Ancient Greek-English Dictionary Language

τραγῳδέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τραγῳδέω τραγῳδήσω

Structure: τραγῳδέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: tragw|do/s

Sense

  1. to act a tragedy
  2. to represent in tragedy, to be the subject of a tragedy
  3. to tell in tragic phrase, to declaim

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τραγῳδῶ τραγῳδεῖς τραγῳδεῖ
Dual τραγῳδεῖτον τραγῳδεῖτον
Plural τραγῳδοῦμεν τραγῳδεῖτε τραγῳδοῦσιν*
SubjunctiveSingular τραγῳδῶ τραγῳδῇς τραγῳδῇ
Dual τραγῳδῆτον τραγῳδῆτον
Plural τραγῳδῶμεν τραγῳδῆτε τραγῳδῶσιν*
OptativeSingular τραγῳδοῖμι τραγῳδοῖς τραγῳδοῖ
Dual τραγῳδοῖτον τραγῳδοίτην
Plural τραγῳδοῖμεν τραγῳδοῖτε τραγῳδοῖεν
ImperativeSingular τραγῴδει τραγῳδείτω
Dual τραγῳδεῖτον τραγῳδείτων
Plural τραγῳδεῖτε τραγῳδούντων, τραγῳδείτωσαν
Infinitive τραγῳδεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
τραγῳδων τραγῳδουντος τραγῳδουσα τραγῳδουσης τραγῳδουν τραγῳδουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τραγῳδοῦμαι τραγῳδεῖ, τραγῳδῇ τραγῳδεῖται
Dual τραγῳδεῖσθον τραγῳδεῖσθον
Plural τραγῳδούμεθα τραγῳδεῖσθε τραγῳδοῦνται
SubjunctiveSingular τραγῳδῶμαι τραγῳδῇ τραγῳδῆται
Dual τραγῳδῆσθον τραγῳδῆσθον
Plural τραγῳδώμεθα τραγῳδῆσθε τραγῳδῶνται
OptativeSingular τραγῳδοίμην τραγῳδοῖο τραγῳδοῖτο
Dual τραγῳδοῖσθον τραγῳδοίσθην
Plural τραγῳδοίμεθα τραγῳδοῖσθε τραγῳδοῖντο
ImperativeSingular τραγῳδοῦ τραγῳδείσθω
Dual τραγῳδεῖσθον τραγῳδείσθων
Plural τραγῳδεῖσθε τραγῳδείσθων, τραγῳδείσθωσαν
Infinitive τραγῳδεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τραγῳδουμενος τραγῳδουμενου τραγῳδουμενη τραγῳδουμενης τραγῳδουμενον τραγῳδουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τραγῳδήσω τραγῳδήσεις τραγῳδήσει
Dual τραγῳδήσετον τραγῳδήσετον
Plural τραγῳδήσομεν τραγῳδήσετε τραγῳδήσουσιν*
OptativeSingular τραγῳδήσοιμι τραγῳδήσοις τραγῳδήσοι
Dual τραγῳδήσοιτον τραγῳδησοίτην
Plural τραγῳδήσοιμεν τραγῳδήσοιτε τραγῳδήσοιεν
Infinitive τραγῳδήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τραγῳδησων τραγῳδησοντος τραγῳδησουσα τραγῳδησουσης τραγῳδησον τραγῳδησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τραγῳδήσομαι τραγῳδήσει, τραγῳδήσῃ τραγῳδήσεται
Dual τραγῳδήσεσθον τραγῳδήσεσθον
Plural τραγῳδησόμεθα τραγῳδήσεσθε τραγῳδήσονται
OptativeSingular τραγῳδησοίμην τραγῳδήσοιο τραγῳδήσοιτο
Dual τραγῳδήσοισθον τραγῳδησοίσθην
Plural τραγῳδησοίμεθα τραγῳδήσοισθε τραγῳδήσοιντο
Infinitive τραγῳδήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τραγῳδησομενος τραγῳδησομενου τραγῳδησομενη τραγῳδησομενης τραγῳδησομενον τραγῳδησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐνδύου τῇ ψυχῇ, περισκόπει τὰ σαθρά, μὴ τίσ σοί ποθεν ὑποφθέγγηται κακία τὸ τοῦ τραγῳδοῦ ἄλλων ἰατρὸσ αὐτὸσ ἕλκεσι βρύων ἂν ἀπαίδευτον εἴπῃσ, ἐπίτεινε τὸ φιλομαθὲσ ἐν σεαυτῷ καὶ φιλόπονον· (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 4 6:2)
  • ἐμνήσθη τε καὶ τῆσ Θεοδώρου τοῦ τραγῳδοῦ γυναικὸσ οὐ προσδεξαμένησ αὐτὸν ἐν τῷ συγκαθεύδειν, ὑπογύου τοῦ ἀγῶνοσ ὄντοσ· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 12:2)
  • ἀλλ’ ἀπερισπάστωσ καθῆσθαι καὶ ἀκούειν νῦν μὲν τραγῳδοῦ νῦν δὲ κιθαρῳδοῦ, οὐχ ὡσ ἐκεῖνοι ποιοῦσιν. (Epictetus, Works, book 1, 59:2)
  • ὁ δὲ Φίλιπποσ ἡσθεὶσ ἐπὶ τοῖσ ἀπηγγελμένοισ ὅλωσ ἦν καὶ τελείωσ φερόμενοσ τῇ διανοίᾳ πρὸσ τὴν τοῦ Περσῶν βασιλέωσ καταστροφήν, ἅμα δὲ καὶ τὸν πυθόχρηστον χρησμὸν ἀνελογίζετο, παραπλησίαν ἔχοντα διάνοιαν τοῖσ ὑπὸ τοῦ τραγῳδοῦ ῥηθεῖσι. (Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 92 4:1)

Synonyms

  1. to act a tragedy

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION