Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑποστρατηγέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑποστρατηγέω

Structure: ὑπο (Prefix) + στρατηγέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from u(postra/thgos

Sense

  1. to serve as lieutenant under

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποστρατήγω ὑποστρατήγεις ὑποστρατήγει
Dual ὑποστρατήγειτον ὑποστρατήγειτον
Plural ὑποστρατήγουμεν ὑποστρατήγειτε ὑποστρατήγουσιν*
SubjunctiveSingular ὑποστρατήγω ὑποστρατήγῃς ὑποστρατήγῃ
Dual ὑποστρατήγητον ὑποστρατήγητον
Plural ὑποστρατήγωμεν ὑποστρατήγητε ὑποστρατήγωσιν*
OptativeSingular ὑποστρατήγοιμι ὑποστρατήγοις ὑποστρατήγοι
Dual ὑποστρατήγοιτον ὑποστρατηγοίτην
Plural ὑποστρατήγοιμεν ὑποστρατήγοιτε ὑποστρατήγοιεν
ImperativeSingular ὑποστρατῆγει ὑποστρατηγεῖτω
Dual ὑποστρατήγειτον ὑποστρατηγεῖτων
Plural ὑποστρατήγειτε ὑποστρατηγοῦντων, ὑποστρατηγεῖτωσαν
Infinitive ὑποστρατήγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποστρατηγων ὑποστρατηγουντος ὑποστρατηγουσα ὑποστρατηγουσης ὑποστρατηγουν ὑποστρατηγουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποστρατήγουμαι ὑποστρατήγει, ὑποστρατήγῃ ὑποστρατήγειται
Dual ὑποστρατήγεισθον ὑποστρατήγεισθον
Plural ὑποστρατηγοῦμεθα ὑποστρατήγεισθε ὑποστρατήγουνται
SubjunctiveSingular ὑποστρατήγωμαι ὑποστρατήγῃ ὑποστρατήγηται
Dual ὑποστρατήγησθον ὑποστρατήγησθον
Plural ὑποστρατηγώμεθα ὑποστρατήγησθε ὑποστρατήγωνται
OptativeSingular ὑποστρατηγοίμην ὑποστρατήγοιο ὑποστρατήγοιτο
Dual ὑποστρατήγοισθον ὑποστρατηγοίσθην
Plural ὑποστρατηγοίμεθα ὑποστρατήγοισθε ὑποστρατήγοιντο
ImperativeSingular ὑποστρατήγου ὑποστρατηγεῖσθω
Dual ὑποστρατήγεισθον ὑποστρατηγεῖσθων
Plural ὑποστρατήγεισθε ὑποστρατηγεῖσθων, ὑποστρατηγεῖσθωσαν
Infinitive ὑποστρατήγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποστρατηγουμενος ὑποστρατηγουμενου ὑποστρατηγουμενη ὑποστρατηγουμενης ὑποστρατηγουμενον ὑποστρατηγουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεστρατῆγουν ὑπεστρατῆγεις ὑπεστρατῆγειν*
Dual ὑπεστρατήγειτον ὑπεστρατηγεῖτην
Plural ὑπεστρατήγουμεν ὑπεστρατήγειτε ὑπεστρατῆγουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεστρατηγοῦμην ὑπεστρατήγου ὑπεστρατήγειτο
Dual ὑπεστρατήγεισθον ὑπεστρατηγεῖσθην
Plural ὑπεστρατηγοῦμεθα ὑπεστρατήγεισθε ὑπεστρατήγουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀντεπῄεσαν δ’ αὐτῷ Λαβιηνόσ τε καὶ Πετρήιοσ, οἱ τοῦ Σκιπίωνοσ ὑποστράτηγοι, καὶ ἐκράτουν τῶν Καίσαροσ παρὰ πολὺ καὶ τραπέντασ ἐδίωκον σοβαρῶσ μετὰ καταφρονήσεωσ, μέχρι Λαβιηνὸν μὲν ὁ ἵπποσ ἐσ τὴν γαστέρα πληγεὶσ ἀπεσείσατο καὶ αὐτὸν οἱ παρασπισταὶ συνήρπαζον, ὁ δὲ Πετρήιοσ, ὡσ ἀκριβῆ τοῦ στρατοῦ λαβὼν πεῖραν καὶ νικήσων, ὅτε βούλεται, διέλυε τὸ ἔργον ἐπειπὼν τοῖσ ἀμφ’ αὐτόν· (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 14 1:4)

Synonyms

  1. to serve as lieutenant under

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION