Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 862:

(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 862:)

ἀλλὰ τόδε γ’, ἔφη, ὦ ἄνδρεσ, δίκαιον διανοηθῆναι, ὅτι, εἴπερ ἡ ψυχὴ ἀθάνατοσ, ἐπιμελείασ δὴ δεῖται οὐχ ὑπὲρ τοῦ χρόνου τούτου μόνον ἐν ᾧ καλοῦμεν τὸ ζῆν, ἀλλ’ ὑπὲρ τοῦ παντόσ, καὶ ὁ κίνδυνοσ νῦν δὴ καὶ δόξειεν ἂν δεινὸσ εἶναι, εἴ τισ αὐτῆσ ἀμελήσει. εἰ μὲν γὰρ ἦν ὁ θάνατοσ τοῦ παντὸσ ἀπαλλαγή, ἑρ́μαιον ἂν ἦν τοῖσ κακοῖσ ἀποθανοῦσι τοῦ τε σώματοσ ἅμ’ ἀπηλλάχθαι καὶ τῆσ αὑτῶν κακίασ μετὰ τῆσ ψυχῆσ· νῦν δ’ ἐπειδὴ ἀθάνατοσ φαίνεται οὖσα, οὐδεμία ἂν εἰή αὐτῇ ἄλλη ἀποφυγὴ κακῶν οὐδὲ σωτηρία πλὴν τοῦ ὡσ βελτίστην τε καὶ φρονιμωτάτην γενέσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION