Dio, Chrysostom, Orationes, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 1:

(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 1:)

ὅτε φεύγειν συνέβη με φιλίασ ἕνεκεν λεγομένησ ἀνδρὸσ οὐ πονηροῦ, τῶν δὲ τότε εὐδαιμόνων τε καὶ ἀρχόντων ἐγγύτατα ὄντοσ, διὰ ταῦτα δὲ καὶ ἀποθανόντοσ, δί’ ἃ πολλοῖσ καὶ σχεδὸν πᾶσιν ἐδόκει μακάριοσ, διὰ τὴν ἐκείνων οἰκειότητα καὶ ξυγγένειαν, ταύτησ ἐνεχθείσησ ἐπ’ ἐμὲ τῆσ αἰτίασ, ὡσ δὴ τἀνδρὶ φίλον ὄντα καὶ σύμβουλον· ἔθοσ γάρ τι τοῦτό ἐστι τῶν τυράννων, ὥσπερ ἐν Σκύθαισ τοῖσ βασιλεῦσι συνθάπτειν οἰνοχόουσ καὶ μαγείρουσ καὶ παλλακάσ, οὕτωσ τοῖσ ὑπ’ αὐτῶν ἀποθνήσκουσιν ἑτέρουσ προστιθέναι πλείουσ ἀπ’ οὐδεμιᾶσ αἰτίασ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION