσ πολεμίουσ ἀναπεφυρμένουσ ἀπέθνῃσκον. ἐπίεζε δὲ τοὺσ Γαλάτασ μάλιστα τό τε θάλποσ καὶ τὸ δίψοσ, ἀμφοτέρων ἀήθεισ ὄντασ·

καὶ τῶν ἵππων ἀπολώλεισαν οἱ πλεῖστοι πρὸσ ἐναντίουσ ἐλαυνόμενοι τοὺσ κοντούσ, ἐβιάσθησαν οὖν ἀναχωρῆσαι πρὸσ τοὺσ ὁπλίτασ, ἔχοντεσ τὸν Πόπλιον ὑπὸ τραυμάτων ἤδη κακῶσ διακείμενον. ἀπέβαινε δὲ τοὐναντίον, ἐν μὲν γὰρ τῷ ὁμαλῷ τοῖσ ὄπισθεν ἁμῶσ γέ πωσ παρέχουσιν οἱ πρότακτοι ῥᾳστώνην, ἐκεῖ δ’ ἄλλον ὑπὲρ ἄλλον διὰ τὴν ἀνωμαλίαν ἀνέχοντοσ τοῦ χωρίου καὶ μᾶλλον ἀεὶ τὸν κατόπιν ἐξαίροντοσ, οὐδὲν ἦν τὸ διαφεῦγον, ἀλλ’ ἐβάλλοντο πάντεσ ὁμαλῶσ, ὀδυρόμενοι τὴν ἀκλεῆ καὶ ἄπρακτον αὑτῶν τελευτήν.

ἦσαν δὲ περὶ τὸν Πόπλιον ἄνδρεσ Ἕλληνεσ δύο τῶν αὐτόθι κατοικούντων ἐν Κάρραισ, Ιἑρώνυμοσ καὶ Νικόμαχοσ, οἱ συνέπειθον αὐτὸν ὑπεξελθεῖν μετ’ αὑτῶν καὶ διαφεύγειν εἰσ Ἴχνασ, πόλιν ᾑρημένην τὰ Ῥωμαίων καὶ οὐ μακρὰν οὖσαν.

ὁ δὲ φήσασ οὐδένα δεινὸν οὕτωσ ἔσεσθαι θάνατον ὃν φοβηθεὶσ Πόπλιοσ ἀπολείψει τοὺσ ἀπολλυμένουσ δι’ αὑτόν, ἐκείνουσ μὲν ἐκέλευσε σῴζεσθαι καὶ δεξιωσάμενοσ ἀπέλυσεν, αὐτὸσ δὲ τῇ χειρὶ χρήσασθαι μὴ δυνάμενοσ διελήλατο γὰρ βέλει, τὸν ὑπασπιστὴν ἐκέλευσε πατάξαι τῷ ξίφει, παρασχὼν τὸ πλευρόν. ὁμοίωσ δὲ καὶ Κηνσωρῖνον ἀποθανεῖν λέγουσιν·

Μεγάβακχοσ δ’ αὐτὸσ αὑτὸν διεχρήσατο, καὶ τῶν ἄλλων οἱ δοκιμώτατοι. τοὺσ δ’ ὑπολελειμμένουσ ἀναβαίνοντεσ οἱ Πάρθοι τοῖσ κοντοῖσ διήλαυνον μαχομένουσ· ζῶντασ δ’ οὐ πλείονασ ἁλῶναι φασι πεντακοσίων, τὰσ δὲ κεφαλὰσ τῶν περὶ τὸν Πόπλιον ἀποκόψαντεσ ἤλαυνον εὐθὺσ ἐπὶ τὸν Κράσσον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, chapter 25

(플루타르코스, chapter 25)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION