Dionysius of Halicarnassus, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 10

(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 10)

αἰτιῶνται δὲ καὶ τὴν τάξιν αὐτοῦ τινεσ, ὡσ οὔτε ἀρχὴν τῆσ ἱστορίασ εἰληφότοσ ἣν ἐχρῆν οὔτε τέλοσ ἐφηρμοκότοσ αὐτῇ τὸ πρέπον, οὐκ ἐλάχιστον μέροσ εἶναι λέγοντεσ οἰκονομίασ ἀγαθῆσ ἀρχήν τε λαβεῖν, ἧσ οὐκ ἂν εἰή τι πρότερον, καὶ τέλει περιλαβεῖν τὴν πραγματείαν, ᾧ δόξει μηδὲν ἐνδεῖν· ὧν οὐδετέρου πρόνοιαν αὐτὸν πεποιῆσθαι τὴν προσήκουσαν. τὴν δὲ ἀφορμὴν αὐτὸσ αὐτοῖσ τῆσ κατηγορίασ ταύτησ ὁ συγγραφεὺσ παρέσχηται· προειπὼν γάρ, ὡσ μέγιστοσ ἐγένετο τῶν πρὸ αὐτοῦ πολέμων ὁ Πελοποννησιακὸσ χρόνου τε μήκει καὶ παθημάτων πολλῶν συντυχίαισ, τελευτῶν τοῦ προοιμίου τὰσ αἰτίασ βούλεται πρῶτον εἰπεῖν, ἀφ’ ὧν τὴν ἀρχὴν ἔλαβε. μέν, ὑπὸ δὲ Λακεδαιμονίων πλαττομένην, τὴν Ἀθήνηθεν ἀποσταλεῖσαν Κερκυραίοισ κατὰ Κορινθίων συμμαχίαν, οὐκ ἀπὸ τῆσ ἀληθοῦσ καὶ αὐτῷ δοκούσησ τὴν ἀρχὴν πεποίηται τῆσ διηγήσεωσ, ἀλλ’ ἀπὸ τῆσ ἑτέρασ, κατὰ λέξιν οὕτωσ γράφων·

ἤρξαντο δὲ Ἀθηναῖοι αὐτοῦ καὶ Πελοποννήσιοι, λύσαντεσ τὰσ τριακοντούτεισ σπονδάσ, αἳ αὐτοῖσ ἐγένοντο μετὰ Εὐβοίασ ἅλωσιν.

διότι δὲ ἔλυσαν, τὰσ αἰτίασ προέγραψα πρῶτον καὶ τὰσ διαφορὰσ τοῦ μή τινασ ζητῆσαί ποτε, ἐξ ὅτου τοσοῦτοσ πόλεμοσ τοῖσ Ἕλλησι κατέστη. τὴν μὲν γὰρ ἀληθεστάτην πρόφασιν, ἀφανεστάτην δὲ λόγῳ, τοὺσ Ἀθηναίουσ ἡγοῦμαι μεγάλουσ γιγνομένουσ καὶ φόβον παρέχοντασ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἀναγκάσαι ἐσ τὸ πολεμεῖν. αἱ δὲ ἐσ τὸ φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι αἵδε ἦσαν. Ἐπίδαμνόσ ἐστι πόλισ εἰσ δεξιὰ ἐσπλέοντι τὸν Ιὄνιον κόλπον. προσοικοῦσιν δ’ αὐτὴν Ταυλάντιοι βάρβαροι, Ἰλλυρικὸν ἔθνοσ. καὶ μετὰ τοῦτο διεξέρχεται τὰ περὶ Ἐπίδαμνον καὶ τὰ περὶ Κέρκυραν καὶ τὰ περὶ Ποτίδαιαν καὶ τὴν Πελοποννησίων σύνοδον εἰσ Σπάρτην καὶ τοὺσ ῥηθέντασ ἐκεῖ κατὰ τῆσ Ἀθηναίων πόλεωσ λόγουσ. ταῦτα δὲ μέχρι δισχιλίων ἐκμηκύνασ στίχων, τότε περὶ τῆσ ἑτέρασ αἰτίασ τὸν λόγον ἀποδίδωσι τῆσ ἀληθοῦσ τε καὶ αὐτῷ δοκούσησ, ἐνθένδε ἀρξάμενοσ·

ἐψηφίσαντο δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι τὰσ σπονδὰσ λελύσθαι καὶ πολεμεῖν Ἀθηναίοισ οὐ τοσοῦτον τῶν συμμάχων πεισθέντεσ τοῖσ λόγοισ, ὅσον φοβούμενοι τοὺσ Ἀθηναίουσ, μὴ ἐπὶ μεῖζον δυνηθῶσιν, ὁρῶντεσ αὐτοῖσ τὰ πολλὰ τῆσ Ἑλλάδοσ ὑποχείρια ἤδη ὄντα. οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι τρόπῳ τοιούτῳ ἦλθον ἐπὶ τὰ πράγματα, ἐν οἷσ ἠυξήθησαν. οἷσ ἐπιτίθησι τὰ ἔργα τῆσ πόλεωσ, ὅσα μετὰ τὸν Περσικὸν πόλεμον ἑώσ τοῦ Πελοποννησιακοῦ διεπράξαντο, κεφαλαιωδῶσ καὶ ἐπιτροχάδην ἐν ἐλάττοσιν ἢ πεντακοσίοισ στίχοισ. ἀναμνησθεὶσ δ’ ὅτι πρότερα τῶν Κερκυραϊκῶν ἦν καὶ οὐκ ἀπ’ ἐκείνων ἔλαβε τὴν ἀρχὴν ὁ πόλεμοσ ἀλλ’ ἀπὸ τούτων, ταῦτα πάλιν κατὰ λέξιν γράφει· μετὰ ταῦτα δὲ ἤδη γίγνεται οὐ πολλοῖσ ἔτεσιν ὕστερον τὰ προειρημένα, τά τε Κερκυραϊκὰ καὶ τὰ Ποτιδαιατικὰ καὶ ὅσα πρόφασισ τοῦδε τοῦ πολέμου κατέστη. ταῦτα δὲ πάντα ὅσα ἔπραξαν οἱ Ἕλληνεσ πρόσ τε ἀλλήλουσ καὶ πρὸσ τὸν βάρβαρον, ἐγένοντο ἐν ἔτεσι πεντήκοντα μάλιστα μεταξὺ τῆσ τε Ξέρξου ἀναχωρήσεωσ καὶ τῆσ ἀρχῆσ τοῦδε τοῦ πολέμου·

ἐν οἷσ οἱ Ἀθηναῖοι τήν τε ἀρχὴν ἐγκρατεστέραν κατεστήσαντο καὶ αὐτοὶ ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν δυνάμεωσ, οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι οὔτε ἐκώλυον, εἰ μὴ ἐπὶ βραχύ, ἡσύχαζόν τε τὸ πλέον τοῦ χρόνου, ὄντεσ μὲν καὶ πρὸ τοῦ μὴ ταχεῖσ ἐσ τοὺσ πολέμουσ, ἢν μὴ ἀναγκάζωνται, τότε δέ τι καὶ πολέμοισ οἰκείοισ ἐξειργόμενοι· πλὴν ἡ δύναμισ τῶν Ἀθηναίων σαφῶσ ᾔρετο καὶ τῆσ συμμαχίασ αὐτῶν ἥπτετο· προθυμίᾳ, καὶ καθαιρετέα ἡ ἰσχύσ, ἢν δύνωνται, ἀραμένοισ τόνδε τὸν πόλεμον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION