Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεπιβουλεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεπιβουλεύω συνεπιβουλεύσω

Structure: συν (Prefix) + ἐπι (Prefix) + βουλεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join in plotting against

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιβουλεύω συνεπιβουλεύεις συνεπιβουλεύει
Dual συνεπιβουλεύετον συνεπιβουλεύετον
Plural συνεπιβουλεύομεν συνεπιβουλεύετε συνεπιβουλεύουσιν*
SubjunctiveSingular συνεπιβουλεύω συνεπιβουλεύῃς συνεπιβουλεύῃ
Dual συνεπιβουλεύητον συνεπιβουλεύητον
Plural συνεπιβουλεύωμεν συνεπιβουλεύητε συνεπιβουλεύωσιν*
OptativeSingular συνεπιβουλεύοιμι συνεπιβουλεύοις συνεπιβουλεύοι
Dual συνεπιβουλεύοιτον συνεπιβουλευοίτην
Plural συνεπιβουλεύοιμεν συνεπιβουλεύοιτε συνεπιβουλεύοιεν
ImperativeSingular συνεπιβούλευε συνεπιβουλευέτω
Dual συνεπιβουλεύετον συνεπιβουλευέτων
Plural συνεπιβουλεύετε συνεπιβουλευόντων, συνεπιβουλευέτωσαν
Infinitive συνεπιβουλεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιβουλευων συνεπιβουλευοντος συνεπιβουλευουσα συνεπιβουλευουσης συνεπιβουλευον συνεπιβουλευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιβουλεύομαι συνεπιβουλεύει, συνεπιβουλεύῃ συνεπιβουλεύεται
Dual συνεπιβουλεύεσθον συνεπιβουλεύεσθον
Plural συνεπιβουλευόμεθα συνεπιβουλεύεσθε συνεπιβουλεύονται
SubjunctiveSingular συνεπιβουλεύωμαι συνεπιβουλεύῃ συνεπιβουλεύηται
Dual συνεπιβουλεύησθον συνεπιβουλεύησθον
Plural συνεπιβουλευώμεθα συνεπιβουλεύησθε συνεπιβουλεύωνται
OptativeSingular συνεπιβουλευοίμην συνεπιβουλεύοιο συνεπιβουλεύοιτο
Dual συνεπιβουλεύοισθον συνεπιβουλευοίσθην
Plural συνεπιβουλευοίμεθα συνεπιβουλεύοισθε συνεπιβουλεύοιντο
ImperativeSingular συνεπιβουλεύου συνεπιβουλευέσθω
Dual συνεπιβουλεύεσθον συνεπιβουλευέσθων
Plural συνεπιβουλεύεσθε συνεπιβουλευέσθων, συνεπιβουλευέσθωσαν
Infinitive συνεπιβουλεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιβουλευομενος συνεπιβουλευομενου συνεπιβουλευομενη συνεπιβουλευομενης συνεπιβουλευομενον συνεπιβουλευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιβουλεύσω συνεπιβουλεύσεις συνεπιβουλεύσει
Dual συνεπιβουλεύσετον συνεπιβουλεύσετον
Plural συνεπιβουλεύσομεν συνεπιβουλεύσετε συνεπιβουλεύσουσιν*
OptativeSingular συνεπιβουλεύσοιμι συνεπιβουλεύσοις συνεπιβουλεύσοι
Dual συνεπιβουλεύσοιτον συνεπιβουλευσοίτην
Plural συνεπιβουλεύσοιμεν συνεπιβουλεύσοιτε συνεπιβουλεύσοιεν
Infinitive συνεπιβουλεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιβουλευσων συνεπιβουλευσοντος συνεπιβουλευσουσα συνεπιβουλευσουσης συνεπιβουλευσον συνεπιβουλευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιβουλεύσομαι συνεπιβουλεύσει, συνεπιβουλεύσῃ συνεπιβουλεύσεται
Dual συνεπιβουλεύσεσθον συνεπιβουλεύσεσθον
Plural συνεπιβουλευσόμεθα συνεπιβουλεύσεσθε συνεπιβουλεύσονται
OptativeSingular συνεπιβουλευσοίμην συνεπιβουλεύσοιο συνεπιβουλεύσοιτο
Dual συνεπιβουλεύσοισθον συνεπιβουλευσοίσθην
Plural συνεπιβουλευσοίμεθα συνεπιβουλεύσοισθε συνεπιβουλεύσοιντο
Infinitive συνεπιβουλεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιβουλευσομενος συνεπιβουλευσομενου συνεπιβουλευσομενη συνεπιβουλευσομενης συνεπιβουλευσομενον συνεπιβουλευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπεβούλευον συνεπεβούλευες συνεπεβούλευεν*
Dual συνεπεβουλεύετον συνεπεβουλευέτην
Plural συνεπεβουλεύομεν συνεπεβουλεύετε συνεπεβούλευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπεβουλευόμην συνεπεβουλεύου συνεπεβουλεύετο
Dual συνεπεβουλεύεσθον συνεπεβουλευέσθην
Plural συνεπεβουλευόμεθα συνεπεβουλεύεσθε συνεπεβουλεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to join in plotting against

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION