헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί1́14́

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 13)

Καὶ Σύλλα μὲν τοῦτο τέλοσ ἦν, ἀπὸ δὲ τῆσ πυρᾶσ χωροῦντεσ εὐθὺσ οἱ ὕπατοι λόγοισ βλασφήμοισ ἐσ ἀλλήλουσ διεφέροντο, καὶ τὸ ἀστικὸν ἐσ αὐτοὺσ διῄρητο. Λέπιδοσ δὲ καὶ τοὺσ Ἰταλικοὺσ προσποιούμενοσ ἔλεγεν, ὅτι τὴν γῆν αὐτοῖσ, ἣν ὁ Σύλλασ ἀφῄρητο, ἀποδώσει. ἄμφω μὲν οὖν ἡ βουλὴ δείσασα ὡρ́κωσε μὴ πολέμῳ διακριθῆναι, κληρωσάμενοσ δ’ ὁ Λέπιδοσ τὴν ὑπὲρ Ἄλπεισ Γαλατίαν, ἐπὶ τὰ ἀρχαιρέσια οὐ κατῄει ὡσ πολεμήσων τοῖσ Συλλείοισ τοῦ ἐπιόντοσ ἔτουσ ὑπὲρ τὸν ὁρ́κον ἀδεῶσ· ἐδόκουν γὰρ ἐσ τὸ τῆσ ἀρχῆσ ἔτοσ ὡρκῶσθαι. οὐ λανθάνων δ’, ἐφ’ οἷσ ἐβούλευεν, ἐκαλεῖτο ὑπὸ τῆσ βουλῆσ· καὶ οὐδὲ αὐτὸσ ἀγνοῶν, ἐφ’ οἷσ ἐκαλεῖτο, ᾔει μετὰ τοῦ στρατοῦ παντὸσ ὡσ ἐσ τὴν πόλιν ἐσελευσόμενοσ σὺν αὐτῷ. κωλυόμενοσ δὲ ἐκήρυξεν ἐσ τὰ ὅπλα χωρεῖν, καὶ ἀντεκήρυττε Κάτλοσ. μικρόν τε πρὸ τοῦ Ἀρείου πεδίου μάχησ αὐτοῖσ γενομένησ, ἡττώμενοσ ὁ Λέπιδοσ καὶ οὐκ ἐσ πολὺ ἔτι ἀντισχὼν ἐσ Σαρδὼ διέπλευσεν, ἔνθα νόσῳ τηκεδόνι χρώμενοσ ἀπέθανε· καὶ ὁ στρατὸσ αὐτοῦ μικρὰ κατὰ μέροσ ἐνοχλήσασ διελύθη, τὸ δὲ κράτιστον Περπέννασ ἐσ Ἰβηρίαν ἤγαγε Σερτωρίῳ. Λοιπὸν δ’ ἐστὶ τῶν Συλλείων ἔργων τὸ Σερτωρίου, γενόμενον μὲν ὀκτάετεσ, οὐκ εὐμαρὲσ δὲ οὐδαμὰ Ῥωμαίοισ, ἅτε μὴ πρὸσ Ἴβηρασ αὐτούσ, ἀλλὰ καὶ τόδε ἐπ’ ἀλλήλουσ καὶ πρὸσ Σερτώριον, ὃσ ᾕρητο μὲν Ἰβηρίασ ἄρχειν, Κάρβωνι δ’ ἐπὶ Σύλλᾳ συμμαχῶν Σύεσσαν πόλιν ἐν σπονδαῖσ κατέλαβε καὶ φεύγων ἐπὶ τὴν στρατηγίαν ᾤχετο.

καὶ στρατὸν ἔχων ἔκ τε Ἰταλίασ αὐτῆσ καί τινα ἄλλον ἐκ Κελτιβήρων ἀγείρασ τούσ τε πρὸ ἑαυτοῦ στρατηγούσ, οὐ παραδιδόντασ οἱ τὴν ἀρχὴν ἐσ χάριν Σύλλα, τῆσ Ἰβηρίασ ἐξέβαλε καὶ πρὸσ Μέτελλον ἐπιπεμφθέντα ὑπὸ Σύλλα ἀπεμάχετο γενναίωσ. περιώνυμοσ δὲ ὢν ἐπὶ τόλμῃ, βουλὴν κατέλεξεν ἐκ τῶν συνόντων οἱ φίλων τριακοσίουσ καὶ τήνδε ἔλεγεν εἶναι τὴν Ῥωμαίων βουλὴν καὶ ἐσ ὕβριν ἐκείνησ σύγκλητον ἐκάλει. Σύλλα δ’ ἀποθανόντοσ καὶ Λεπίδου μετὰ Σύλλαν, στρατὸν ἔχων ἄλλον Ἰταλῶν, ὅσον αὐτῷ Περπέννασ ὁ τοῦ Λεπίδου στρατηγὸσ ἤγαγεν, ἐπίδοξοσ ἦν στρατεύσειν ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν, εἰ μὴ δείσασα ἡ βουλὴ στρατόν τε ἄλλον καὶ στρατηγὸν ἕτερον ἐπὶ τῷ προτέρῳ Πομπήιον ἔπεμψεν ἐσ Ἰβηρίαν, νέον μὲν ἔτι ὄντα, περιφανῆ δ’ ἐξ ὧν ἐπὶ Σύλλα περί τε Λιβύην καὶ ἐν αὐτῇ Ἰταλίᾳ κατείργαστο. Ὁ δὲ ἐσ τὰ Ἄλπεια ὄρη μετὰ φρονήματοσ ἀνῄει, οὐ κατὰ τὴν Ἀννίβου μεγαλουργίαν, ἑτέραν δ’ ἐχάρασσεν ἀμφὶ ταῖσ πηγαῖσ τοῦ τε Ῥοδανοῦ καὶ Ἠριδανοῦ, οἳ ἀνίσχουσι μὲν ἐκ τῶν Ἀλπείων ὀρῶν οὐ μακρὰν ἀπ’ ἀλλήλων, ῥεῖ δ’ ὁ μὲν διὰ Κελτῶν τῶν ὑπὲρ Ἄλπεισ εἰσ τὴν Τυρρηνικὴν θάλασσαν, ὁ δὲ ἔνδοθεν τῶν Ἀλπείων ἐπὶ τὸν Ιὄνιον, Πάδοσ ἀντὶ Ἠριδανοῦ μετονομασθείσ.

ἀφικομένου δ’ ἐσ Ἰβηρίαν αὐτίκα ὁ Σερτώριοσ τέλοσ ὅλον, ἐπὶ χορτολογίαν ἐξιόν, αὐτοῖσ ὑποζυγίοισ καὶ θεράπουσι συνέκοψε καὶ Λαύρωνα πόλιν ἐφορῶντοσ αὐτοῦ Πομπηίου διήρπασε καὶ κατέσκαψεν. ἐκ δὲ τῆσ πολιορκίασ γυνή τισ ἐνυβρίζοντοσ αὐτῇ τοῦ λαβόντοσ παρὰ φύσιν τοῖσ δακτύλοισ ἐξέτεμε τὰσ ὄψεισ· καὶ ὁ Σερτώριοσ τοῦ πάθουσ πυθόμενοσ τὴν σπεῖραν ὅλην, ἀγέρωχον ἐσ τὰ τοιαῦτ’ εἶναι νομιζομένην, καίπερ οὖσαν Ῥωμαϊκὴν κατέκανε. Καὶ τότε μὲν χειμῶνοσ ἐπιόντοσ διέστησαν, ἀρχομένου δ’ ἦροσ ἐπῄεσαν ἀλλήλοισ, Μέτελλοσ μὲν καὶ Πομπήιοσ ἀπὸ τῶν Πυρηναίων ὀρῶν, ἔνθα διεχείμαζον, Σερτώριοσ δὲ καὶ Περπέννασ ἐκ Λυσιτανίασ.

καὶ συμβάλλουσιν ἀλλήλοισ περὶ πόλιν, ᾗ ὄνομα Σούκρων. κτύπου δ’ ἐν αἰθρίᾳ φοβεροῦ καὶ ἀστραπῶν παραλόγων γενομένων, τάδε μὲν ὡσ ἐμπειροπόλεμοι διέφερον ἀκαταπλήκτωσ, πολὺν δ’ ἀλλήλων φόνον ἐξειργάζοντο, μέχρι Μέτελλοσ μὲν Περπένναν ἐτρέψατο καὶ τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ διήρπαζεν, ὁ δὲ Σερτώριοσ ἐνίκα Πομπήιον, καὶ ἐτρώθη δόρατι ἐσ τὸν μηρὸν ἐπικινδύνωσ ὁ Πομπήιοσ. καὶ τοῦτο τέλοσ ἐγένετο τῆσ τότε μάχησ. Ἔλαφοσ δ’ ἦν λευκὴ χειροήθησ τῷ Σερτωρίῳ καὶ ἄνετοσ· ἧσ ἀφανοῦσ γενομένησ ὁ Σερτώριοσ οὐκ αἴσιον ἑαυτῷ τιθέμενοσ ἐβαρυθύμει τε καὶ ἐπ’ ἀργίασ ἦν, καὶ ταῦτ’ ἐπιτωθαζόμενοσ ἐσ τὴν ἔλαφον ὑπὸ τῶν πολεμίων. ὡσ δ’ ὤφθη διὰ δρυμῶν δρόμῳ φερομένη, ἀνά τε ἔδραμεν ὁ Σερτώριοσ καὶ εὐθύσ, ὥσπερ αὐτῇ προκαταρχόμενοσ, ἠκροβολίσατο ἐσ τοὺσ πολεμίουσ. Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον ἀγῶνα μέγαν ἠγωνίσατο περὶ Σεγοντίαν ἐκ μεσημβρίασ ἐπὶ ἄστρα. καὶ αὐτὸσ μὲν ἱππομαχῶν ἐκράτει τοῦ Πομπηίου καὶ ἔκτεινεν ἐσ ἑξακισχιλίουσ ἀποβαλὼν ἐσ ἡμίσεασ· Μέτελλοσ δὲ καὶ τότε Περπέννα περὶ πεντακισχιλίουσ διέφθειρε. καὶ ὁ Σερτώριοσ μετὰ τὴν μάχην τῆσ ἐπιούσησ ἡμέρασ πολλοὺσ βαρβάρουσ προσλαβὼν ἐπέδραμεν ἀδοκήτωσ τῷ Μετέλλου στρατοπέδῳ περὶ δείλην ἑσπέραν ὡσ ἀποταφρεύσων αὐτὸ σὺν τόλμῃ, Πομπηίου δ’ ἐπιδραμόντοσ ἐπαύσατο τῆσ καταφρονήσεωσ. Καὶ τάδε μὲν αὐτοῖσ ἦν τοῦδε τοῦ θέρουσ ἔργα, καὶ πάλιν ἐσ χειμασίαν διεκρίθησαν· τοῦ δ’ ἐπιόντοσ ἔτουσ, ἕκτησ ἑβδομηκοστῆσ καὶ ἑκατοστῆσ ὀλυμπιάδοσ οὔσησ, δύο μὲν ἐκ διαθηκῶν ἔθνη Ῥωμαίοισ προσεγίγνετο, Βιθυνία τε Νικομήδουσ ἀπολιπόντοσ καὶ Κυρήνη Πτολεμαίου, τοῦ Λαγίδου βασιλέωσ, ὃσ ἐπίκλησιν ἦν Ἀπίων, πόλεμοι δ’ ἤκμαζον οὗτόσ τε ὁ Σερτωρίου περὶ Ἰβηρίαν καὶ ὁ Μιθριδάτου περὶ τὴν ἀνατολὴν καὶ ὁ τῶν λῃστῶν ἐν ὅλῃ τῇ θαλάσσῃ καὶ περὶ Κρήτην πρὸσ αὐτοὺσ Κρῆτασ ἕτεροσ καὶ ὁ τῶν μονομάχων ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν, αἰφνίδιοσ αὐτοῖσ καὶ ὅδε καὶ σφοδρὸσ ὁμοῦ γενόμενοσ.

διαιρούμενοι δ’ ἐσ τοσαῦτα, ὅμωσ καὶ ἐσ Ἰβηρίαν ἔπεμψαν ἄλλα στρατοῦ δύο τέλη, μεθ’ ὧν ἅμα τῷ ἄλλῳ παντὶ Μέτελλόσ τε καὶ Πομπήιοσ αὖθισ ἀπὸ τῶν Πυρηναίων ὀρῶν ἐπὶ τὸν Ἴβηρα κατέβαινον. Σερτώριοσ δὲ καὶ Περπέννασ αὐτοῖσ ἀπήντων ἀπὸ Λυσιτανίασ. Καὶ τότε μάλιστα πολλοὶ Σερτωρίου πρὸσ τὸν Μέτελλον ηὐτομόλουν, ἐφ’ ᾧ χαλεπαίνων ὁ Σερτώριοσ ἀγρίωσ καὶ βαρβαρικῶσ ἐλυμαίνετο πολλοῖσ καὶ διὰ μίσουσ ἐγίγνετο.

μᾶλλον δ’ αὐτὸν ὁ στρατὸσ ἐν αἰτίαισ εἶχεν, ἐπεὶ καὶ δορυφόρουσ ἀντ’ αὐτῶν ἐπήγετο πανταχοῦ Κελτίβηρασ καὶ τὴν φυλακὴν τοῦ σώματοσ, Ῥωμαίουσ ἀπελάσασ, τοῖσδε ἀντ’ ἐκείνων ἐπέτρεπεν. οὐ γὰρ ἔφερον ἐσ ἀπιστίαν ὀνειδιζόμενοι, εἰ καὶ πολεμίῳ Ῥωμαίων ἐστρατεύοντο· ἀλλ’ αὐτὸ δὴ τοῦτο καὶ μάλιστα ὑπέδακνεν αὐτούσ, τὸ ἀπίστουσ ἐσ τὴν πατρίδα διὰ τὸν Σερτώριον γενομένουσ ἀπιστεῖσθαι καὶ πρὸσ αὐτοῦ, οὐδ’ ἠξίουν διὰ τοὺσ αὐτομολήσαντασ οἱ παραμένοντεσ κατεγνῶσθαι. πολλὰ δὲ καὶ οἱ Κελτίβηρεσ αὐτοῖσ, ἀφορμῆσ λαβόμενοι, ἐνύβριζον ὡσ ἀπιστουμένοισ. οἱ δ’ οὐ τελέωσ ὅμωσ τὸν Σερτώριον ἀπεστρέφοντο διὰ τὰσ χρείασ· οὐ γὰρ ἦν τότε τοῦ ἀνδρὸσ οὔτε πολεμικώτεροσ ἄλλοσ οὔτ’ ἐπιτυχέστεροσ. ὅθεν αὐτὸν καὶ οἱ Κελτίβηρεσ διὰ τὴν ταχυεργίαν ἐκάλουν Ἀννίβαν, ὃν θρασύτατόν τε καὶ ἀπατηλότατον στρατηγὸν παρὰ σφίσιν ἐδόκουν γενέσθαι. ὁ μὲν δὴ στρατὸσ ὧδε εἶχε Σερτωρίῳ, πόλεισ δ’ αὐτοῦ πολλὰσ επέτρεχον οἱ περὶ τὸν Μέτελλον καὶ τοὺσ ἄνδρασ ἐσ τὰ ὑπήκοα σφίσι μετῆγον. Παλαντίαν δὲ Πομπηίου περικαθημένου καὶ τὰ τείχη ξύλων κορμοῖσ ὑποκρεμάσαντοσ, ἐπιφανεὶσ ὁ Σερτώριοσ τὴν μὲν πολιορκίαν ἐξέλυσε, τὰ τείχη δ’ ἔφθασεν ὑποκαύσασ ὁ Πομπήιοσ καὶ ἐσ Μέτελλον ἀνεχώρει. Σερτώριοσ δὲ καὶ τὰ πεσόντα ἤγειρε, καὶ τοῖσ περί τι χωρίον Καλάγυρον στρατοπεδεύουσιν ἐπιδραμὼν ἔκτεινε τρισχιλίουσ. καὶ τάδε ἦν καὶ τοῦδε τοῦ ἔτουσ ἐν Ιβηρίᾳ. Τοῦ δ’ ἐπιόντοσ οἱ στρατηγοὶ Ῥωμαίων μᾶλλόν τι θαρρήσαντεσ ἐπῄεσαν ταῖσ πόλεσι ταῖσ ὑπὸ Σερτωρίῳ σὺν καταφρονήσει καὶ πολλὰ αὐτοῦ περιέσπων καὶ ἑτέροισ ἐπέβαινον, ἐπαιρόμενοι τοῖσ ἀπαντωμένοισ.

οὐ μέντοι μεγάλῃ γε μάχῃ συνηνέχθησαν, ἀλλ’ αὖθισ . . . , μέχρι τοῦ ἑξῆσ ἔτουσ αὐτοὶ μὲν αὖθισ ἐπῄεσαν σὺν πλέονι μᾶλλον καταφρονήσει, ὁ δὲ Σερτώριοσ βλάπτοντοσ ἤδη θεοῦ τὸν μὲν ἐπὶ τοῖσ πράγμασι πόνον ἑκὼν μεθίει, τὰ πολλὰ δ’ ἦν ἐπὶ τρυφῆσ, γυναιξὶ καὶ κώμοισ καὶ πότοισ σχολάζων. ὅθεν ἡττᾶτο συνεχῶσ. καὶ γεγένητο ὀργήν τε ἄκροσ δι’ ὑπονοίασ ποικίλασ καὶ ὠμότατοσ ἐσ κόλασιν καὶ ὑπόπτησ ἐσ ἅπαντασ, ὥστε καὶ Περπένναν, τὸν ἐκ τῆσ Αἰμιλίου στάσεωσ ἑκόντα πρὸσ αὐτὸν ἐλθόντα μετὰ πολλοῦ στρατοῦ, δεῖσαι περὶ ἑαυτοῦ καὶ προεπιβουλεῦσαι μετὰ ἀνδρῶν δέκα. ὡσ δὲ καὶ τῶνδέ τινεσ τῶν ἀνδρῶν ἐνδειχθέντεσ οἱ μὲν ἐκολάσθησαν, οἱ δ’ ἀπέφυγον, ὁ Περπέννασ παρὰ δόξαν λαθὼν ἔτι μᾶλλον ἐπὶ τὸ ἔργον ἠπείγετο καὶ οὐδαμοῦ τὸν Σερτώριον μεθιέντα τοὺσ δορυφόρουσ ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει, μεθύσασ δ’ αὐτόν τε καὶ τὴν περιεστῶσαν τὸν ἀνδρῶνα φυλακὴν ἔκτεινεν ἀπὸ τῆσ διαίτησ. Καὶ ὁ στρατὸσ εὐθὺσ ἐπὶ τὸν Περπένναν ἀνίστατο σὺν θορύβῳ τε πολλῷ καὶ μετ’ ὀργῆσ, ἐσ εὔνοιαν αὐτίκα τοῦ Σερτωρίου μεταβαλόντεσ ἀπὸ τοῦ μίσουσ, ὥσπερ ἅπαντεσ ἐπὶ τοῖσ ἀποθανοῦσι τὴν μὲν ὀργὴν μεθιᾶσιν, οὐκ ἐμποδὼν ἔτι τοῦ λυποῦντοσ ὄντοσ, ἐσ δὲ τὴν ἀρετὴν αὐτῶν μετ’ ἐλέου καὶ μνήμησ ἐπανίασι.

τότε δὲ καὶ τὰ παρόντα σφίσιν ἐκλογιζόμενοι, Περπέννα μὲν ὡσ ἰδιώτου κατεφρόνουν, τὴν δ’ ἀρετὴν Σερτωρίου μόνην ἂν σφίσιν ἡγούμενοι γενέσθαι σωτήριον, χαλεπῶσ ἐσ τὸν Περπένναν διετίθεντο αὐτοί τε καὶ οἱ βάρβαροι σὺν αὐτοῖσ, μάλιστα δὲ τούτων Λυσιτανοί, ὅσῳ καὶ μάλιστα αὐτοῖσ ὁ Σερτώριοσ ἐχρῆτο. Ὡσ δὲ καὶ τῶν διαθηκῶν ἀνοιχθεισῶν τῶν Σερτωρίου ὁ Περπέννασ αὐταῖσ ἐνεγέγραπτο ἐπὶ τῷ κλήρῳ, μᾶλλόν τι πάντασ ὀργὴ καὶ μῖσοσ ἐσ τὸν Περπένναν ἐσῄει, ὡσ οὐκ ἐσ ἄρχοντα μόνον ἢ στρατηγόν, ἀλλὰ καὶ ἐσ φίλον καὶ εὐεργέτην τοσόνδε μύσοσ ἐργασάμενον. καὶ οὐκ ἂν οὐδὲ χειρῶν ἀπέσχοντο, εἰ μὴ περιθέων αὐτοὺσ ὁ Περπέννασ τοὺσ μὲν δώροισ ὑπηγάγετο, τοὺσ δ’ ὑποσχέσεσι, τοὺσ δ’ ἀπειλαῖσ ἐξεφόβησε, τοὺσ δὲ καὶ διεχρήσατο ἐσ κατάπληξιν ἑτέρων. ἐπί τε τὰ πλήθη παρερχόμενοσ ἐδημαγώγει καὶ τοὺσ δεσμώτασ αὐτῶν ἐξέλυεν, οὓσ ὁ Σερτώριοσ κατέδησεν, καὶ τοῖσ Ἴβηρσι τὰ ὅμηρα ἀπέλυεν. οἷσ ὑπαχθέντεσ ὑπήκουον μὲν ὡσ στρατηγῷ ̔τὸ γὰρ δὴ μετὰ Σερτώριον εἶχεν ἀξίωμἀ, οὐ μέντοι χωρὶσ δυσμενείασ οὐδὲ τότε ἐγίγνοντο· καὶ γὰρ ὠμότατοσ αὐτίκα ἐσ κολάσεισ θαρρήσασ ἐφαίνετο καὶ τῶν ἐκ Ῥώμησ αὐτῷ συμφυγόντων ἐπιφανῶν ἔκτεινε τρεῖσ καὶ τὸν ἀδελφιδοῦν ἑαυτοῦ. Ὡσ δὲ ἐφ’ ἕτερα τῆσ Ἰβηρίασ ὁ Μέτελλοσ ᾤχετο οὑ̓ γὰρ ἔτι δυσχερὲσ ἐδόκει Περπένναν ἐπιτρέψαι μόνῳ Πομπηίᾠ, ἐπὶ μέν τινασ ἡμέρασ ἐγίγνοντο ἁψιμαχίαι καὶ ἀπόπειραι Πομπηίου καὶ Περπέννα, μὴ σαλευόντων ἄθρουν τὸν στρατόν, τῇ δεκάτῃ δὲ ἀγὼν αὐτοῖσ μέγιστοσ ἐξερράγη.

δοκεῖ γὰρ οὐκ ἂν οὔτε ὀξέωσ οὔτε εὐμαρῶσ οὕτωσ, ἔτι Σερτωρίου περιόντοσ, συντελεσθῆναι. ἑνὶ γὰρ ἔργῳ κρίναντεσ διακριθῆναι, Πομπήιοσ μὲν τῆσ Περπέννα στρατηγίασ κατεφρόνει, Περπέννασ δ’ ὡσ οὐ πιστῷ χρησόμενοσ ἐσ πολὺ τῷ στρατῷ, πάσῃ σχεδὸν τῇ δυνάμει συνεπλέκετο. ταχὺ δ’ ὁ Πομπήιοσ περιῆν ὡσ οὔτε στρατηγοῦ διαφέροντοσ οὔτε προθύμου στρατοῦ. καὶ τροπῆσ πάντων ὁμαλοῦσ γενομένησ ὁ μὲν Περπέννασ ὑπὸ θάμνῳ πόασ ἐκρύφθη, δεδιὼσ τοὺσ οἰκείουσ μᾶλλον τῶν πολεμίων· λαβόντεσ δ’ αὐτὸν ἱππέεσ τινεσ εἷλκον ἐσ τὸν Πομπήιον, ἐπιβλασφημούμενον ὑπὸ τῶν ἰδίων ὡσ αὐθέντην Σερτωρίου καὶ βοῶντα πολλὰ μηνύσειν τῷ Πομπηίῳ περὶ τῆσ Ῥώμῃ στάσεωσ· ἔλεγε δὲ εἴτε ἀληθεύων εἴθ’ ἵνα σῶοσ ἀχθείη πρὸσ αὐτόν. ὁ δὲ προπέμψασ ἀπέκτεινεν αὐτόν, πρὶν ἐσ ὄψιν ἐλθεῖν, δείσασ ἄρα, μή τι μηνύσειεν ἀδόκητον καὶ ἑτέρων ἀρχὴ κακῶν ἐν Ῥώμῃ γένοιτο. καὶ ἔδοξεν ἐμφρόνωσ πάνυ τοῦθ’ ὁ Πομπήιοσ πρᾶξαι καὶ συνετέλεσεν αὐτῷ καὶ τόδε εἰσ δόξαν ἀγαθήν. τέλοσ δ’ ἦν τοῦτο τῷ περὶ Ἰβηρίαν πολέμῳ, τὸ καὶ Σερτωρίῳ τοῦ βίου γενόμενον·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 13

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION