Sophocles, Trachiniae, choral, strophe 2

(소포클레스, 트라키니아이, choral, strophe 2)

εἴθ’ ἀνεμόεσσά τισ γένοιτ’ ἔπουροσ ἑστιῶτισ αὔρα, ἥτισ μ’ ἀποικίσειεν ἐκ τόπων, ὅπωσ τὸν Δῖον ἄλκιμον γόνον μὴ ταρβαλέα θάνοιμι μοῦνον εἰσιδοῦσ’ ἄφαρ· ἐπεὶ ἐν δυσαπαλλάκτοισ ὀδύναισ χωρεῖν πρὸ δόμων λέγουσιν ἄσπετόν τι θαῦμα.