Ancient Greek-English Dictionary Language

συρρήγνυμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συρρήγνυμι συρρήξω συνερράγην

Structure: συρ (Prefix) + ῥήγνυ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to break in pieces, he is broken down
  2. to dash together, to break out
  3. to break out together, break forth, break into, join, broke out
  4. to meet in battle, engage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συρρήγνυμι συρρήγνυς συρρήγνυσιν*
Dual συρρήγνυτον συρρήγνυτον
Plural συρρήγνυμεν συρρήγνυτε συρρηγνύᾱσιν*
SubjunctiveSingular συρρηγνύω συρρηγνύῃς συρρηγνύῃ
Dual συρρηγνύητον συρρηγνύητον
Plural συρρηγνύωμεν συρρηγνύητε συρρηγνύωσιν*
OptativeSingular συρρηγνύοιμι συρρηγνύοις συρρηγνύοι
Dual συρρηγνύοιτον συρρηγνυοίτην
Plural συρρηγνύοιμεν συρρηγνύοιτε συρρηγνύοιεν
ImperativeSingular συρρήγνυ συρρηγνύτω
Dual συρρήγνυτον συρρηγνύτων
Plural συρρήγνυτε συρρηγνύντων
Infinitive συρρηγνύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συρρηγνῡς συρρηγνυντος συρρηγνῡσα συρρηγνῡσης συρρηγνυν συρρηγνυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συρρήγνυμαι συρρήγνυσαι συρρήγνυται
Dual συρρήγνυσθον συρρήγνυσθον
Plural συρρηγνύμεθα συρρήγνυσθε συρρήγνυνται
SubjunctiveSingular συρρηγνύωμαι συρρηγνύῃ συρρηγνύηται
Dual συρρηγνύησθον συρρηγνύησθον
Plural συρρηγνυώμεθα συρρηγνύησθε συρρηγνύωνται
OptativeSingular συρρηγνυοίμην συρρηγνύοιο συρρηγνύοιτο
Dual συρρηγνύοισθον συρρηγνυοίσθην
Plural συρρηγνυοίμεθα συρρηγνύοισθε συρρηγνύοιντο
ImperativeSingular συρρήγνυσο συρρηγνύσθω
Dual συρρήγνυσθον συρρηγνύσθων
Plural συρρήγνυσθε συρρηγνύσθων
Infinitive συρρήγνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συρρηγνυμενος συρρηγνυμενου συρρηγνυμενη συρρηγνυμενης συρρηγνυμενον συρρηγνυμενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ὑρκανοῦ δὲ καὶ Φασαήλου δεξαμένων αὐτοὺσ καρτερῷ στίφει μάχη κατὰ τὴν ἀγορὰν συρρήγνυται, καθ’ ἣν τρεψάμενοι τοὺσ πολεμίουσ οἱ περὶ Ἡρώδην κατακλείουσιν εἰσ τὸ ἱερὸν καὶ φρουροὺσ αὐτῶν ἄνδρασ ἑξήκοντα ταῖσ πλησίον οἰκίαισ ἐγκατέστησαν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 363:1)
  • ἐπιπηδήσαντεσ δὲ οἱ περὶ τὸν Τίτον τῆσ μὲν πόλεωσ ἐκράτησαν ταχέωσ, πρὸσ δὲ τοὺσ ἔνδον αὐτοῖσ συστραφέντασ καρτερὰ μάχη συρρήγνυται· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 365:1)
  • συρρήγνυται δὲ περὶ τὰσ εἰσόδουσ μάχη καρτερά, τῶν μὲν καταλαβέσθαι καὶ τὸ ἱερὸν εἰσβιαζομένων, τῶν δὲ Ιοὐδαίων ἐξωθούντων αὐτοὺσ ἐπὶ τὴν Ἀντωνίαν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 82:1)

Synonyms

  1. to break in pieces

  2. to dash together

  3. to break out together

  4. to meet in battle

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION