Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 120:

(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 120:)

νῦν γὰρ δὴ ἕνα τοῦτον τίθεμεν τὸν ἁπάσασ τὰσ τοιαύτασ παρειληφότα νόσουσ καὶ ἀκρασίασ τῆσ ψυχῆσ, ἵνα μὴ πολύν τινα ἀθροίσωμεν ἑσμὸν μοιχικῶν τινων δαιμονίων καὶ φιλόψων καὶ φιλοίνων καὶ ἄλλων δὴ μυρίων, ἀλλ’ ἁπλῶσ ἕνα δαίμονα τιθῶμεν τὸν ἀκόλαστον καὶ δεδουλωμένον ὑφ’ ἡδονῆσ, ἐὰν μὲν ἐπιρρέῃ ποθὲν ἀνελλιπὲσ τὸ τῆσ χορηγίασ, χρημάτων βασιλικῶν ἤ τινοσ μεγάλησ ἰδιωτικῆσ ὑπούσησ οὐσίασ, ἐν πολλῇ καὶ ἀφθόνῳ κυλινδούμενον ἀσελγείᾳ μέχρι γήρωσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION