ὑπερμεγέθης
Third declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ὑπερμεγέθης
ὑπερμεγέθες
Structure:
ὑπερμεγεθη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ἐγένετο ἔτι πόλεμοσ ἐν Γέθ, καὶ ἦν ἀνὴρ ὑπερμεγέθησ, καὶ δάκτυλοι αὐτοῦ ἓξ καὶ ἕξ, εἰκοσιτέσσαρεσ, καὶ οὗτοσ ἦν ἀπόγονοσ γιγάντων. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 20:6)
- γίνεται δέ, ὥσπερ ἐν λόγοισ, οὕτω δὲ καὶ ἐν ὀρχήσει ἡ πρὸσ τῶν πολλῶν λεγομένη κακοζηλία ὑπερβαινόντων τὸ μέτρον τῆσ μιμήσεωσ καὶ πέρα τοῦ δέοντοσ ἐπιτεινόντων, καὶ εἰ μέγα τι δεῖξαι δέοι, ὑπερμέγεθεσ ἐπιδεικνυμένων, καὶ εἰ ἁπαλόν, καθ’ ὑπερβολὴν θηλυνομένων, καὶ τὰ ἀνδρώδη ἄχρι τοῦ ἀγρίου καὶ θηριώδουσ προαγόντων. (Lucian, De saltatione, (no name) 82:1)
- Τί γὰρ ἔδει καὶ ποιεῖν, ὦ Λυκῖνε, σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον οὕτωσ ὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐσ τὸν Πειραιᾶ καταπεπλευκέναι μίαν τῶν ἀπ̓ Αἰγύπτου εἰσ Ἰταλίαν σιταγωγῶν; (Lucian, 2:3)
- ἐγὼ δὲ τάλαντόν σοι κομίζων, ὡσ ἔχοισ πρὸσ τὰ κατεπείγοντα χρῆσθαι, καθ’ ὁδὸν ἢδη πλησίον ἤκουσα, ὡσ πλουτοίησ ὑπερμεγέθη τινὰ πλοῦτον. (Lucian, Timon, (no name) 47:9)
- ἀκούσασ οὖν καὶ κατὰ Λιβύην γίνεσθαι ὑπερμεγέθεισ ἐξέπλευσεν οὐδ’ ἀναμείνασ μίαν ἡμέραν καὶ πολλὰ κακοπαθήσασ κατὰ τὸν πλοῦν ὡσ πλησίον ἧκε τῶν τόπων πρὶν ἐξορμῆσαι τῆσ νεὼσ πολλὴ δ’ ἐγεγόνει παρὰ Λίβυσι φήμη τῆσ ἀφίξεωσ αὐτοῦ, προσπλεύσαντεσ ἁλιεῖσ προσήνεγκαν αὐτῷ τὰσ καλλίστασ καρίδασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 123)
- ἦν κριὸσ τά τε ἄλλα ὑπερμεγέθησ καὶ ὑπέρδασυσ, τούτῳ περιβαλὼν τὼ χεῖρε κατὰ νῶτον, ὑπελειπόμην ἑώσ ὑπὸ τῇ γαστρὶ κἀγὼ γίγνωμαι· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 4:5)
- ἐπεβοήθει δὲ καρκίνοσ τῇ ὕδρᾳ ὑπερμεγέθησ, δάκνων τὸν πόδα. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 5 2:8)
- ἦν δὲ Πολυφήμου τὸ ἄντρον, ὃσ ἦν Ποσειδῶνοσ καὶ Θοώσησ νύμφησ, ἀνὴρ ὑπερμεγέθησ ἄγριοσ ἀνδροφάγοσ, ἔχων ἕνα ὀφθαλμὸν ἐπὶ τοῦ μετώπου. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 7 4:3)
- δεινῶν, ἑώσ ἐπικαταραγεὶσ αὐτῷ πέτροσ ὑπερμεγέθησ ἐπιβαίνοντι τοῦ περιτειχίσματοσ ἅμα τήν τε νίκην αὐτὸν ἀφείλετο καὶ τὴν ψυχήν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 16 11:1)