Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 33:

ὥσπερ ἐκεῖ ἐφ’ ἑκάστῳ ἔλεγεσ τὸ ἄμεινον, ὅτι μουσικώτερον καὶ ἐπὶ τῷ ἑτέρῳ, ὅτι γυμναστικώτερον· πειρῶ δὴ καὶ ἐνταῦθα λέγειν τὸ βέλτιον. ἀλλ’ οὐ πάνυ τι ἔχω. ἀλλὰ μέντοι αἰσχρόν γε εἰ μέν τισ σε λέγοντα καὶ συμβουλεύοντα περὶ σιτίων ὅτι βέλτιον τόδε τοῦδε καὶ νῦν καὶ τοσοῦτον, ἔπειτα ἐρωτήσειεν "τί τὸ ἄμεινον λέγεισ, ὦ Ἀλκιβιάδη; περὶ μὲν τούτων ἔχειν εἰπεῖν ὅτι τὸ ὑγιεινότερον, καίτοι οὐ προσποιῇ γε ἰατρὸσ εἶναι· περὶ δὲ οὗ προσποιῇ ἐπιστήμων εἶναι καὶ συμβουλεύσεισ ἀνιστάμενοσ ὡσ εἰδώσ, τούτου δ’, ὡσ ἐοίκασ, πέρι ἐρωτηθεὶσ ἐὰν μὴ ἔχῃσ εἰπεῖν, οὐκ αἰσχύνῃ;