Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνίστωρ

Third declension Noun; Masc/Fem Transliteration:

Principal Part: συνίστωρ συνίστορος

Structure: συνιστορος (Stem)

Sense

  1. knowing along with, conscious, witnesses
  2. conscious of

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative συνίστωρ συνίστορε συνίστορες
Genitive συνίστορος συνιστόροιν συνιστόρων
Dative συνίστορι συνιστόροιν συνίστορσιν*
Accusative συνίστορα συνίστορε συνίστορας
Vocative συνίστορος συνίστορε συνίστορες

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ νῦν ἰδοὺ ἐν οὐρανοῖσ ὁ μάρτυσ μου, ὁ δὲ συνίστωρ μου ἐν ὑψίστοισ. (Septuagint, Liber Iob 16:19)
  • μισόθεον μὲν οὖν, πολλὰ συνίστορα αὐτόφονα κακὰ καρατόμα, ἀνδροσφαγεῖον καὶ πεδορραντήριον. (Aeschylus, Agamemnon, choral, strophe 3 1:1)
  • τὸν σιγῶντα, Φιλαινί, συνίστορα τῶν ἀλαλήτων λύχνον ἐλαιηρῆσ ἐκμεθύσασα δρόσου, ἔξιθι· (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 41)
  • ἀργύρεον νυχίων με συνίστορα πιστὸν ἐρώτων οὐ πιστῇ λύχνον Φλάκκοσ ἔδωκε Νάπῃ, ἧσ παρὰ νῦν λεχέεσσι μαραίνομαι, εἰσ ἐπιόρκου παντοπαθῆ κούρησ αἴσχεα δερκόμενοσ. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 51)
  • νὺξ ἱερὴ καὶ λύχνε, συνίστορασ οὔτινασ ἄλλουσ ὁρ́κοισ, ἀλλ’ ὑμέασ, εἱλόμεθ’ ἀμφότεροι χὠ μὲν ἐμὲ στέρξειν, κεῖνον δ’ ἐγὼ οὔ ποτε λείψειν ὠμόσαμεν κοινὴν δ’ εἴχετε μαρτυρίην. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 81)
  • εὑρίσκεται γοῦν καὶ ἡ τοῦ ἀρχιερέωσ θυγάτηρ Μαριάμμη τῆσ ἐπιβουλῆσ συνίστωρ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 843:2)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION