Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑποφωνέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑποφωνέω ὑποφωνήσω

Structure: ὑπο (Prefix) + φωνέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call out in answer, to sing in answer

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποφωνῶ ὑποφωνεῖς ὑποφωνεῖ
Dual ὑποφωνεῖτον ὑποφωνεῖτον
Plural ὑποφωνοῦμεν ὑποφωνεῖτε ὑποφωνοῦσιν*
SubjunctiveSingular ὑποφωνῶ ὑποφωνῇς ὑποφωνῇ
Dual ὑποφωνῆτον ὑποφωνῆτον
Plural ὑποφωνῶμεν ὑποφωνῆτε ὑποφωνῶσιν*
OptativeSingular ὑποφωνοῖμι ὑποφωνοῖς ὑποφωνοῖ
Dual ὑποφωνοῖτον ὑποφωνοίτην
Plural ὑποφωνοῖμεν ὑποφωνοῖτε ὑποφωνοῖεν
ImperativeSingular ὑποφώνει ὑποφωνείτω
Dual ὑποφωνεῖτον ὑποφωνείτων
Plural ὑποφωνεῖτε ὑποφωνούντων, ὑποφωνείτωσαν
Infinitive ὑποφωνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποφωνων ὑποφωνουντος ὑποφωνουσα ὑποφωνουσης ὑποφωνουν ὑποφωνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποφωνοῦμαι ὑποφωνεῖ, ὑποφωνῇ ὑποφωνεῖται
Dual ὑποφωνεῖσθον ὑποφωνεῖσθον
Plural ὑποφωνούμεθα ὑποφωνεῖσθε ὑποφωνοῦνται
SubjunctiveSingular ὑποφωνῶμαι ὑποφωνῇ ὑποφωνῆται
Dual ὑποφωνῆσθον ὑποφωνῆσθον
Plural ὑποφωνώμεθα ὑποφωνῆσθε ὑποφωνῶνται
OptativeSingular ὑποφωνοίμην ὑποφωνοῖο ὑποφωνοῖτο
Dual ὑποφωνοῖσθον ὑποφωνοίσθην
Plural ὑποφωνοίμεθα ὑποφωνοῖσθε ὑποφωνοῖντο
ImperativeSingular ὑποφωνοῦ ὑποφωνείσθω
Dual ὑποφωνεῖσθον ὑποφωνείσθων
Plural ὑποφωνεῖσθε ὑποφωνείσθων, ὑποφωνείσθωσαν
Infinitive ὑποφωνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποφωνουμενος ὑποφωνουμενου ὑποφωνουμενη ὑποφωνουμενης ὑποφωνουμενον ὑποφωνουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to call out in answer

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION