Sophocles, Trachiniae, choral 8:

(소포클레스, 트라키니아이, choral 8:)

οἴμοι τάλαινα, ποῦ ποτ’ εἰμὶ πράγματοσ; τίν’ εἰσδέδεγμαι πημονὴν ὑπόστεγον λαθραῖον; ὦ δύστηνοσ· ἆρ’ ἀνώνυμοσ πέφυκεν, ὥσπερ οὑπάγων διώμνυτο; ἦ κάρτα λαμπρὰ καὶ κατ’ ὄνομα καὶ φύσιν, πατρὸσ μὲν οὖσα γένεσιν Εὐρύτου ποτὲ Ιὄλη ’καλεῖτο, τῆσ ἐκεῖνοσ οὐδαμὰ βλάστασ ἐφώνει, δῆθεν οὐδὲν ἱστορῶν. ὄλοιντο ‐ μή τι πάντεσ οἱ κακοί, τὰ δὲ λαθραῖ’ ὃσ ἀσκεῖ μὴ πρέποντ’ αὐτῷ κακά. τί χρὴ ποεῖν, γυναῖκεσ; ὡσ ἐγὼ λόγοισ τοῖσ νῦν παροῦσιν ἐκπεπληγμένη κυρῶ. πεύθου μολοῦσα τἀνδρόσ, ὡσ τάχ’ ἂν σαφῆ λέξειεν, εἴ νιν πρὸσ βίαν κρίνειν θέλοισ. ἀλλ’ εἶμι· καὶ γὰρ οὐκ ἀπὸ γνώμησ λέγεισ. ἡμεῖσ δὲ προσμένωμεν; ἢ τί χρὴ ποεῖν; μίμν’, ὡσ ὅδ’ ἀνὴρ οὐκ ἐμῶν ὑπ’ ἀγγέλων, ἀλλ’ αὐτόκλητοσ ἐκ δόμων πορεύεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION