Sense

1. to act a tragedy
2. to represent in tragedy, to be the subject of a tragedy
3. to tell in tragic phrase, to declaim

Examples

• ὁ δ’ οὖν πρεσβύτησ ὁ πενθῶν οὑτωσὶ ταῦτα πάντα ὁπόσα εἴρηκα καὶ ἔτι τούτων πλείονα οὔτε τοῦ παιδὸσ ἕνεκα τραγῳδεῖν ἐοίκεν ‐ οἶδε γὰρ οὐκ ἀκουσόμενον οὐδ’ ἂν μεῖζον ἐμβοήσῃ τοῦ Στέντοροσ ‐ οὔτε μὴν αὑτοῦ· (Lucian, (no name) 15:1)
• οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ προσέκρουσε πολλάκισ Ἀλεξάνδρῳ, καὶ παρεκινδύνευσε δι’ Ἡφαιστίωνα, πρῶτον μὲν γὰρ Εὐϊῴ τῷ αὐλητῇ τοῦ Ἡφαιστίωνοσ οἰκίαν κατανείμαντοσ ἣν οἱ παῖδεσ ἔτυχον τῷ Εὐμενεῖ προκατειληφότεσ, ἐλθὼν ὑπὸ ὀργῆσ πρὸσ τὸν Ἀλέξανδρον ὁ Εὐμενὴσ ἐβόα μετὰ Μέντοροσ ὡσ αὐλεῖν εἰή κράτιστον ἢ τραγῳδεῖν τὰ ὅπλα ῥίψαντασ ἐκ τῶν χειρῶν, ὥστε Ἀλέξανδρον αὐτῷ συναγανακτεῖν καὶ λοιδορεῖσθαι τῷ Ἡφαιστίωνι. (Plutarch, chapter 2 1:1)
• οὐ μέντοι τὰ τοιαῦτα, ἃ μὴ θαυμάζεται παρὰ τοῖσ ἀνθρώποισ, ἀλλὰ ἐφ̓ οἷσ στεφανωθῆναι ἔστι, κηρύττειν καὶ ᾅδειν πρὸσ κιθάραν καὶ τραγῳδεῖν καὶ παλαίειν καὶ παγκρατιάζειν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 17:2)
• ὦ μακάριε, οὐκ οἶσθ’ ὅτι τὰ πρῶτα ὀνόματα τεθέντα κατακέχωσται ἤδη ὑπὸ τῶν βουλομένων τραγῳδεῖν αὐτά, περιτιθέντων γράμματα καὶ ἐξαιρούντων εὐστομίασ ἕνεκα καὶ πανταχῇ στρεφόντων, καὶ ὑπὸ καλλωπισμοῦ καὶ ὑπὸ χρόνου. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 188:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.