τιθήνη
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
τιθήνη
Structure:
τιθην
(Stem)
+
η
(Ending)
Etym.: Qa/w, with redupl.
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡ μὲν οὖν σώματοσ οὐσία τῆσ λεγομένησ ὑπ’ αὐτοῦ πανδεχοῦσ φύσεωσ ἕδρασ τε καὶ τιθήνησ τῶν γενητῶν οὐχ ἑτέρα τίσ ἐστιν. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 5 11:1)
- παῖδα δέ τοι πρόφρων ὑποδέξομαι, ὥσ με κελεύεισ, θρέψω κοὔ μιν, ἐόλπα, κακοφραδίῃσι τιθήνησ οὔτ’ ἄρ’ ἐπηλυσίη δηλήσεται οὔθ’ ὑποτάμνον· (Anonymous, Homeric Hymns, 24:3)
- εἰσ Ιοὐλιανὸν τὸν ἡνίοχον τοῦτον Ιοὐλιανόν, Τυρίησ βλάστημα τιθήνησ, ἡνίοχον πολλοὺσ δεξάμενον στεφάνουσ, αὐτὸσ ἄναξ καὶ δῆμοσ ἅπασ καὶ πότνια βουλὴ ἔστησαν, κοινὴν ψῆφον ἐνεγκάμενοι. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 451)
- ὡσ δοκέω δέ, ἐσθλὰ μὲν Ἀργείοισ μαντεύετο, καδδὲ τιθήνησ ἀθανάτοισ ἠρᾶτο πανύστατα πήματα φαίνειν. (Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 31:2)
- στέμμα πολυστρέπτοισιν ἐπάρμενον εἶχεν ἐθείραισ, Ἀλκμήνησ μενέχαρμοσ ἀριστοτόκου παρακοίτησ, Θουκυδίδησ δ’ ἐλέλιξεν ἑὸν νόον ἦν δὲ νοῆσαι οἱᾶ́ περ ἱστορίησ δημηγόρον ἦθοσ ὑφαίνων δεξιτερὴν γὰρ ἀνέσχε μετάρσιον, ὡσ πρὶν ἀείδων Σπάρτησ πικρὸν Ἄρηα καὶ αὐτῶν Κεκροπιδάων, Ἑλλάδοσ ἀμητῆρα πολυθρέπτοιο τιθήνησ. (Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 74:1)
