Ancient Greek-English Dictionary Language

συνομαλύνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνομαλύνω συνομαλυνῶ

Structure: συνομαλύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make quite level

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομαλύνω συνομαλύνεις συνομαλύνει
Dual συνομαλύνετον συνομαλύνετον
Plural συνομαλύνομεν συνομαλύνετε συνομαλύνουσιν*
SubjunctiveSingular συνομαλύνω συνομαλύνῃς συνομαλύνῃ
Dual συνομαλύνητον συνομαλύνητον
Plural συνομαλύνωμεν συνομαλύνητε συνομαλύνωσιν*
OptativeSingular συνομαλύνοιμι συνομαλύνοις συνομαλύνοι
Dual συνομαλύνοιτον συνομαλυνοίτην
Plural συνομαλύνοιμεν συνομαλύνοιτε συνομαλύνοιεν
ImperativeSingular συνομάλυνε συνομαλυνέτω
Dual συνομαλύνετον συνομαλυνέτων
Plural συνομαλύνετε συνομαλυνόντων, συνομαλυνέτωσαν
Infinitive συνομαλύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομαλυνων συνομαλυνοντος συνομαλυνουσα συνομαλυνουσης συνομαλυνον συνομαλυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομαλύνομαι συνομαλύνει, συνομαλύνῃ συνομαλύνεται
Dual συνομαλύνεσθον συνομαλύνεσθον
Plural συνομαλυνόμεθα συνομαλύνεσθε συνομαλύνονται
SubjunctiveSingular συνομαλύνωμαι συνομαλύνῃ συνομαλύνηται
Dual συνομαλύνησθον συνομαλύνησθον
Plural συνομαλυνώμεθα συνομαλύνησθε συνομαλύνωνται
OptativeSingular συνομαλυνοίμην συνομαλύνοιο συνομαλύνοιτο
Dual συνομαλύνοισθον συνομαλυνοίσθην
Plural συνομαλυνοίμεθα συνομαλύνοισθε συνομαλύνοιντο
ImperativeSingular συνομαλύνου συνομαλυνέσθω
Dual συνομαλύνεσθον συνομαλυνέσθων
Plural συνομαλύνεσθε συνομαλυνέσθων, συνομαλυνέσθωσαν
Infinitive συνομαλύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομαλυνομενος συνομαλυνομενου συνομαλυνομενη συνομαλυνομενης συνομαλυνομενον συνομαλυνομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομαλυνῶ συνομαλυνεῖς συνομαλυνεῖ
Dual συνομαλυνεῖτον συνομαλυνεῖτον
Plural συνομαλυνοῦμεν συνομαλυνεῖτε συνομαλυνοῦσιν*
OptativeSingular συνομαλυνοῖμι συνομαλυνοῖς συνομαλυνοῖ
Dual συνομαλυνοῖτον συνομαλυνοίτην
Plural συνομαλυνοῖμεν συνομαλυνοῖτε συνομαλυνοῖεν
Infinitive συνομαλυνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομαλυνων συνομαλυνουντος συνομαλυνουσα συνομαλυνουσης συνομαλυνουν συνομαλυνουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομαλυνοῦμαι συνομαλυνεῖ, συνομαλυνῇ συνομαλυνεῖται
Dual συνομαλυνεῖσθον συνομαλυνεῖσθον
Plural συνομαλυνούμεθα συνομαλυνεῖσθε συνομαλυνοῦνται
OptativeSingular συνομαλυνοίμην συνομαλυνοῖο συνομαλυνοῖτο
Dual συνομαλυνοῖσθον συνομαλυνοίσθην
Plural συνομαλυνοίμεθα συνομαλυνοῖσθε συνομαλυνοῖντο
Infinitive συνομαλυνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομαλυνουμενος συνομαλυνουμενου συνομαλυνουμενη συνομαλυνουμενης συνομαλυνουμενον συνομαλυνουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to make quite level

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION