Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 62:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 62:)

ἀλλὰ Ἀθηνόδωροσ ὁ πρῴην γενόμενοσ, ὃν ᾐδεῖτο ὁ Σεβαστόσ, ἆρα οἰέσθε, εἴπερ ἔγνω τοιαύτην οὖσαν τὴν πόλιν, προύκρινεν ἂν τῆσ μετ’ ἐκείνου διατριβῆσ τὴν ἐνθάδε; πρότερον μὲν οὖν ἐπ’ εὐταξίᾳ καὶ σωφροσύνῃ διαβόητοσ ἦν ὑμῶν ἡ πόλισ καὶ τοιούτουσ ἀνέφερεν ἄνδρασ· νῦν δὲ ἐγὼ δέδοικα μὴ τὴν ἐναντίαν λάβῃ τάξιν, ὥστε μετὰ τῶνδε καὶ τῶνδε ὀνομάζεσθαι. καίτοι πολλὰ τῶν νῦν ἔτι μενόντων ὅπωσ δήποτε ἐμφαίνει τὸ σῶφρον καὶ τὸ αὐστηρὸν τῆσ τότε ἀγωγῆσ, ὧν ἐστι τὸ περὶ τὴν ἐσθῆτα τῶν γυναικῶν, τὸ τοῦτον τὸν τρόπον κατεστάλθαι καὶ βαδίζειν ὥστε μηδένα μηδὲ ἓν αὐτῶν μέροσ ἰδεῖν μήτε τοῦ προσώπου μήτε τοῦ λοιποῦ σώματοσ, μηδὲ αὐτὰσ ὁρᾶν ἔξω τῆσ ὁδοῦ μηδέν. καίτοι τί δύνανται τοιοῦτον ἰδεῖν οἱο͂ν ἀκούουσιν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION