Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 81:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 81:)

εἰ γὰρ Ἰσμηνίασ ηὔλει παρ’ ὑμῖν ἢ Τιμόθεοσ ᾖδεν ὁ παλαιὸσ ἢ Ἀρίων, ὑφ’ οὗ λέγουσιν ᾅδοντοσ ἐν τῷ πελάγει τοὺσ δελφῖνασ ἀφικέσθαι πρὸσ τὴν ναῦν, καὶ μετὰ ταῦτα ἐκπεσόντα αὐτὸν κατὰ τύχην τινὰ ἀναλαβεῖν καὶ σῶσαι, πῶσ ἂν διέκεισθε; τούτων μὲν γάρ ἐστιν οὐδεὶσ Ἀμφίων οὐδὲ Ὀρφεύσ· ὁ μὲν γὰρ υἱὸσ ἦν Μούσησ, οἱ δὲ ἐκ τῆσ Ἀμουσίασ αὐτῆσ γεγόνασι· διαθρύψαντεσ γὰρ καὶ κατάξαντεσ τὸ σεμνὸν τοῦ μέλουσ καὶ πάντα τρόπον λωβησάμενοι τὴν ἀρχαίαν μουσικήν ‐ τίσ γὰρ αὐτῶν ᾠδὴν τέλειον ἢ γενναῖον ῥυθμὸν οἱο͂́σ τε εἰπεῖν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION