Plutarch, Adversus Colotem, section 7

(플루타르코스, Adversus Colotem, section 7)

"ὅτι δὲ τούτοισ πρὸσ πᾶν ἔστι χρῆσθαι τὸ καλούμενον καὶ νομιζόμενον πικρὸν γλυκὺ καθαρτικὸν ὑπνωτικὸν φωτεινόν, ὡσ οὐδενὸσ ἔχοντοσ αὐτοτελῆ ποιότητα καὶ δύναμιν οὐδὲ δρῶντοσ μᾶλλον ἢ πάσχοντοσ, ὅταν ἐγγένηται τοῖσ σώμασιν, ἄλλην δ’ ἐν ἄλλοισ διαφορὰν καὶ κρᾶσιν λαμβάνοντοσ, οὐκ ἄδηλόν ἐστιν. "αὐτὸσ γὰρ οὖν ὁ Ἐπίκουροσ ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν πρὸσ Θεόφραστον οὐκ εἶναι λέγων τὰ χρώματα συμφυῆ τοῖσ σώμασιν, ἀλλὰ γεννᾶσθαι κατὰ ποιάσ τινασ τάξεισ καὶ θέσεισ πρὸσ τὴν ὄψιν," οὐ μᾶλλόν φησι κατὰ τοῦτον τὸν λόγον ἀχρωμάτιστον σῶμα εἶναι ἢ χρῶμα ἔχον. "ἀλλὰ καὶ χωρὶσ τούτου τοῦ μέρουσ οὐκ οἶδ’ ὅπωσ δεῖ τὰ ἐν τῷ σκότει ταῦτ’ ὄντα φῆσαι χρώματα ἔχειν·

καίτοι πολλάκισ ἀέροσ ὁμοίωσ σκοτώδουσ;

περικεχυμένου, οἱ μὲν αἰσθάνονται χρωμάτων διαφορᾶσ οἱ δ’ οὐκ αἰσθάνονται δι’ ἀμβλύτητα τῆσ ὄψεωσ·

ἔτι δ’ εἰσελθόντεσ εἰσ σκοτεινὸν οἶκον οὐδεμίαν ὄψιν χρώματοσ ὁρῶμεν ἀναμείναντεσ δὲ μικρὸν ὁρῶμεν· οὐ μᾶλλον οὖν ἔχειν ἢ μὴ ἔχειν χρῶμα ῥηθήσεται τῶν σωμάτων ἕκαστον. εἰ δὲ τὸ χρῶμα πρόσ τι, καὶ τὸ λευκὸν ἔσται πρὸσ τι καὶ τὸ κυανοῦν· εἰ δὲ ταῦτα, καὶ τὸ γλυκὺ καὶ τὸ πικρόν· ἐπιφθεγγομένουσ τοῖσ πράγμασιν, ἑαυτοῦ κατασκεδάννυσι καὶ τοῦ καθηγεμόνοσ ὁ Κωλώτησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION