Sense

1. to furnish or stock with children, to be furnished with children, to have them
2. to beget, to bear, has offspring, to be born, where husband and son are one

Examples

• Ρουβήν, πρωτότοκόσ μου, σὺ ἰσχύσ μου καὶ ἀρχὴ τέκνων μου, σκληρὸσ φέρεσθαι καὶ σκληρὸσ αὐθάδησ. (Septuagint, Liber Genesis 49:3)
• ὅπωσ διηγήσησθε εἰσ τὰ ὦτα τῶν τέκνων ὑμῶν καὶ τοῖσ τέκνοισ τῶν τέκνων ὑμῶν, ὅσα ἐμπέπαιχα τοῖσ Αἰγυπτίοισ, καὶ τὰ σημεῖά μου, ἃ ἐποίησα ἐν αὐτοῖσ, καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. (Septuagint, Liber Exodus 10:2)
• καὶ δικαιοσύνην διατηρῶν καὶ ἔλεοσ εἰσ χιλιάδασ, ἀφαιρῶν ἀνομίασ καὶ ἀδικίασ καὶ ἁμαρτίασ, καὶ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον, ἐπάγων ἀνομίασ πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἐπὶ τέκνα τέκνων, ἐπὶ τρίτην καὶ τετάρτην γενεάν. (Septuagint, Liber Exodus 34:7)
• ἀλλὰ τὸν πρωτότοκον υἱὸν τῆσ μισουμένησ ἐπιγνώσεται δοῦναι αὐτῷ διπλᾶ ἀπὸ πάντων, ὧν ἂν εὑρεθῇ αὐτῷ, ὅτι οὗτόσ ἐστιν ἀρχὴ τέκνων αὐτοῦ, καὶ τούτῳ καθήκει τὰ πρωτοτοκεῖα. (Septuagint, Liber Deuteronomii 21:17)

Similar forms

• τέκνα (797)
• τέκνων (539)
• τέκνον (468)
• τέκνοις (207)
• τέκν (41)
• τέκνου (37)
• τεκνοῖ (17)
• τέκνῳ (14)
• τέκνωσιν (13)
• τεκνία (12)
• τέκνοισι (10)
• τεκνῶσαι (9)
• τέκνοισιν (7)
• τεκνώσεις (5)
• τεκνοῦται (4)
• τεκνωθέντα (4)
• τεκνώσεως (4)
• τεκνίον (3)
• τεκνωθῆναι (3)
• ΤΕΚΝΟΝ (3)
• τέκνοισί (2)
• τεκνωθεὶς (2)
• τεκνώσει (2)
• τεκνίδιον (1)
• τέκ<νου (1)
• τεκνώματος (1)
• τεκνώθη (1)
• τέκνοιν (1)
• τέκνον] (1)
• τεκνώσας (1)
• τεκνοῦντα (1)
• ΤΕΚΝΩΝ (1)
• τεκνώσεσι (1)
• τέκνω (1)
• τεκνωθέντι (1)
• τέκνον‐‐ (1)
• τεκνοῦσσα (1)
• τεκνωθείη (1)
• τεκνώσαιτο (1)
• τεκνώσῃ (1)
• τεκνίοις (1)
• τεκνοῦν (1)
• τεκνωθῇ (1)
• τέκνωσεν (1)
• τεκνα (1)
• τέκνον> (1)
• τεκνώσατο (1)
• τεκνίων (1)
• τεκνοῦσι (1)
• τεκνῶν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.