- ποιητικὰ δὲ ἥ τε κωλύμη καὶ ἡ πρέσβευσισ καὶ ἡ καταβοή καὶ ἡ ἀχθηδών καὶ ἡ δικαίωσισ καὶ τὰ παραπλήσια. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 3 1:1)
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 3 1:1)
- Πομπήϊοσ δὲ καὶ κατάλυσιν τῆσ ἑαυτοῦ δυνάμεωσ τὴν ἐκείνου δόξαν ἡγούμενοσ ἀεί τινασ προσέβαλλεν αὐτῷ λοιδορησομένουσ, ὧν καὶ Κλώδιοσ ἦν ὁ δημαγωγόσ, αὖθισ εἰσ Πομπήϊον ὑπορρυεὶσ καὶ καταβοῶν τοῦ Κάτωνοσ, ὡσ πολλὰ μὲν ἐκ Κύπρου χρήματα νοσφισαμένου, Πομπηϊῴ δὲ πολεμοῦντοσ ἀπαξιώσαντι γάμον αὐτοῦ θυγατρόσ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 45 1:2)
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 45 1:2)
- τῇ πόλει λόγον ὀφείλειν, ἀπῆλθεν ὁ Κάτων ἐκ Σικελίασ, καί μετὰ τοῦ Φαβίου καταβοῶν ἐν τῷ συνεδρίῳ φθοράν τε χρημάτων ἀμυθήτων ὑπὸ τοῦ Σκηπίωνοσ καί διατριβὰσ αὐτοῦ μειρακιώδεισ ἐν παλαίστραισ καί θεάτροισ, ὥσπερ οὐ στρατηγοῦντοσ, ἀλλὰ πανηγυρίζοντοσ, ἐξειργάσατο πεμφθῆναι δημάρχουσ ἐπ’ αὐτὸν ἄξοντασ εἰσ Ῥώμην, ἄνπερ ἀληθεῖσ αἱ κατηγορίαι φανῶσιν. (Plutarch, Marcus Cato, chapter 3 7:1)
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 3 7:1)
- τὸ δὲ φιλόκαινον καὶ τὰσ ἐκ τῆσ ταραχῆσ πλεονεξίασ διῶκον ἐπὶ τὸν πόλεμον συνελάμβανον, καταβοαί τ’ ἀλλήλων ἐγίνοντο καὶ χειροκρασίαι καὶ προέβη τὸ νεῖκοσ εἰσ λίθων βολάσ, καὶ τελευτῶντεσ ἐκράτησαν οἱ κακίουσ τῶν κρειττόνων, ὥστε τοὺσ πρέσβεισ τῶν Ῥωμαίων ἀπράκτουσ ἀπελθεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 6 10:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 6 10:1)
- ἐγένετο δ’ οὐδὲν τῶν ἐκ λογισμοῦ τοῖσ πατρικίοισ κατὰ γοῦν τὴν ἐλπίδα λωφήσειν τὴν στάσιν, ἀλλ’ οἱ περιλειφθέντεσ ἔτι χείρουσ ταῖσ ὀργαῖσ ἦσαν καὶ πολλῇ τῇ καταβοῇ τῶν βουλευτῶν ἐχρῶντο κατά τε συστροφὰσ καὶ ἑταιρίασ, ὀλίγοι μὲν συνιόντεσ τὸ πρῶτον, ἔπειτ’ ἀθρόοι συντονωτέρασ ἤδη γινομένησ τῆσ ἀπορίασ καὶ συνδραμόντεσ εἰσ τὴν ἀγορὰν τοὺσ δημάρχουσ ἐβόων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 14 1:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 14 1:1)
- ἐπειδὴ δὲ πάντεσ συνήχθησαν, ἐκκλησίαν ποιησάμενοσ πολλῇ καταβοῇ τῆσ Ῥωμαίων πόλεωσ ἐχρήσατο, δεινὴν καὶ ἀφόρητον ἀποφαίνων τὴν ὕβριν, ἣν ὑβρισμένοι πρὸσ αὐτῶν ἦσαν Οὐολοῦσκοι μόνοι τῶν ἄλλων ξένων ἐξελασθέντεσ ἐκ τῆσ πόλεωσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 4 2:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 4 2:1)
- ὑποψία τε ἡμᾶσ κατείληφεν, ὡσ ἡ περὶ τῆσ ἐξόδου καταβοὴ καὶ ἀγανάκτησισ οὐκ ἀπὸ τῆσ αὐτῆσ προαιρέσεωσ παρὰ πάντων γίνεται, ἀλλ’ οἱ μὲν ὡσ τιμωρησόμενοι τοὺσ πολεμίουσ προθυμεῖσθε τοῦ χάρακοσ ἐξελθεῖν, οἱ δ’ ὡσ ἀποδρασόμενοι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 9 4:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 9 4:2)
- τῇ δὲ κατόπιν ἡμέρᾳ τὰ μὲν ἐπιτιμῶντοσ αὐτοῖσ τοῦ ὑπάτου τῆσ ἀδόξου φυγῆσ, τὰ δὲ παρακαλοῦντοσ αἴσχιστον ἔργον ἀναλύσασθαι καλῷ ἀγῶνι, τὰ δ’ ἀπειλοῦντοσ, εἰ μὴ στήσονται παρὰ τὰ δεινά, χρήσεσθαι τοῖσ νόμοισ, ἀπειθείᾳ τε διεχρῶντο καὶ καταβοῇ καὶ ἀπάγειν σφᾶσ ἐκέλευον ἐκ τῆσ πολεμίασ ὡσ ἀδύνατοι ἔτι ὄντεσ ὑπὸ τραυμάτων ἀντέχειν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 50 7:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 50 7:1)