Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ταρβέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ταρβέω ταρβήσω

Structure: ταρβέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ta/rbos

Sense

  1. to be frightened, alarmed, terrified, to shew fear, a state of fear, from fear, fear-stricken
  2. to fear, dread
  3. to stand in awe of, revere

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τάρβω τάρβεις τάρβει
Dual τάρβειτον τάρβειτον
Plural τάρβουμεν τάρβειτε τάρβουσιν*
SubjunctiveSingular τάρβω τάρβῃς τάρβῃ
Dual τάρβητον τάρβητον
Plural τάρβωμεν τάρβητε τάρβωσιν*
OptativeSingular τάρβοιμι τάρβοις τάρβοι
Dual τάρβοιτον ταρβοίτην
Plural τάρβοιμεν τάρβοιτε τάρβοιεν
ImperativeSingular τᾶρβει ταρβεῖτω
Dual τάρβειτον ταρβεῖτων
Plural τάρβειτε ταρβοῦντων, ταρβεῖτωσαν
Infinitive τάρβειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ταρβων ταρβουντος ταρβουσα ταρβουσης ταρβουν ταρβουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τάρβουμαι τάρβει, τάρβῃ τάρβειται
Dual τάρβεισθον τάρβεισθον
Plural ταρβοῦμεθα τάρβεισθε τάρβουνται
SubjunctiveSingular τάρβωμαι τάρβῃ τάρβηται
Dual τάρβησθον τάρβησθον
Plural ταρβώμεθα τάρβησθε τάρβωνται
OptativeSingular ταρβοίμην τάρβοιο τάρβοιτο
Dual τάρβοισθον ταρβοίσθην
Plural ταρβοίμεθα τάρβοισθε τάρβοιντο
ImperativeSingular τάρβου ταρβεῖσθω
Dual τάρβεισθον ταρβεῖσθων
Plural τάρβεισθε ταρβεῖσθων, ταρβεῖσθωσαν
Infinitive τάρβεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ταρβουμενος ταρβουμενου ταρβουμενη ταρβουμενης ταρβουμενον ταρβουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ταρβήσω ταρβήσεις ταρβήσει
Dual ταρβήσετον ταρβήσετον
Plural ταρβήσομεν ταρβήσετε ταρβήσουσιν*
OptativeSingular ταρβήσοιμι ταρβήσοις ταρβήσοι
Dual ταρβήσοιτον ταρβησοίτην
Plural ταρβήσοιμεν ταρβήσοιτε ταρβήσοιεν
Infinitive ταρβήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ταρβησων ταρβησοντος ταρβησουσα ταρβησουσης ταρβησον ταρβησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ταρβήσομαι ταρβήσει, ταρβήσῃ ταρβήσεται
Dual ταρβήσεσθον ταρβήσεσθον
Plural ταρβησόμεθα ταρβήσεσθε ταρβήσονται
OptativeSingular ταρβησοίμην ταρβήσοιο ταρβήσοιτο
Dual ταρβήσοισθον ταρβησοίσθην
Plural ταρβησοίμεθα ταρβήσοισθε ταρβήσοιντο
Infinitive ταρβήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ταρβησομενος ταρβησομενου ταρβησομενη ταρβησομενης ταρβησομενον ταρβησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτᾶρβουν ἐτᾶρβεις ἐτᾶρβειν*
Dual ἐτάρβειτον ἐταρβεῖτην
Plural ἐτάρβουμεν ἐτάρβειτε ἐτᾶρβουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐταρβοῦμην ἐτάρβου ἐτάρβειτο
Dual ἐτάρβεισθον ἐταρβεῖσθην
Plural ἐταρβοῦμεθα ἐτάρβεισθε ἐτάρβουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τί ταρβεῖσ; (Euripides, Rhesus, choral, antistrophe 110)
  • ἐπεὶ δὲ ταρβεῖσ τῷ τ’ ὄχλῳ πλέον νέμεισ, ἐγώ σε θήσω τοῦδ’ ἐλεύθερον φόβου. (Euripides, Hecuba, episode, iambics 6:4)
  • πῶσ δ’ οὐχὶ ταρβεῖσ τοιάδ’ ἐκρίπτων ἔπη; (Aeschylus, Prometheus Bound, episode15)
  • κεἰ μὲν δέδοικασ, οὐ καλῶσ ταρβεῖσ, ἐπεὶ τὸ μὴ πυθέσθαι, τοῦτό μ’ ἀλγύνειεν ἄν· (Sophocles, Trachiniae, choral 10:14)
  • τί ταρβεῖσ; (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 703)

Synonyms

  1. to fear

  2. to stand in awe of

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION