Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνωθέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνωθέω συνώσω

Structure: συν (Prefix) + ὠθέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to force together, compress forcibly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνώθω συνώθεις συνώθει
Dual συνώθειτον συνώθειτον
Plural συνώθουμεν συνώθειτε συνώθουσιν*
SubjunctiveSingular συνώθω συνώθῃς συνώθῃ
Dual συνώθητον συνώθητον
Plural συνώθωμεν συνώθητε συνώθωσιν*
OptativeSingular συνώθοιμι συνώθοις συνώθοι
Dual συνώθοιτον συνωθοίτην
Plural συνώθοιμεν συνώθοιτε συνώθοιεν
ImperativeSingular συνῶθει συνωθεῖτω
Dual συνώθειτον συνωθεῖτων
Plural συνώθειτε συνωθοῦντων, συνωθεῖτωσαν
Infinitive συνώθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωθων συνωθουντος συνωθουσα συνωθουσης συνωθουν συνωθουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνώθουμαι συνώθει, συνώθῃ συνώθειται
Dual συνώθεισθον συνώθεισθον
Plural συνωθοῦμεθα συνώθεισθε συνώθουνται
SubjunctiveSingular συνώθωμαι συνώθῃ συνώθηται
Dual συνώθησθον συνώθησθον
Plural συνωθώμεθα συνώθησθε συνώθωνται
OptativeSingular συνωθοίμην συνώθοιο συνώθοιτο
Dual συνώθοισθον συνωθοίσθην
Plural συνωθοίμεθα συνώθοισθε συνώθοιντο
ImperativeSingular συνώθου συνωθεῖσθω
Dual συνώθεισθον συνωθεῖσθων
Plural συνώθεισθε συνωθεῖσθων, συνωθεῖσθωσαν
Infinitive συνώθεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωθουμενος συνωθουμενου συνωθουμενη συνωθουμενης συνωθουμενον συνωθουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνώσω συνώσεις συνώσει
Dual συνώσετον συνώσετον
Plural συνώσομεν συνώσετε συνώσουσιν*
OptativeSingular συνώσοιμι συνώσοις συνώσοι
Dual συνώσοιτον συνωσοίτην
Plural συνώσοιμεν συνώσοιτε συνώσοιεν
Infinitive συνώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωσων συνωσοντος συνωσουσα συνωσουσης συνωσον συνωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνώσομαι συνώσει, συνώσῃ συνώσεται
Dual συνώσεσθον συνώσεσθον
Plural συνωσόμεθα συνώσεσθε συνώσονται
OptativeSingular συνωσοίμην συνώσοιο συνώσοιτο
Dual συνώσοισθον συνωσοίσθην
Plural συνωσοίμεθα συνώσοισθε συνώσοιντο
Infinitive συνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωσομενος συνωσομενου συνωσομενη συνωσομενης συνωσομενον συνωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνώθουν συνώθεις συνώθειν*
Dual συνωθεῖτον συνωθείτην
Plural συνωθοῦμεν συνωθεῖτε συνώθουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωθούμην συνώθου συνωθεῖτο
Dual συνωθεῖσθον συνωθείσθην
Plural συνωθούμεθα συνωθεῖσθε συνωθοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "οἱ γὰρ συνόντεσ κύνεσ παρορμῶσιν καὶ συνωθοῦσιν ἐσ τὸ πῦρ καὶ ὑπεκκάουσι τὴν γνώμην, οὐκ ἐῶντεσ ἀποδειλιᾶν ὧν εἰ δύο συγκατασπάσασ ἐμπέσοι εἰσ τὴν πυράν, τοῦτο μόνον χάριεν ἂν ἐργάσαιτο. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:83)
  • "ταὐτὸν οὖν τοῦτο κεἰ τοῖσ εἰσ βάθη τινὰ καὶ φάραγγασ συνωθοῦσιν · (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 5 1:18)
  • θηρεύουσι δ’ αὐτοὺσ οἱ μὲν τόξοισ, οἱ δὲ ταῖσ δοραῖσ τῶν στρουθῶν σκεπασθέντεσ τὴν μὲν δεξιὰν καλύπτουσι τῷ τραχηλιμαίῳ μέρει καὶ κινοῦσιν οὕτωσ ὥσπερ τὰ ζῷα κινεῖται τοῖσ τραχήλοισ, τῇ δὲ ἀριστερᾷ σπέρμα προχέουσιν ἀπὸ πήρασ παρηρτημένησ, καὶ τούτῳ δελεάσαντεσ τὰ ζῷα εἰσ φάραγγασ συνωθοῦσιν· (Strabo, Geography, book 16, chapter 4 22:2)

Synonyms

  1. to force together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION