Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συρρήγνυμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συρρήγνυμι συρρήξω συνερράγην

Structure: συρ (Prefix) + ῥήγνυ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to break in pieces, he is broken down
  2. to dash together, to break out
  3. to break out together, break forth, break into, join, broke out
  4. to meet in battle, engage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συρρήγνυμι συρρήγνυς συρρήγνυσιν*
Dual συρρήγνυτον συρρήγνυτον
Plural συρρήγνυμεν συρρήγνυτε συρρηγνύᾱσιν*
SubjunctiveSingular συρρηγνύω συρρηγνύῃς συρρηγνύῃ
Dual συρρηγνύητον συρρηγνύητον
Plural συρρηγνύωμεν συρρηγνύητε συρρηγνύωσιν*
OptativeSingular συρρηγνύοιμι συρρηγνύοις συρρηγνύοι
Dual συρρηγνύοιτον συρρηγνυοίτην
Plural συρρηγνύοιμεν συρρηγνύοιτε συρρηγνύοιεν
ImperativeSingular συρρήγνυ συρρηγνύτω
Dual συρρήγνυτον συρρηγνύτων
Plural συρρήγνυτε συρρηγνύντων
Infinitive συρρηγνύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συρρηγνῡς συρρηγνυντος συρρηγνῡσα συρρηγνῡσης συρρηγνυν συρρηγνυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συρρήγνυμαι συρρήγνυσαι συρρήγνυται
Dual συρρήγνυσθον συρρήγνυσθον
Plural συρρηγνύμεθα συρρήγνυσθε συρρήγνυνται
SubjunctiveSingular συρρηγνύωμαι συρρηγνύῃ συρρηγνύηται
Dual συρρηγνύησθον συρρηγνύησθον
Plural συρρηγνυώμεθα συρρηγνύησθε συρρηγνύωνται
OptativeSingular συρρηγνυοίμην συρρηγνύοιο συρρηγνύοιτο
Dual συρρηγνύοισθον συρρηγνυοίσθην
Plural συρρηγνυοίμεθα συρρηγνύοισθε συρρηγνύοιντο
ImperativeSingular συρρήγνυσο συρρηγνύσθω
Dual συρρήγνυσθον συρρηγνύσθων
Plural συρρήγνυσθε συρρηγνύσθων
Infinitive συρρήγνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συρρηγνυμενος συρρηγνυμενου συρρηγνυμενη συρρηγνυμενης συρρηγνυμενον συρρηγνυμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συρρήξω συρρήξεις συρρήξει
Dual συρρήξετον συρρήξετον
Plural συρρήξομεν συρρήξετε συρρήξουσιν*
OptativeSingular συρρήξοιμι συρρήξοις συρρήξοι
Dual συρρήξοιτον συρρηξοίτην
Plural συρρήξοιμεν συρρήξοιτε συρρήξοιεν
Infinitive συρρήξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συρρηξων συρρηξοντος συρρηξουσα συρρηξουσης συρρηξον συρρηξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συρρήξομαι συρρήξει, συρρήξῃ συρρήξεται
Dual συρρήξεσθον συρρήξεσθον
Plural συρρηξόμεθα συρρήξεσθε συρρήξονται
OptativeSingular συρρηξοίμην συρρήξοιο συρρήξοιτο
Dual συρρήξοισθον συρρηξοίσθην
Plural συρρηξοίμεθα συρρήξοισθε συρρήξοιντο
Infinitive συρρήξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συρρηξομενος συρρηξομενου συρρηξομενη συρρηξομενης συρρηξομενον συρρηξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέρρηγνυν συνέρρηγνυς συνέρρηγνυν*
Dual συνερρήγνυτον συνερρηγνύτην
Plural συνερρήγνυμεν συνερρήγνυτε συνερρήγνυσαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνερρηγνύμην συνερρηγνύου, συνερρήγνυσο συνερρήγνυτο
Dual συνερρήγνυσθον συνερρηγνύσθην
Plural συνερρηγνύμεθα συνερρήγνυσθε συνερρήγνυντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γὰρ φύεται ἀνθρώποισ πόλεμοσ ἄνευ κακίασ, ἀλλὰ τὸν μὲν φιληδονία τὸν δὲ πλεονεξία τὸν δὲ φιλοδοξία τισ ἢ φιλαρχία συρρήγνυσιν. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 33 1:2)

Synonyms

  1. to break in pieces

  2. to dash together

  3. to break out together

  4. to meet in battle

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION