Arrian, Anabasis, book 5, chapter 27

(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 27)

Ταῦτα καὶ τοιαῦτα εἰπόντοσ Ἀλεξάνδρου πολὺν μὲν χρόνον σιωπὴ ἦν οὔτε ἀντιλέγειν τολμώντων πρὸσ τὸν βασιλέα ἐκ τοῦ εὐθέοσ οὔτε ξυγχωρεῖν ἐθελόντων. ἐν δὲ τούτῳ πολλάκισ μὲν Ἀλέξανδροσ ἐκέλευε λέγειν τὸν βουλόμενον, εἰ δή τισ τὰ ἐναντία τοῖσ ὑπ̓ αὐτοῦ λεχθεῖσι γιγνώσκει· ἔμενε δὲ καὶ ὣσ ἐπὶ πολὺ ἡ σιωπή· ὀψὲ δέ ποτε θαρσήσασ Κοῖνοσ ὁ Πολεμοκράτουσ ἔλεξε τοιάδε. Ἐπειδὴ αὐτόσ, ὦ βασιλεῦ, οὐ κατὰ πρόσταγμα ἐθέλεισ Μακεδόνων ἐξηγεῖσθαι, ἀλλὰ πείσασ μὲν ἄξειν φῄσ, πεισθεὶσ δὲ οὐ βιάσεσθαι, οὐχ ὑπὲρ ἡμῶν τῶνδε ποιήσομαι ἐγὼ τοὺσ λόγουσ, οἳ καὶ προτιμώμενοι τῶν ἄλλων καὶ τὰ ἆθλα τῶν πόνων οἱ πολλοὶ ἤδη κεκομισμένοι καὶ τῷ κρατιστεύειν παρὰ τοὺσ ἄλλουσ πρόθυμοί σοι ἐσ πάντα ἐσμέν, ἀλλ̓ ὑπὲρ τῆσ στρατιᾶσ τῆσ πολλῆσ.

οὐδὲ ὑπὲρ ταύτησ τὰ καθ̓ ἡδονὴν ἐκείνοισ ἐρῶ, ἀλλὰ ἃ νομίζω σύμφορά τέ σοι ἐσ τὰ παρόντα καὶ ἐσ τὰ μέλλοντα μάλιστα ἀσφαλῆ εἶναι.

δίκαιοσ δέ εἰμι καθ̓ ἡλικίαν τε μὴ ἀποκρύπτεσθαι τὰ δοκοῦντα βέλτιστα καὶ κατὰ τὴν ἐκ σοῦ μοι οὖσαν καὶ ἐσ τοὺσ ἄλλουσ ἀξίωσιν καὶ κατὰ τὴν ἐν τοῖσ πόνοισ τε καὶ κινδύνοισ ἐσ τόδε ἀπροφάσιστον τόλμαν. ὅσῳ γάρ τοι πλεῖστα καὶ μέγιστα σοί τε ἡγουμένῳ καταπέπρακται καὶ τοῖσ ἅμα σοὶ οἴκοθεν ὁρμηθεῖσι, τοσῷδε μᾶλλόν τι ξύμφορόν μοι δοκεῖ πέρασ τι ἐπιθεῖναι τοῖσ πόνοισ καὶ κινδύνοισ.

αὐτὸσ γάρ τοι ὁρᾷσ, ὅσοι μὲν Μακεδόνων τε καὶ Ἑλλήνων ἅμα σοὶ ὡρμήθημεν, ὅσοι δὲ ὑπολελείμμεθα· ὧν Θετταλοὺσ μὲν ἀπὸ Βάκτρων εὐθὺσ οὐ προθύμουσ ἔτι ἐσ τοὺσ πόνουσ αἰσθόμενοσ οἴκαδε, καλῶσ ποιῶν, ἀπέπεμψασ·

τῶν δὲ ἄλλων Ἑλλήνων οἱ μὲν ἐν ταῖσ πόλεσι ταῖσ πρὸσ σοῦ οἰκισθείσαισ κατῳκισμένοι οὐδὲ οὗτοι πάντῃ ἑκόντεσ μένουσιν· οἱ δὲ ξυμπονοῦντέσ τε ἔτι καὶ ξυγκινδυνεύοντεσ, αὐτοί τε καὶ ἡ Μακεδονικὴ στρατιά, τοὺσ μὲν ἐν ταῖσ μάχαισ ἀπολωλέκασιν, οἱ δὲ ἐκ τραυμάτων ἀπόμαχοι γεγενημένοι ἄλλοι ἄλλῃ τῆσ Ἀσίασ ὑπολελειμμένοι εἰσίν, οἱ πλείουσ δὲ νόσῳ ἀπολώλασιν, ὀλίγοι δὲ ἐκ πολλῶν ὑπολείπονται, καὶ οὔτε τοῖσ σώμασιν ἔτι ὡσαύτωσ ἐρρωμένοι, ταῖσ τε γνώμαισ πολὺ ἔτι μᾶλλον προκεκμηκότεσ. καὶ τούτοισ ξύμπασιν πόθοσ μὲν γονέων ἐστίν, ὅσοισ ἔτι σώζονται, πόθοσ δὲ γυναικῶν καὶ παίδων, πόθοσ δὲ δὴ τῆσ γῆσ αὐτῆσ τῆσ οἰκείασ, ἣν ξὺν τῷ ἐκ σοῦ πορισθέντι σφίσιν κόσμῳ μεγάλοι τε ἀντὶ μικρῶν καὶ πλούσιοι ἐκ πενήτων ἀναστρέφοντεσ ξύγγνωστοί εἰσιν ἐπιδεῖν ποθοῦντεσ.

σὺ δὲ νῦν μὴ ἄγειν ἄκοντασ·

οὐδὲ γὰρ ὁμοίοισ ἔτι χρήσῃ ἐσ τοὺσ κινδύνουσ, οἷσ τὸ ἑκούσιον ἐν τοῖσ ἀγῶσιν ἀπέσται· ἐπανελθὼν δὲ αὐτόσ [τε], εἰ δοκεῖ, ἐσ τὴν οἰκείαν καὶ τὴν μητέρα τὴν σαυτοῦ ἰδὼν καὶ τὰ τῶν Ἑλλήνων καταστησάμενοσ καὶ τὰσ νίκασ ταύτασ τὰσ πολλὰσ καὶ μεγάλασ ἐσ τὸν πατρῷον οἶκον κομίσασ οὕτω δὴ ἐξ ἀρχῆσ ἄλλον στόλον στέλλεσθαι, εἰ μὲν βούλει, ἐπ̓ αὐτὰ ταῦτα τὰ πρὸσ τὴν ἑώ ᾠκισμένα Ἰνδῶν γένη, εἰ δὲ βούλει, ἐσ τὸν Εὔξεινον πόντον, εἰ δέ, ἐπὶ Καρχηδόνα καὶ τὰ ἐπέκεινα Καρχηδονίων τῆσ Λιβύησ. ταῦτα δὲ σὸν ἤδη ἐξηγεῖσθαι. ἕψονται δέ σοι ἄλλοι Μακεδόνεσ καὶ ἄλλοι Ἕλληνεσ, νέοι τε ἀντὶ γερόντων καὶ ἀκμῆτεσ ἀντὶ κεκμηκότων, καὶ οἷσ τὰ τοῦ πολέμου διὰ τὸ ἀπείρατον ἔσ τε τὸ παραυτίκα οὐ φοβερὰ καὶ κατὰ τὴν τοῦ μέλλοντοσ ἐλπίδα ἐν σπουδῇ ἔσται·

οὓσ καὶ ταύτῃ ἔτι προθυμότερον ἀκολουθήσειν σοι εἰκόσ, ὁρῶντασ τοὺσ πρότερον ξυμπονήσαντάσ τε καὶ ξυγκινδυνεύσαντασ ἐσ τὰ σφέτερα ἤθη ἐπανεληλυθότασ, πλουσίουσ τε ἀντὶ πενήτων καὶ ἀντὶ ἀφανῶν τῶν πάλαι εὐκλεεῖσ. καλὸν δέ, ὦ βασιλεῦ, εἴπερ τι καὶ ἄλλο, καὶ ἡ ἐν τῷ εὐτυχεῖν σωφροσύνη.

σοὶ γὰρ αὐτῷ ἡγουμένῳ καὶ στρατιὰν τοιαύτην ἄγοντι ἐκ μὲν πολεμίων δέοσ οὐδέν, τὰ δὲ ἐκ τοῦ δαιμονίου ἀδόκητά τε καὶ ταύτῃ καὶ ἀφύλακτα τοῖσ ἀνθρώποισ ἐστί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION