Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συντελέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συντελέω συντελέσω

Structure: συν (Prefix) + τελέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring quite to an end, complete, accomplish, to make up the whole, to make up the number
  2. to pay towards common expenses, contribute
  3. contributions, to belong to, be counted, tributary or subject to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντελῶ συντελεῖς συντελεῖ
Dual συντελεῖτον συντελεῖτον
Plural συντελοῦμεν συντελεῖτε συντελοῦσιν*
SubjunctiveSingular συντελῶ συντελῇς συντελῇ
Dual συντελῆτον συντελῆτον
Plural συντελῶμεν συντελῆτε συντελῶσιν*
OptativeSingular συντελοῖμι συντελοῖς συντελοῖ
Dual συντελοῖτον συντελοίτην
Plural συντελοῖμεν συντελοῖτε συντελοῖεν
ImperativeSingular συντέλει συντελείτω
Dual συντελεῖτον συντελείτων
Plural συντελεῖτε συντελούντων, συντελείτωσαν
Infinitive συντελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συντελων συντελουντος συντελουσα συντελουσης συντελουν συντελουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντελοῦμαι συντελεῖ, συντελῇ συντελεῖται
Dual συντελεῖσθον συντελεῖσθον
Plural συντελούμεθα συντελεῖσθε συντελοῦνται
SubjunctiveSingular συντελῶμαι συντελῇ συντελῆται
Dual συντελῆσθον συντελῆσθον
Plural συντελώμεθα συντελῆσθε συντελῶνται
OptativeSingular συντελοίμην συντελοῖο συντελοῖτο
Dual συντελοῖσθον συντελοίσθην
Plural συντελοίμεθα συντελοῖσθε συντελοῖντο
ImperativeSingular συντελοῦ συντελείσθω
Dual συντελεῖσθον συντελείσθων
Plural συντελεῖσθε συντελείσθων, συντελείσθωσαν
Infinitive συντελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντελουμενος συντελουμενου συντελουμενη συντελουμενης συντελουμενον συντελουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντελέσω συντελέσεις συντελέσει
Dual συντελέσετον συντελέσετον
Plural συντελέσομεν συντελέσετε συντελέσουσιν*
OptativeSingular συντελέσοιμι συντελέσοις συντελέσοι
Dual συντελέσοιτον συντελεσοίτην
Plural συντελέσοιμεν συντελέσοιτε συντελέσοιεν
Infinitive συντελέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συντελεσων συντελεσοντος συντελεσουσα συντελεσουσης συντελεσον συντελεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντελέσομαι συντελέσει, συντελέσῃ συντελέσεται
Dual συντελέσεσθον συντελέσεσθον
Plural συντελεσόμεθα συντελέσεσθε συντελέσονται
OptativeSingular συντελεσοίμην συντελέσοιο συντελέσοιτο
Dual συντελέσοισθον συντελεσοίσθην
Plural συντελεσοίμεθα συντελέσοισθε συντελέσοιντο
Infinitive συντελέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντελεσομενος συντελεσομενου συντελεσομενη συντελεσομενης συντελεσομενον συντελεσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνετέλουν συνετέλεις συνετέλειν*
Dual συνετελεῖτον συνετελείτην
Plural συνετελοῦμεν συνετελεῖτε συνετέλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνετελούμην συνετελοῦ συνετελεῖτο
Dual συνετελεῖσθον συνετελείσθην
Plural συνετελούμεθα συνετελεῖσθε συνετελοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐὰν γένηται ὁ λαὸσ Ἰσραὴλ ὡσ ἡ ἄμμοσ τῆσ θαλάσσησ, τὸ κατάλειμμα αὐτῶν σωθήσεται. λόγον συντελῶν καὶ συντέμνων ἐν δικαιοσύνῃ, (Septuagint, Liber Isaiae 10:22)
  • Οὕτω λέγει Κύριοσ ὁ λυτρούμενόσ σε καὶ ὁ πλάσσων σε ἐκ κοιλίασ. ἐγὼ Κύριοσ ὁ συντελῶν πάντα, ἐξέτεινα τὸν οὐρανὸν μόνοσ καὶ ἐστερέωσα τὴν γῆν. (Septuagint, Liber Isaiae 44:24)
  • οὗτοσ ᾤκει μὲν τὸ πρόσθεν ἀνὰ τὸ Παρθένιον, ὑπὸ δὲ τὸν Δάτιδοσ ἐπίπλουν καὶ τὴν Μαραθῶνάδε τῶν βαρβάρων ἀπόβασιν ἧκεν ἄκλητοσ τοῖσ Ἀθηναίοισ σύμμαχοσ, καὶ τὸ ἀπ’ ἐκείνου τὴν ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει σπήλυγγα ταύτην ἀπολαβόμενοσ οἰκεῖ μικρὸν ὑπὲρ τοῦ Πελασγικοῦ εἰσ τὸ μετοίκιον συντελῶν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 9:7)
  • τοιγάρτοι ἀκόλουθα τῆσ ῥᾳθυμίασ τἀπίχειρα κομίζῃ παρ’ αὐτῶν, οὔτε θύοντοσ ἔτι σοί τινοσ οὔτε στεφανοῦντοσ, εἰ μή τισ ἄρα πάρεργον Ὀλυμπίων, καὶ οὗτοσ οὐ πάνυ ἀναγκαῖα ποιεῖν δοκῶν, ἀλλ’ εἰσ ἔθοσ τι ἀρχαῖον συντελῶν καὶ κατ’ ὀλίγον Κρόνον σε, ὦ θεῶν γενναιότατε, ἀποφαίνουσι, παρωσάμενοι τῆσ τιμῆσ. (Lucian, Timon, (no name) 4:1)
  • καὶ τοὺσ γάμουσ συντελῶν ἐν τῇ Χαλκίδι αὐτόθι διέτριψε τὸν χειμῶνα, τῶν ἐνεστώτων οὐδ’ ἡντινοῦν ποιούμενοσ πρόνοιαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 54 1:2)

Synonyms

  1. to bring quite to an end

  2. to pay towards common expenses

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION