Dio, Chrysostom, Orationes, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 56:

οὐδὲ οἶνον ποιεῖτε; εἰσὶ δὲ γενναῖαι σφόδρα καὶ τοὺσ βότρυσ φέρουσι μεγάλουσ, ὅταν οἱ παριόντεσ ἐπαφῶσιν αὐτούσ. ἄλλοσ τισ ἠρώτησεν. ποιοῦμεν, εἶπον. ἂν οὖν τισ ὑμῶν ἀφίκηται, δώσομεν· ὅπωσ δὲ ἥξει φέρων ἀσκόν τινα· ἡμεῖσ γὰρ οὐκ ἔχομεν. πόσαι γάρ τινέσ εἰσιν ὑμῖν ἄμπελοι; Δύομέν, ἔφην, αἱ πρὸ τῶν θυρῶν, ἔσω δὲ τῆσ αὐλῆσ εἴκοσι· καὶ τοῦ ποταμοῦ πέραν ἃσ ἔναγχοσ ἐφυτεύσαμεν, ἕτεραι τοσαῦται·