Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 80:

κεχαρισμένον ἄρα ἐστίν, ὦ Εὐθύφρων, τὸ ὅσιον, ἀλλ’ οὐχὶ ὠφέλιμον οὐδὲ φίλον τοῖσ θεοῖσ; γοἶμαι ἔγωγε πάντων γε μάλιστα φίλον. τοῦτο ἄρ’ ἐστὶν αὖ, ὡσ ἐοίκε, τὸ ὅσιον, τὸ τοῖσ θεοῖσ φίλον. μάλιστά γε. θαυμάσῃ οὖν ταῦτα λέγων ἐάν σοι οἱ λόγοι φαίνωνται μὴ μένοντεσ ἀλλὰ βαδίζοντεσ, καὶ ἐμὲ αἰτιάσῃ τὸν Δαίδαλον βαδίζοντασ αὐτοὺσ ποιεῖν, αὐτὸσ ὢν πολύ γε τεχνικώτεροσ τοῦ Δαιδάλου καὶ κύκλῳ περιιόντα ποιῶν; ἢ οὐκ αἰσθάνῃ ὅτι ὁ λόγοσ ἡμῖν περιελθὼν πάλιν εἰσ ταὐτὸν ἥκει;