Ancient Greek-English Dictionary Language

συστρατεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συστρατεύω συστρατεύσομαι

Structure: συ (Prefix) + στρατεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make a campaign or serve together, to join or share in an expedition, with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συστρατεύω συστρατεύεις συστρατεύει
Dual συστρατεύετον συστρατεύετον
Plural συστρατεύομεν συστρατεύετε συστρατεύουσιν*
SubjunctiveSingular συστρατεύω συστρατεύῃς συστρατεύῃ
Dual συστρατεύητον συστρατεύητον
Plural συστρατεύωμεν συστρατεύητε συστρατεύωσιν*
OptativeSingular συστρατεύοιμι συστρατεύοις συστρατεύοι
Dual συστρατεύοιτον συστρατευοίτην
Plural συστρατεύοιμεν συστρατεύοιτε συστρατεύοιεν
ImperativeSingular συστράτευε συστρατευέτω
Dual συστρατεύετον συστρατευέτων
Plural συστρατεύετε συστρατευόντων, συστρατευέτωσαν
Infinitive συστρατεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συστρατευων συστρατευοντος συστρατευουσα συστρατευουσης συστρατευον συστρατευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συστρατεύομαι συστρατεύει, συστρατεύῃ συστρατεύεται
Dual συστρατεύεσθον συστρατεύεσθον
Plural συστρατευόμεθα συστρατεύεσθε συστρατεύονται
SubjunctiveSingular συστρατεύωμαι συστρατεύῃ συστρατεύηται
Dual συστρατεύησθον συστρατεύησθον
Plural συστρατευώμεθα συστρατεύησθε συστρατεύωνται
OptativeSingular συστρατευοίμην συστρατεύοιο συστρατεύοιτο
Dual συστρατεύοισθον συστρατευοίσθην
Plural συστρατευοίμεθα συστρατεύοισθε συστρατεύοιντο
ImperativeSingular συστρατεύου συστρατευέσθω
Dual συστρατεύεσθον συστρατευέσθων
Plural συστρατεύεσθε συστρατευέσθων, συστρατευέσθωσαν
Infinitive συστρατεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συστρατευομενος συστρατευομενου συστρατευομενη συστρατευομενης συστρατευομενον συστρατευομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εὖ γε, συστράτευε μόνον, ὦ Χελιδόνιον, κατὰ τοῦ ἀλαζόνοσ Ἀρισταινέτου. (Lucian, Dialogi meretricii, 4:15)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION